Arte conceptual

Nun confundir col términu homónimu rellacionáu col diseñu gráficu

Bits & Pieces Put Together to Present a Semblance of a Whole, de Lawrence Weiner. Walker Art Center, Minneapolis, Minnesota.

L'arte conceptual, conocíu como idea art, información art o software art, ye un movimientu artísticu nel que la conceptualización de la obra ye más importante que l'oxetu o la so representación tanxible. Les idees alrodiu de la obra prevalecen sobre los sos aspeutos formales o sensibles. Dellos autores falen del arte contemporáneo como un arte post-conceptual, suxiriendo'l gran impautu que l'arte conceptual tuvo na evolución xeneral del arte.[1]

La práutica del arte conceptual remaneció nos años sesenta y fíxose popular al traviés d'un grupu d'artistes estauxunidenses ya ingleses[2] ente los que s'atopaben Art & Language, Carl Andre, Robert Barry, Douglas Huebler, Joseph Kosuth y Lawrence Weiner. De cutiu suel esplicase l'arte conceptual como una reaición al formalismu que fuera articuláu pol influyente críticu Clement Greenberg. Sicasí, la variedá d'artistes que suscribieron simultáneamente y en distintos contestos los fundamentos y estilemas del arte conceptual, fai difícil atribuyilo a una sola causa. La oposición a la Guerra de Vietnam, el feminismu, la instauración d'una nueva economía de la conocencia y la proliferación de les TIC,[3] fueron citaos por dellos autores como factores decisivos nel orixe del arte conceptual.[4] Tamién ye común rellacionalo colos ready-mades que l'artista francés Marcel Duchamp realizó nes décades de 1910 y 1920, nos cualos la obra artística yá nun ye interpretada como un oxetu de contemplación fabricáu pola mano del so creador, sinón como un oxetu de pura especulación intelectual.

El contestu inmediatu del arte conceptual provién de los Estaos Xuníos y Europa tres la Segunda Guerra mundial, al qu'hai qu'añader artistes d'otros países n'Asia y Sudamérica. Destaquen el compositor d'Estaos Xuníos John Cage coles sos obres esperimentales, y Robert Rauschenberg y Jasper Johns, que tresformaron la pintura incluyendo oxetos cotidianos y eventos casuales. En Xapón podemos mentar les aiciones artístiques del grupu Gutai. En Francia ya Italia, Yves Klein y Piero Manzoni respeutivamente desenvolvieron práutiques artístiques que contribuyeron a sentar les bases del arte conceptual.

Los medios más emplegaos nel arte conceptual son el testu, la fotografía, la performance y el videu. N'ocasiones amenorgar a un conxuntu d'instrucciones indicando cómo crear una obra o a la documentación d'un eventu; la idea tres l'arte ye más importante que l'artefactu en sí.

D'esti conceutu surdieron formes artístiques como fluxus, (Joseph Beuys, Wolf Vostell, Nam June Paik) y el mail art.

