Blenda | |
---|---|
Xeneral | |
Categoría | especie mineral (es) [1] |
Subclase de | sphalerite mineral group (en) [2] y minerales sulfuros (es) |
Fórmula química | ZnS |
Epónimu | engaño (es) (griegu antiguu) |
Clasificación | |
Nickel-Strunz 8ª ed. | II/B.01[3] |
Nickel-Strunz 9ª ed. | 2.CB.05a[4] |
Nickel-Strunz 10ª ed. | 2.CB.05a[5] |
Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
La blenda o esfalerita ye un mineral compuestu por sulfuru de cinc (ZnS). El so nome deriva del alemán blenden, "engañar", pol so aspeutu que se confunde col de la galena. El nome de esfalerita provién del griegu sphaleros, engañosu.
En mases compactes o fibroses, son frecuentes les maclas. El sulfuru de cinc ye incoloru, pero la blenda siempres tien sulfuru de fierro (II) (FES), lo que la escurez. Cuando'l porcentaxe de fierro ye baxu, llámase-y blenda encarambelada, ente que si'l so conteníu de fierro ye alto, llámase-y marmatita.
Ye la principal mena de cinc, metal que s'utiliza pa galvanizar el fierro torgando la so oxidación y n'aleación con cobre da'l latón. L'óxidu de cinc (blancu de cinc) emplegase na fabricación de pintures, el so cloruru nel caltenimientu de la madera y el so sulfatu en tintorería y farmacoloxía. La blenda ye una de les principales menas de cadmiu, indiu, galio y xermaniu, qu'apaecen en pequeñes proporciones sustituyendo al cinc.
Unu de los principales xacimientos del mundu ye'l d'Áliva, en Cantabria, d'onde proceden les blendas de meyor calidá del mundu pola so tresparencia, variedá de colores y pureza.[cita [ensin referencies] Puede atopase una antigua mina d'esti mineral nel Cuetu del Toru, en Motril (Granada).[ensin referencies]