Centaurea iberica | ||
---|---|---|
Clasificación científica | ||
Reinu: | Plantae | |
Subreinu: | Tracheobionta | |
División: | Magnoliophyta | |
Clas: | Magnoliopsida | |
Subclas: | Asteridae | |
Orde: | Asterales | |
Familia: | Asteraceae | |
Subfamilia: | Carduoideae | |
Tribu: | Cynareae | |
Subtribu: | Centaureinae | |
Xéneru: | Centaurea | |
Especie: |
C. iberica Trevir. & Spreng. | |
Consultes | ||
Royal Botanic Gardens, Kew | Royal Botanic Gardens, Kew | |
World Flora Online | World Flora online | |
[editar datos en Wikidata] |
Centaurea iberica, ye una especie de planta perenne perteneciente a la familia de les asteracees. Ye orixinaria del suroeste d'Europa y suroeste d'Asia.
Plantes añales, biañales o perennes de vida curtia, algama un tamañu de 20-200 cm d'altor. Con unu o dellos tarmos bien ramificaos, de cutiu formando montículos arrondaos, puberulentas a llixeramente con viesu tomentoso. Fueyes peciolaes, les fueyes proximales de 10-20 cm, los márxenes 1-2 vegaes lobulaos pinnaos o en roseta con cúmulu central d'escayos; sésiles, les fueyes distales lliniales y oblongues, toscamente dentaes o superficialmente lobulaes. Inflorescencies soles o en conxuntos, sésiles o curtiu-pedunculaes. Arreyos ovoides a hemisféricu, de 13-18 mm. Floretes con corola blanca, rosa o púrpura pálidu. Cypselas blanques o marrón con rayes, de 3-4 mm, glabros; guedeyes de goches blanques. Tien un númberu de cromosomes de 2 n = 16, 20.[1]
Alcuéntrase nos cantos de caminos, camperes, campos, a una altitutd de 0-1500 metros; introducíu n'Estaos Xuníos. Ye nativa del sureste d'Europa distribuyida al traviés d'Asia central.
Centaurea iberica describióse por Trevir. & Spreng. y espublizóse en Systema Vegetabilium, editio decima sesta 3: 406. 1826.[2][3]
Centaurea: nome xenéricu que procede del Griegu kentauros, homes-caballos que conocíen les propiedaes de les plantes melecinales.
iberica: epítetu xeográficu qu'alude a la so llocalización en Iberia.[4]
Wikispecies tien un artículu sobre Centaurea iberica. |