Charles Thomson Rees Wilson (14 de febreru de 1869, Glencorse (es) – 15 de payares de 1959, Carlops (es) ) foi un físicu escocés, reconocíu col Premiu Nobel de Física en 1927 pola invención de la cámara de borrina.
Nació na parroquia de Glencorse (Midlothian, cerca d'Edimburgu). Fíu d'un granxeru, John Wilson, y de Annie Clerk Harper. Dempués de que'l so padre morriera en 1873, la so familia treslladóse a Mánchester. Foi educáu nel Owen's College (unu de los oríxenes de la Universidá de Mánchester), estudiando bioloxía col enfotu de covertirse en médicu. Dempués foi a la Universidá de Cambridge onde s'interesó pola física y la química.
A partir d'entós interesóse particularmente na meteoroloxía, y en 1893 empezó a estudiar les nubes y les sos propiedaes. Trabayó mientres dalgún tiempu nel observatoriu de Ben Nevis, onde fixo observaciones de la formación de les nubes. Entós intentó reproducir esti efeutu nuna escala menor nel llaboratoriu de Cambridge, espandiendo aire húmedo nun recipiente zarráu. Darréu fixo esperimentos cola creación de rastros de nube na so cámara causada por iones y radiación. Pola invención de la cámara de borrina recibió'l Premiu Nobel de Física en 1927.
Casóse con Jessie Fraser en 1908, la fía d'un ministru de Glasgow, y la pareya tuvo cuatro fíos. Morrió cerca d'Edimburgu, arrodiáu de la so familia.
El cráter Wilson na Lluna foi llamáu asina nel so honor, nel d'Alexander Wilson y nel de Ralph Elmer Wilson.
Foi gallardoniáu en 1911 cola medaya Hughes, concedida pola Royal Society «pol so trabayu nos nucleos de polvu nel aire llibre, y el so trabayu sobre los iones nos gases y la electricidá atmosférica».[8]