Cerinthe major

Cerinthe major
Clasificación científica
Reinu: Plantae
División: Magnoliophyta
Clas: Magnoliopsida
Orde: Lamiales
Familia: Boraginaceae
Subfamilia: Boraginoideae
Tribu: Lithospermeae
Xéneru: Cerinthe
Especie: C. major
L.
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online World Flora online
[editar datos en Wikidata]

La ceriflor o palombera[1] (Cerinthe major) ye una planta de la familia de les boraginacees.

Planta en flor
Detalle de la flor

Descripción

[editar | editar la fonte]

Planta añal, glabra, de 15-80 cm d'altor. Tarmu erecto, ramificáu. Fueyes verde-azuláu con manches blanques, con pequeñes canesbes, ciliaes, les inferiores cortamente peciolaes, espatulaes, les cimeres sésiles, ovalaes, acorazonaes pola base, de 3-6 cm de llargu y hasta 1,5 cm d'anchu. Flores inclinaes, en recímanos terminales. Esporófilos ovales, con frecuencia de tonu violeta, tan llargos o más que'l mota. 5 sépalos de llargor desigual. Corola mariella, de tonu violeta amarronáu pola base, nel gargüelu con un aniellu marrón acoloratáu, tubular, de 1,5-2 (3) cm de llargu y hasta 8 mm d'anchu, más del doble de llargu que'l mota. Marxe bien curtiu, penriba escotáu o pocu dentáu, bien revueltu, Núcula negruzaca, glabra.[2]

Hábitat

[editar | editar la fonte]

Terrenales de cultivos y baldíos. Marxes de los caminos.

Distribución

[editar | editar la fonte]

Nel Mediterraneu y Portugal.

Propiedaes

[editar | editar la fonte]

Indicaciones: ye utilizáu como diuréticu, antiescorbútico. Usáu en ictericia.[3]

Taxonomía

[editar | editar la fonte]

Cerinthe minor describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 1: 136. 1753.[4]

Citoloxía

Númberu de cromosomes de Cerinthe major (Fam. Boraginaceae) y táxones infraespecíficos: 2n=16[5]

Sinonimia
  • Cerinthe aspera Roth
  • Cerinthe gymnandra Gasp.
  • Cerinthe longiflora Viv.
  • Cerinthe oranensis Batt.[6]
  • Ceranthe acuta (Moench) Opiz
  • Cerinthe acuta Moench
  • Cerinthe alpina Vis.
  • Cerinthe aperta Clairv.
  • Cerinthe glabra subsp. longiflora (Viv.) Kerguélen
  • Cerinthe glauca Moench
  • Cerinthe major subsp. elegans (Fiori) Giardina & Raimondo
  • Cerinthe major var. elegans Fiori
  • Cerinthe strigosa Rchb.
  • Cerinthe versicolor Hallier ex Steud.[7]

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ García Guardia, G. (1988). Flores Monteses d'Andalucía. Alcorcón:Rueda. ISBN 84-7207-049-2.
  2. ↑ Bayer, Y.; Buttler K.P., Finkenzeller X., Grau J. (1989). Plantes del Mediterraneu. Barcelona:Blume. ISBN 84-7031-629-X.
  3. ↑ «Cerinthe major». Plantes útiles: Linneo. Consultáu'l 30 de payares de 2009.
  4. ↑ «Cerinthe major». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 23 d'avientu de 2012.
  5. ↑ Chromosome numbers of some flowering plants of Spain and France. Gadella, Th., Y. Kliphuis & Y. A. Mennega (1966) Acta Bot. Neerl. 15(2): 484-489
  6. ↑ Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes RJB
  7. ↑ Cerinthe major en Plant List

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]