Aséu
Un astru, sobremanera'l sol, ta nel aséu[1] cuando, por efeutu de la rotación de la Tierra, traviesa'l planu del horizonte y pasa del hemisferiu visible al non visible. Esto ye, cuando'l so altor ye cero, pasando de positiva a negativa. Nel casu del Sol, ello determina'l fin del día. L'antónimu d'aséu ye orto. L'aséu ye llamáu tamién anochar, anochecer o atapecer.
Les estrelles circumpolares nun tienen ocaso nin orto.
En primavera y branu pal hemisferiu norte ponse ente l'oeste y el norte (declinación positiva); na seronda ya iviernu'l so ocaso ye ente l'oeste y el sur (declinación negativa). Simultáneamente, pal hemisferiu sur ye seronda ya iviernu (ocaso ente l'oeste y el norte) o primavera y branu (ocaso ente l'oeste y el sur).
La refraición pola atmósfera de los rayos lluminosos del Sol motiva que veamos lluz cuando'l Sol yá se punxo: tapecer vespertín. Dicha refraición allarga'l día y encurtia la nueche.
Ver tamién
[editar | editar la fonte]- Tapecer
- Alba
- Equinocciu
- Eclíptica
- Rellumu verde
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: aséu
