Bubión

Bubión
Alministración
País España
Autonomíasimple Andalucía
Provincia provincia de Granada
Tipu d'entidá conceyu d'España
Alcalde de Bubión (es) Traducir Roberto Rodríguez Morales
Nome oficial Bubión (es)[1]
Nome llocal Bubión (es)
Códigu postal 18412
Xeografía
Coordenaes 36°56′57″N 3°21′22″W / 36.9491°N 3.3561°O / 36.9491; -3.3561
Bubión alcuéntrase n'España
Bubión
Bubión
Bubión (España)
Superficie 15 km²
Altitú 1350 m
Llenda con
Demografía
Población 309 hab. (2023)
- 150 homes (2019)

- 146 muyeres (2019)
Porcentaxe 0% de provincia de Granada
Densidá 20,6 hab/km²
Más información
Estaya horaria UTC+01:00
bubion.es
Cambiar los datos en Wikidata
Términu municipal de Bubión al respective de la provincia de Granada.

Bubión ye una llocalidá y conceyu español, perteneciente a la provincia de Granada, na comunidá autónoma d'Andalucía. Ta asitiáu na parte noroeste de l'Alpujarra Granadina. Llenda colos conceyos de Lanjarón, Capileira, La Taha, Pampaneira y Soportújar. Gran parte del so términu municipal pertenez al Parque nacional de Sierra Nevada, y forma parte del Conxuntu Históricu del Ribayu de Poqueira.

Asitiar nel Ribayu de Poqueira, compartiendo esti llugar con Capileira y Pampaneira. La posición céntrica na que ta asitiáu dexa disponer d'impresionantes vistes. Por ello, en díes claros, ye posible ver al empar el mar Mediterraneu y Sierra Nevada dende'l mesmu puntu. La población tien una gran riqueza arquitectónica: diverses cais y cases fueron construyíes polos árabes y, darréu, calteníes polos habitantes del pueblu; son comunes les fontes, que pueden atopase en cualquier cai y les cases carauterizar poles chimenees y l'ausencia de teyaos.

Arquiteutura

[editar | editar la fonte]

L'arquiteutura de Bubión, según la de tolos pueblos de l'Alpujarra Granadina alta, carauterizar por cases ensin teyaos. Dende la dómina d'ocupación árabe, les cases empezar a construyir con launa, surdiendo los terraos. Dizse que tienen forma horizontal pa torgar l'acumuladura de nieve nes salíes de la casa; d'esta forma la nieve quedar nel terrao. Otres versiones apunten a que los terraos nacen pola imposibilidá de consiguir texas por cuenta de la mala calidá del magre d'esa zona; les úniques cases con texas yeren les de les families más acomodaes, que podíen dexase adquiriles y tresportales hasta'l llugar indicáu. Tamién son bien carauterísticos de la zona los balcones llenos de tiestos con plantes y flores, apurriendo un gran coloríu a les cais.

Nel cascu históricu de Bubión atópense les cases más antigües, colos sos portales alpujarreños, conocíos como tinaos, y les sos cais apinaes de flores. Nel percorríu principal del pueblu ye posible atopase na parte baxa del mesmu, onde s'asitien la Ilesia de La nuesa Señora del Rosario, el conceyu y el muséu alpujarreño. Esti muséu foi enantes una casa construyida na Plaza de la Ilesia en feches próximes a la Reconquista; sirviendo anguaño como muséu con decoración y muebles alpujarreños.

La ilesia ye d'estilu mudéxar, que la so torre foi castiellu y amás sirvió de baluarte a los siguidores d'Abén Humeya. La so construcción producir nel sieglu XVI. La torre foi destruyida por un terremotu y foi darréu reconstruyida por un arquiteutu de la zona. Nesta torre pueden atopase dos campanes, de les cualos la más grande tien una inscripción col añu de la so creación: 1771. Nesta inscripción fai referencia al patrón, San Sebastián, y a la Virxe del Carmen. La campana de menor tamañu conozse como campanillo.

La ilesia ta dedicada a la Virxe del Rosario, aspeutu desconocíu hasta que se fixo una restauración del edificiu, porque hasta entós teníase consideráu que taba dedicada a San Sebastián. Los puntos de gran interés pola so arquiteutura y hestoria son la Ermita de San Antonio, el muséu alpujarreño, los llavaderos públicos, el camín del ríu Poqueira o les eres.

Los oríxenes de Bubión remóntense posiblemente a la dómina de los romanos, pos nel sieglu XIX topáronse restos d'enterramientos d'esta civilización. Tamién consten datos de Henríquez de Jorquera qu'atribúin a los godos un pequeñu asentamientu nesta zona a finales del sieglu IV. Sicasí, ye colos árabes cuando algamó una mayor relevancia. Dende'l sieglu XIII el pueblu yera la cabeza de la Taha de Poqueira, que tomaba los pueblos de Capileira, Pampaneira, Bubión y el desapaecíu pobláu de Alguástar, siendo'l primer conceyu en ser constituyíu.

Tres la Conquista de Granada en 1492 polos Reis Católicos, la población viose pasu ente pasu sometida a una presión que llegó a convertise n'intolerable y, en 1568, un ricu terrateniente de la zona, Fernando de Válor, que tomó'l nome d'Abén Humeya, llevantar n'armes contra Felipe II, provocando una revuelta xeneral el 24 d'avientu ente los moriscos de tol Reinu de Granada. Les disensiones internes ente los mesmos moriscos, que, en 1569, dieron muerte a Abén Humeya, dexaron que Xuan d'Austria acabara llueu col llevantamientu. Los moriscos seríen definitivamente espulsaos en 1609. El pueblu foi repobláu con colonos y llabradores procedentes de Galicia, Lleón, Asturies y Castiella.

Na actualidá, Bubión ye un conceyu típicamente rural d'altu monte na Alpujarra Granadina. Tol so términu ta declaráu Parque Natural y Parque nacional de Sierra Nevada y ye por esto que'l so nucleu gocie d'una especial proteición, al tar declaráu como conxuntu históricu-artísticu.

Vista de Bubión.

Política

[editar | editar la fonte]

Los resultaos en Bubión de les postreres eleiciones municipales, celebraes en mayu de 2015, son:

Eleiciones Municipales - Bubión (2015)

Partíu políticu Votos %Válidos Conceyales
Partíu Socialista Obreru Español d'Andalucía (PSOE-A)
102
51,00%
4
Partíu Popular (PP)
87
43,50%
3

Festividaes

[editar | editar la fonte]

En Bubión celébrense dos fiestes al añu n'honor al patrón del pueblu, San Sebastián, y al copatrón, San Antonio Abá. Nel so orixe, les fiestes namái yeren celebraes nel mes de xineru, pero la creciente emigración del pueblu llindó los sos visitantes, creando otres fiestes n'agostu pal esfrute de la xente del esterior.

Les primeres fiestes celebrar nel fin de selmana de xineru más cercanu a la festividá de San Sebastián, el día 20, añader tamién la celebración del chisco de San Antón del día 17, per San Antonio Abá. Pel branu estes fiestes topar nel penúltimu fin de selmana del mes d'agostu, habiendo una mayor concurrencia de visitantes.

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. Afirmao en: Llista de Conceyos y los sos Códigos por Provincies a 1 de xineru de 2019. Data d'espublización: 8 febreru 2019. Editorial: Institutu Nacional d'Estadística.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]