Cestrum parqui | ||
---|---|---|
Clasificación científica | ||
Reinu: | Plantae | |
(ensin clasif.): | Eudicots | |
(ensin clasif.): | Asterids | |
Orde: | Solanales | |
Familia: | Solanaceae | |
Subfamilia: | Cestroideae | |
Tribu: | Cestreae | |
Xéneru: | Cestrum | |
Especie: |
Cestrum parqui L'Hér. | |
Consultes | ||
Royal Botanic Gardens, Kew | Royal Botanic Gardens, Kew | |
World Flora Online | World Flora online | |
[editar datos en Wikidata] |
Cestrum parqui ye una especie de la familia Solanaceae nativa d'América Central y América del Sur.
Cestrum parqui ye un arbustu maderizu perenne que puede algamar 2-3 metros d'altor con unu o más renuevos verdes fráxiles. Les fueyes son verde clares y brillantes, simples, enteres, cortamente peciolaes y llámina llanceolada, xeneralmente agudes nel ápiz y atenuaes na base, d'unos 12 cm de llargor, emitiendo un golor desagradable paecíu a la goma cuando son machucaes. Les flores aconceyaes en cima o inflorescencies corimbiformes, les flores de color verde amarellentáu, tubulares, d'aproximao 25 mm de llongura nel estremu de tarmos, floriando a partir de fines de primavera hasta la seronda.[1] Estos producen clústeres de pequeñes bayes negres con forma de güevu con mota persistente, dende'l branu hasta la seronda. Ye tremada polos páxaros y tamién pel agua, invade xardinos, campos y arbustales. Tien un raigañu fondo y persistente.
Esta maleza ye considerada un problema mayor por cuenta de la so toxicidá pal ganáu y aves de corrolada que la comen cuando hai falta d'otru alimentu.[2] Tola planta ye tóxica, tarmos, fueyes, bayes y entá los raigaños parcialmente soterraos son un seriu riesgu pal ganáu.[3] La planta entá seca caltién la toxicidá. La muerte ye usualmente rápida y doliosa. La planta ye tamién tóxica pa los humanos. Cestrum parqui tien alcaloides denominaos parquina y cestrina y el glucósido parquinosidol (hepatotóxicos), Na corteza contién solanina y digitogenina; nos frutos atópense diverses saponines y nes fueyes esteroidesapogenines. los cuálos varien en concentración a lo llargo del añu.
Los signos clínicos (qu'apaecen a les 24-48 h d'inxerida la planta) son causaos pola insuficiencia hepática grave que se produz. Apaez dolor a la palpación na zona hepática y un marcáu embotamiento de la conciencia (maréu). Los animales dexen de comer en forma repentina. Apaecen signos nerviosos (cambeos de la conducta, xeneralmente agresiva) con paralís de los miembros traseros. Tamién se repara depresión, salivación abondosa y posterior postración. Una vegada qu'adopten el decúbito (chense) la muerte producir en 1 a 3 díes.
Cestrum parqui describióse por (Lam.) L'Hér. y espublizóse en Stirpes Novae aut Minus Cognitae 4: 73, pl. 36, nel añu 1788.[4]
Cestrum: nome xenéricu que remanez del griegu kestron = "puntu, picadura, buril", nome utilizáu por Dioscórides pa dalgún miembru de la familia de la menta.[5]
parqui: epítetu
Wikispecies tien un artículu sobre Cestrum parqui. |