Exemplos d'arte conceptual

[editar | editar la fonte]
  • 1917: Marcel Duchamp exhibe'l so Fonte, un meru mingitorio de porzolana común nel Salón d'Artistes Independientes, como una manera de cuestionar la naturaleza del arte, dexando claro que cualquier cosa, con una bona idea como soporte, podía ser arte. Faciendo que lo que realmente importe ye lo que quier danos a entender, lo que quier llevanos a cavilgar y dexar de llau lo que representa. Diferencia ente lo que representa y lo que ta representáu.
  • 1953: Robert Rauschenberg exhibe Dibuxu de De Kooning Borráu, un dibuxu de Willem De Kooning que Rauschenberg borró. Esta pieza llevantó munches entrugues alrodiu de la naturaleza fundamental del arte, provocando al espectador a considerar si borrar un dibuxu d'otru artista podía ser un actu creativu, según si'l trabayu namái yera "arte" porque'l famosu Rauschenberg facer.
  • 1956: Isidore Isou introduz el conceutu d'arte infinitesimal en Introduction à une esthétique imaginaire (Introducción a una estética imaxinaria).
  • 1957: Yves Klein, Escultura Aerostática (París). Esta taba compuesta de 1,001 globos azules que fueron lliberaos escontra'l cielu dende la Galería Iris Clert pa promover el so Proposición Monocromu; Dómina Azul. Klein tamién exhibió Pintura de Fueu d'un Minutu, que yera un panel azul nel cual 16 petardos fueron asitiaos. Pa la so importante exhibición El Vacíu en 1958, Klein declaró que les sos pintures yeren agora invisibles y pa probalo exhibió una sala vacida.
  • 1960: L'aición de Yves Klein llamada Un Pasu al vaciu nel qu'intenta volar dando un pasu escontra fuera d'una ventana. Klein dixo: "L'artista debe de crear una única obra d'arte, él mesmu, constantemente."
  • 1960: L'artista Stanley Brown declara que toles tiendes de zapatos d'Ámsterdam constitúin la esposición de les sos obres. En Vancouve, Iain y Ingrid Baxter de la N.Y. Thing Co. exhibieron los muebles d'un departamentu de cuatro cuartos envolubraes en bolses de plásticu.
  • 1961 Wolf Vostell Cityrama, en Colonia yera'l primera Happening n'Alemaña.
  • 1961: Robert Rauschenberg unvió una telegrama a la Galería Iris Clert que dicía: 'Este ye un autorretratu d'Iris Clert si yo dicir.' como la so contribución a la esposición de semeyes que se taba convocando na galería..
  • 1961: Piero Manzoni exhibe la so Mierda d'Artista, llates que supuestamente contienen les sos fieces fecales. Pon les llates en venta pol so pesu n'oru. Tamién viende'l so aliendu (conteníu en globos) como Cuerpos d'Aire, y robla los cuerpos de la xente, declarándolos obres d'arte viviente por tol tiempu o por periodos específicos. (Esto dependía de cuanto taben preparaos pa pagar). Marcel Broodthaers y Primo Levi taben ente les designaes 'obres d'arte'.
  • 1962: Christo y Jeanne-Claude exhiben Cortina de Fierro. Esta consiste nuna barricada de barriles de petroleu nuna cai estrecha de París que causó enforma desorde de tráficu. El trabayu nun yera la barricada en sí sinón el tráficu provocáu.[6]
  • 1962: Yves Klein presenta la Zona de Sensibilidá Pictórica Inmaterial en delles ceremonies nos bancos del Ríu Sena. Ufierta vender la so propia 'sensibilidá pictórica' (fuera esto lo que fora, Klein nun lo definió) en cuenta de una fueya d'oru. Nestes ceremonies el comprador apurría la fueya d'oru en cuenta de un certificáu. Como la sensibilidá de Klein yera inmaterial, pidíase-y al comprador que quemara'l certificáu ente que Klein refundiaba la metá de la fueya d'oru nel Sena. (Hubo siete compradores)
  • 1962: Piero Manzoni creó La Base del Mundu, exhibiendo, d'esta manera, el planeta enteru como una obra d'arte.
  • 1963: Henry Flynt escribe l'artículu "Arte Conceptual" que ye publicáu nuna "Antoloxía d'Operaciones d'Oportunidá"; una coleición d'obres d'arte y conceutos de dellos artistes y músicos que foi publicada por Jackson Mac Low y El Monte Young. Esta antoloxía documentó el desarrollu de la visión de Dick Higgins sobre l'arte Entemedia nel contestu de les idees de Johm Cage y volvióse una temprana obra maestra del Fluxus. El "Arte conceptual" del que falaba Flynt desendolcar dende la so idea de nihilismu cognoscitivu y de los sos analises alrodiu de les vulnerabilidaes de la lóxica y les matemátiques.
  • 1965: Art & Language creó la Mirror Piece[7].
  • 1965: Una complexa pieza d'arte conceptual por John Latham llamada "Still and Chew" convida a los estudiantes d'artes pa protestar contra los valores del llibru Arte y Cultura de Clement Greenberg (un llibru bien mentáu y lleíu nel Central Saint Martins College of Art and Design, onde Latham daba clases). Páxines del llibru son mazcaes polos estudiantes, eslleíes n'ácidu y la solución resultante ye tornada de la biblioteca embotellada y etiquetada. Latham foi despidíu de la escuela.
  • 1965: Joseph Kosuth espón Una y Tres Silla nel añu de 1965. La presentación del trabayu consiste nuna siella, la so semeya a tamañu real y una definición de la pallabra "siella". Kosuth escoyó la definición d'un diccionariu. Cuatro versiones d'esta obra, con distintes sielles y distintes definiciones son les que se conocen.

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ Peter Osborne, Arte Conceptual, Phaidon Londres 2002.
  2. ↑ Tate. «Conceptual Art in Britain 1964–1979 - Exhibition at Tate Britain | Tate» (inglés). Consultáu'l 31 de xunetu de 2017.
  3. ↑ Edward A. Shanken ye unu de los autores que más esploró na rellación ente arte conceptual y teunoloxía
  4. ↑ En Seis años. La desmaterialización del oxetu artísticu. De 1966 a 1972, Lucy R. Lippard esplega una arrogante compilación de cites de munchos de los artistes que dieron llugar al arte conceptual, onde se percibe'l discutiniu sobre la so definición y les motivaciones particulares de cada artista
  5. ↑ Wolf Vostell, El teatru ta na cai, 1958 El primer happening n'Europa.
  6. ↑ Petra Stegmann. The lunatics are on the loose… European Fluxus Festivals 1962-1977, Down with art! Potsdam, 2012, ISBN 978-3-9815579-0-9.
  7. ↑ [[la Vanguardia|La Vanguardia]]. «vanguardia/20140918/282535836578251 Art & Language Incompletu». La Vanguardia. Consultáu'l 31 de xunetu de 2017.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]



  1. ↑ «ART & LANGUAGE UNCOMPLETED» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 2017-07-29. Consultáu'l 31 de xunetu de 2017.