Berta de Saboya | |||
---|---|---|---|
| |||
Vida | |||
Nacimientu | 21 de setiembre de 1051 | ||
Muerte | Mainz, 27 d'avientu de 1087 (36 años) | ||
Sepultura | Catedral de Speyer (es) | ||
Familia | |||
Padre | Otón I de Saboya | ||
Madre | Adelaida de Susa | ||
Casada con | Enrique IV del Sacru Imperiu Romanu Xermánicu (1066 – 1087)[1] | ||
Fíos/es | |||
Hermanos/es | |||
Pueblu | Casa de Saboya | ||
Oficiu | soberana | ||
Berta de Saboya, tamién llamada Berta de Turín (21 de setiembre de 1051 – 27 d'avientu de 1087, Mainz), foi la primer esposa del emperador Enrique IV del Sacru Imperiu Romanu Xermánicu, reina alemana y emperatriz del Sacru Imperiu Romanu Xermánicu. Ta soterrada na Catedral de Speyer.
Berta de Saboya yera fía d'Otón I de Saboya (tamién llamáu Oddone) y d'Adelaida de Susa. Los sos güelos maternos yeren Ulric Manfredo II de Turín y Berta d'Obertenghi.
De neña, mientres el reináu d'Enrique III el Negru del Sacru Imperiu, Enrique IV y Berta comprometiéronse'l 25 d'avientu de 1055 en Zúrich. La boda foi'l 13 de xunetu de 1066 en Trebur. Ente que Berta namorar d'Enrique, ésti vio a la so muyer con iñerizu. Anque aparentemente yera una bella muyer nueva, el cronista saxón Bruno, un declaráu oponente del Emperador, informó sobre la continua infidelidá del Emperador: «Tenía dos o trés Kebsweiber ('concubinas') coles mesmes, amás de [a la so esposa], pero esti nun taba contentu. [...] La so bella y noble esposa Berta [...] foi de tal manera odiada qu'él solo la vía lo necesario, una y bones Enrique nun celebrara la boda pola so propia voluntá».
Berta morrió'l 27 d'avientu de 1087 en Mainz.
Del so matrimoniu con Enrique tuvo cinco fíos:
Predecesor: Inés de Poitou |
Emperatriz del Sacru Imperiu 1084 – 1087 |
Socesor: Eufrasia de Kiev |
Predecesor: Inés de Poitou |
Reina consorte d'Alemaña 1066 – 1087 |
Socesor: Constanza I de Sicilia |