Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
Casiterita | |
---|---|
Xeneral | |
Categoría | especie mineral (es) [1] |
Subclase de | rutile mineral group (en) [2] |
Fórmula química | SnO₂ |
Epónimu | Casitérides (es) () |
Propiedaes físiques | |
Color | negru, marrón, bermeyu, mariellu y blancu |
Durez de Mohs | 6,5 |
Densidá absoluta | 6,58 g/cm³ |
Clasificación | |
Nickel-Strunz 8ª ed. | IV/D.02[3] |
Nickel-Strunz 9ª ed. | 4.DB.05[4] |
Nickel-Strunz 10ª ed. | 4.DB.05[3] |
Dana | 4.4.1.5[4] |
La casiterita ye un mineral que resulta de la oxidación del estañu (SnO2), ye un mineral típicu de les pegamatites, ye dicir, asóciase a la fase seronda de la cristalización granítica (neumatolisis). Nos granitos neumatolíticos y pegmatites, la casiterita suel dir acompangada de wolframita, sheelita y mispíquel.
La casiterita suel tener un 87% d'estañu y un 21% d'oxíxenu (arriendes de fierro, tantaliu y otros minerales); ye abondo dura, pesada y fráxil; inatacable polos ácidos. Apaez en cristales gruesos, prismáticos, cuasi siempres en macles pertenecientes al sistema tetragonal (con variantes ditetragonales y dipiramidales). Daqué menos frecuente ye'l denomáu estañu acicular, ye dicir, con cristales finos con aldéu d'aguya, o en forma d'estañu lleñosu, asemeyáu a la maera. Sicasí, ye cenciello alcontralu en forma de gránulos globulares sueltos (estañu de placer).