Brachypodium pinnatum punta d'espadaña | ||
---|---|---|
Clasificación científica | ||
Reinu: | Plantae | |
División: | Magnoliophyta | |
Clas: | Liliopsida | |
Orde: | Poales | |
Familia: | Poaceae | |
Subfamilia: | Pooideae | |
Xéneru: | Brachypodium | |
Especie: |
Brachypodium pinnatum (L.) Beauv. | |
Consultes | ||
Royal Botanic Gardens, Kew | Royal Botanic Gardens, Kew | |
World Flora Online | World Flora online | |
[editar datos en Wikidata] |
La punta d'espadaña[1] (Brachypodium pinnatum) ye una especie de la familia de les gramínees.
Llega a 1 m d'altor, tien una gran macolla con munches fueyes, ríxida, aspra nes fueyes, perenne y derecha. Los sos espigues pueden midir 30 cm y tener has 15 espiguillas. Les espiguillas son cilíndriques o un pocu estrapaes, de 2-4 cm de llargor y con delles flores alternaes, cuasi ensin rabillo, pegaes al raquis, que se curva ente dos espiguillas, dereches o curvaes caprichosamente, disposición que fai bien llamativa a esta gramínea, apta pa ornamentación. Na base de la espiguilla hai 2 glumes desiguales, pocu apuntaes, con dellos nervios verdosos. La flor d'hasta 10 mm de llargor, verdosa, la lema o cubierta esterior con dellos nervios y una aresta o argaña de 2 mm de lóngitud, la pálea ablancazada, ensin nervios, dambes con pelillos nel cantu. Dientro hai 3 estames allargaos, con cuernos y 2 estigmes plumosos. El frutu allargáu, de 3 mm de llargor.
Hai 4-5 fueyes nel tarmu, la primera bien alloñada de la inflorescencia, endolcaes de principiu y dempués de madura, planes nel so maduror. Anque ye una yerba bien dura, les sos fueyes endólquense darréu d'arrincala, aspres nos cantos, notar al pasar les yemes de los deos en sentíu vertical, nerviu mediu saliente nel viesu, rayáu finu y de 2-6 mm d'anchor, bien agudes nel ápiz. Hai numberoses fueyes basales, en grupos de 3, con tarmu ensin desenvolver. La lígula ye bien curtia (unión de la fueya cola vaina), arrondada y partida en 2 vaines apertaes al tarmu. Tarmu con rayáu finu, de 1-2,5 mm de diámetru, con nuedos pelosos, estoloníferos. Floria a final de primavera y tol branu.[2]
Na Península Ibérica en Castiella y Lleón. Por Europa y Siberia.[3]Abonda en praderíes pocu regaes, robadillos de desaguadorios, húmedos o non. Bien dura y indigerible pal ganáu. Hemicriptófito.
Brachypodium pinnatum describióse por (L.) Beauv. y espublizóse en Essai d'une Nouvelle Agrostographie 101, 155, pl. 19, f. 3. 1812.[4]
Númberu de cromosomes de Brachypodium pinnatum (Fam. Gramineae) y táxones infraespecíficos: 2n=28[5]
El nome d'esti xéneru deriva del griegu brachys (curtiu) y podion (pie pequeñu), en referencia a les espiguillas subsésiles.[6]
pinnatum: epítetu llatín que significa "con ales".[7]
Wikispecies tien un artículu sobre Brachypodium pinnatum. |