Bombax ceiba | ||
---|---|---|
Clasificación científica | ||
Reinu: | Plantae | |
Subreinu: | Tracheobionta | |
División: | Magnoliophyta | |
Clas: | Magnoliopsida | |
Subclas: | Dilleniidae | |
Orde: | Malvales | |
Familia: | Malvaceae | |
Subfamilia: | Bombacoideae | |
Xéneru: | Bombax | |
Especie: |
B. ceiba L. | |
Sinonimia | ||
Bombax malabaricum DC. | ||
Consultes | ||
Royal Botanic Gardens, Kew | Royal Botanic Gardens, Kew | |
World Flora Online | World Flora online | |
[editar datos en Wikidata] |
Bombax ceiba, Algodoneru coloráu ye un árbol de la familia de les malvacees, xéneru Bombax.
Esti árbol pudiera tener el so orixe na India, pero alcuéntrase plantáu llargamente por Malasia, Indonesia, sur de China, Ḥong Kong y Taiwán. Según los escritos chinos, el rei de Nanyue, Chiu To, regaló-y un árbol al Emperador de la dinastía Han nel sieglu II e.C.
El Bombax ceiba ye un árbol de clima tropical, que tien un tueru recto y espodao. Tienen fueyes caduques que les pierden pel iviernu. Flores coloraes con 5 pétalos, qu'apaecen na primavera, primero que salgan les fueyes. Cuando s'abrir los pulgos de los frutos tienen fibres paecíes al algodón. El so tueru tien escayos cola cuenta de defensa ante los ataques de los animales. Anque'l so tueru a la primer vista paez bonu como fonte de madera, sicasí la so madera ye demasiáu blanda pa esta finalidá.
El algodón nos pulgos usábase como un sustitutu del verdaderu algodón. Les sos flores son unu de los ingredientes que s'inclúin nel té chino de yerbes.
En Guangdong conozse esti árbol como: muk min (木綿, llit. madera d'algodón) o hung min (紅綿, llit. algodón colorao). Tamién se-y conoz como: Ying Hung Shue (英雄樹, llit. árbol héroe), pol so tueru rectu y espodáu.
La flor d'esti árbol ye la flor emblema de Cantón y de Kaohsiung.
Indicaciones: ye emético, astrinxente, demulcente. Úsase'l raigañu.[1]
Otros usos: Usáu poles sos fibra celulósicas, que la so cuévanu central enllenar d'aire lo que-y da al material gran flotabilidá (por casu pa rellenu de salvavides).[1]
Entandrophragma angolense describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 511. 1753.[2]
Salmalia malabarica (DC.) Schott & Endl[3]
Wikispecies tien un artículu sobre Bombax ceiba. |