Canal | |
---|---|
tipo de curso fluvial (es) y tipo de estructura (es) | |
obra hidráulica (es) , cuerpo de agua artificial (es) , objeto linear (es) , cursu d'agua, infraestructura y estructura arquiteutónica | |
Una canal de navegación ye una vía d'agua, de cutiu d'orixe artificial, que de normal coneuta llagos, ríos o océanos. Utilízase pal tresporte, de cutiu derrotos por barcaces nes canales fluviales y por barcos nes canales que conecten océanus.
Les canales interiores precedieron el desenvolvimientu del ferrocarril mientres la Revolución Industrial y dalgunos d'ellos fueron darréu ensugaos y utilizaos como pasos llibres pa construyir víes ferriales.
L'estudiu del usu de les canales desenvolvióse a lo llargo de los sieglos por Leonardo da Vinci y munchos xenios dedicáu muncha enerxía pa la so meyora. Ente otres coses apurrió delles idees pal desenvolvimientu de les canales qu'arredolen Milán, (los llamaos “Navigli”) totalmente artificiales, estos conecten la ciudá colos ríos Tesino, y Adda. Al traviés d'estos postreros, indireutamente podía llegase per víes fluviales hasta'l llagu Mayor escontra'l norte, utilizando'l ríu Po, hasta'l mar Adriáticu al este. Utilizando estes víes fluviales, relativamente pequeñes y pocu fondes, el tresporte de mercaderías facer por mediu de barcaces de fondu cuasi planu, per esti mediu tresportar en gran midida los materiales de construcción que s'utilizaron pa la construcción de la ciudá.[1]
Ente los exemplos de grandes canales que camudaron en gran midida la economía d'enteros continentes tán verdaderamente la canal de Suez y la canal de Panamá. Cola apertura d'estes grandes obres d'inxeniería, los tiempos de tresporte intercontinentales amenorgar drásticamente y marcaron una crecedera esponencial del comerciu d'occidente col Estremu Oriente.
Otru tipu de canal bien carauterísticu ye'l que permite la navegación al interior de les ciudaes. Un exemplu de canales navegables internos a la ciudá pueden ser les canales de Taranto, onde les canales dexen l'accesu de los buques de guerra hasta l'Arsenal Militar Marítimu, na ciudá. Pero'l meyor exemplu ye naturalmente'l de Venecia: magar qu'otres ciudaes (por casu Ámsterdam) tienen dellos quilómetros de víes navegables nel so interior, Venecia ye l'únicu exemplu nel mundu d'una ciudá na cual la única manera de movese, amás del piatonal, ye al traviés de la so entrevesgada rede de canales.