El café espreso (tamién llamáu café exprés, express, espresso o solo) ye una forma de preparación de café aniciada n'Italia.[1] Debe'l so términu al llogru d'esta bébora al traviés d'una cafetera espresu.[2] Carauterízase pola so rápida preparación y por un sabor y testura más concentraos.
Café espreso simple o senciellu o espresso: ye la estracción de 25 milillitros de bébora a partir de 7 gramos de café molíu, con agua a 88 °C, 9 chigres de presión y nun tiempu de 25 segundos.[3]
Café espreso doble o doppio: ye, tal como s'indica, el doble d'un espresu. Surde de la estracción de café a partir d'aproximao 14 gramos de café molíu, nun tiempu ente 20 y 30 segundos, llográndose 60 milillitros de bébora.
Café espreso curtiu o ristretto: llograr a partir de 7,5 gramos de café molíu nun tiempu ente 15 y 20 segundos dando una estracción de 15 milillitros. Por cuenta de que pasa menos cantidá d'agua pola mesma cantidá de café, llógrase una bébora más concentrao. Según los italianos ye descritu como "pocu ma buono" (pocu pero bonu).
Café espreso llargu o lungo: ye un espresu nel cual utilícense aproximao 7,5 gramos de café y fáense pasar 40 milillitros d'agua, estrayéndolo nun tiempu ente 30 y 40 segundos. Ye un espresu esleíu con un pocu más d'agua (nun confundir col café americano o aguáu, llamáu guayoyo en Venezuela).
Café espreso cortáu o macchiato: ye un espresu entemecíu con 10 a 15 milillitros de lleche caliente o fría, según riquir el veceru. Conocer tamién como "enllordiáu" o "marrón".
Capuchín: ye una preparación d'alredor de 150 milillitros que lleva café espreso, lleche caliente y espluma de lleche, polo xeneral en partes iguales, anque eso depende de la zona. Dacuando decórase con cacáu o canela en polvu. En Méxicu, anque de manera recién, llámase capuchín a un latte macchiato preparáu con más café espreso (una tercer parte de café), sirvíu nun vasu o taza de vidriu trasparente. El capuchín italianu certificáu[3] consta de 125 ml de lleche a una temperatura de 55 °C, espumada al vapor y arramada sobre un espresu simple, dando como resultáu 150 ml de bébora.
Latte macchiato: ye una taza de lleche entero (o cremada) entemecida con una pequeña cantidá de café espreso. N'Arxentina conocer como "llárima", en Venezuela como "tetero" o "blancu" y en delles zones d'España, como por casu La Mancha, tamién la conoz pol nome de "lleche enllordiada". Nun tien de confundir se col café con lleche, porque esti postreru, anque depende del llugar onde se sirve, xeneralmente tien dambos componentes en proporciones similares.
Pal llogru d'un café espreso, faise pasar agua a alta presión (ente 5 y 15 chigres, dependiendo de la máquina) al traviés del café. Por que l'agua traviese'l café estrayendo tol so sabor y arume, ye necesariu que'l molíu fáigase bien finu.
Téunicamente, el procesu de llogru de café espreso entra dientro de la operación de lixiviación.
Cafetera espresu, que'l so componente más carauterísticu ye la bomba de presión. A diferencia de les cafeteres de pinga, onde l'agua cai por gravedá, esti tipu de máquines espulsen l'agua a gran presión. Estes cafeteres suelen llevar un vaporizador qu'estrayi vapor d'agua bien caliente que va dexar calecer la lleche llogrando una espluma trupa qu'apurre un sabor especial pa esti tipu de café. Esta espluma ye utilizada pa crear llamatives figures que dan llugar al denomináu arte del latte.
Molinucu de mueles o molinucu de café. Los molinucos davezu utilizaos nel llar muelen el granu de café por aciu aspes. Sicasí, el molíu asina llográu sería demasiáu gruesu pa una máquina espreso y l'agua a presión pasaría demasiáu rápidu ente'l café, ensin llegar a llograr el sabor carauterístico. Per otru llau, yá que nestos molinucos se gradúa el molíu d'alcuerdu a la de trabayu, un polvu fino implica enforma tiempu en contautu con aspes a gran velocidá, lo qu'amonta la temperatura llocalmente ya inevitablemente camuda'l puntu de turráu. Los molinucos de mueles entartallen el café ente dos discos dentaos llogrando un molíu cercanu a un polvillo. D'esta forma, prensando un pocu'l café, ufiértase una resistencia fayadiza al pasu de l'agua a presión.
↑Bersten, Ian (1993). Coffee Floats Tea Sinks: Through History and Technology to a Complete Understanding. Helian Books. ISBN 0-646-09180-8.
↑Pendergrast, Mark (2001) [1999]. Uncommon Grounds: The History of Coffee and How It Transformed Our World. London: Texere. p. 218. ISBN 1-58799-088-1.