Codex Gigas

Codex Gigas
obra escrita, códiz y manuscritu allumáu
Datos
Llingua de la obra llatín
Númberu de páxines 310
Cambiar los datos en Wikidata

El Codex Gigas (Del llatín"llibru grande"), tamién conocíu como Códiz Gigas, Códiz del Diañu o Códiz de Satanás, ye un antiguu manuscritu medieval en pergamín creáu a principios del sieglu XIII y escritu en llatín presuntamente pol monxu German el Recluyíu del monesteriu de Podlažice (en Chrudim, centru de l'actual República Checa). Foi consideráu na so dómina como la "octava maravía del mundu" por cuenta del so impresionante tamañu (92 × 50,5 × 22 cm, el manuscritu medieval más grande conocíu), la so grosez de 624 páxines y el so pesu de 75 kg.[1] Ta allumáu con tintes colorada, azul, mariella, verde y oro, tantu en mayúscules capitales como n'otres páxines, nes que la miniatura puede ocupar la páxina completa. Atopar nun escelente estáu de caltenimientu.

Conteníu

[editar | editar la fonte]

El Codex contién la Biblia (la versión de la Vulgata, sacante los Fechos de los Apóstoles y el Apocalipsis, que provienen d'una versión anterior), el testu completu de la Chronica Boemorum (Crónica checa) de Cosmas de Praga, cures melecinales, encantamientos máxicos, dos trabayos del historiador xudíu Flavio Josefo (les Antigüedaes xudíes y La guerra de los xudíos), les Etimoloxíes del arzobispu San Isidoro de Sevilla, dellos trataos sobre medicina del médicu Constantino l'Africanu, un calendariu, una llista necrolóxica de persones finaes y otros testos.[2]

Tal combinación de testos nun esiste en nenguna otra parte, calificáu por Christopher de Hamel, profesor de la Universidá de Cambridge como "un oxetu de lo más peculiar, estrañu, fascinante, raru ya inesplicable". Ye d'un preciu incalculable, foi robáu gran cantidá de vegaes y foi guardáu de callao por un emperador del Sacru Imperiu Xermanu.

Lleenda

[editar | editar la fonte]
El diañu nuna páxina del Codex.

La lleenda señala que l'autor del Codex Gigas foi un monxu Benedictín condergáu a ser emparedáu vivu por un grave crime y por que la pena fóra-y condonada, el monxu propunxo crear una obra monumental qu'honraría al monesteriu, un códiz que contendría la Biblia y tou la conocencia del mundu. El tiempu axustáu pol mesmu monxu foi d'una nueche.

La xera del monxu yera sobrehumana, polo que se cunta que solicitó l'ayuda del mesmu Satanás, que aceptó crear el llibru nuna nueche poniendo como condición apaecer la so imaxe nuna de les páxines. Verdaderamente nun se trata más que d'una lleenda bien posterior a la so creación; sicasí, ye induldable que foi escritu por un solu home.

Orixe

[editar | editar la fonte]

Una nota sobre la primer fueya del Codex Gigas establez a un monesteriu benedictín en Bohemia Podlažice, cerca de Chrudim, como primer propietariu conocíu del manuscritu. Ye pocu probable qu'esti enorme llibru fuera escritu en Podlažice. El monesteriu yera demasiáu pequeñu y demasiao probe pa llevar a cabu tal empresa avanzada, que rique enormes recursos humanos y materiales. Hasta onde sabemos, nengún otru manuscritu medieval caltener del monesteriu. El nome de la escriba del Codex Gigas nun se conoz, pero conxeturóse que yera'l monxu Herman, que'l so nome y llamatu inclusus Hermanus monachus(Herman, monxu recluyíu) apaez el 10 de payares na necrolóxica. L'epítetu inclusus taba venceyáu cola lleenda del llibru, créese que'l monxu s'autu aislló del mundu por penitencia, y dedicóse a escribir el llibru como parte del so castigu, pos entós trescribir un testu sagráu yera consideráu una forma de redimise.

Historia

[editar | editar la fonte]
Artículu principal: Historia del Codex Gigas
  • 1204-1230: Créese que'l llibru foi creáu nestes feches, esto encóntase na inclusión del santu bohemiu San Procopio, canonizáu en 1204 nel calendariu; y na omisión del rei Ottokar I de la necroloxía, pos morrió en 1230.
  • 1295: Col monesteriu en graves condiciones financieres, los benedictinos de Podlažice, vienden el manuscritu a los cistercienses de Sedlec, a instancies del obispu Gregorio de Praga. El manuscritu, inclusive entós, yera consideráu como una de les maravíes del mundu. Nun ta claru si esta compra llevar a cabu en 1295, una y bones Gregorio foi escoyíu obispu de Praga namái en 1296. Ye posible que la escriba escribió por error 1296 en llugar de 1295.
  • 1500-1594: El Codex perteneció a los llamaos "monxos negros", depués d'un tiempu estos monxos cayeron nuna crisis financiera, tuvieron que vender el Codex a los llamaos "monxos blancos" y que d'ende cuando empezaba una guerra l'emperador Rodolfo II d'Habsburgu tomó como botín el Codex y llevar al so palaciu.
  • 1594: L'emperador Rodolfo II rescató'l manuscritu xigante de la escura celda monacal de Broumov, incorporándolo a les sos arrogantes coleiciones d'oxetos raros.
  • 1648: A la fin de la Guerra de los Trenta Años (1618-1648), el Codex Gigas foi tomada como botín de guerra poles tropes del xeneral suecu Konigsmark, xunto a otros oxetos d'arte de la célebre Kunstkammer de Prague del emperador Rodolfo II d'Habsburgu (1552-1612). Los soldaos tamién se llevaron el Codex Argenteus, compuestu de lletres de plata y oru y creáu hacia l'añu 750, y qu'anguaño s'atopa en Upsala (centru de Suecia).

Dende'l sieglu XVII, el Codex Gigas salió del territoriu suecu en dos causes.

  • 2007: El 24 de setiembre de 2007, dempués de 359 años, el Codex Gigas tornó a Praga como préstamu de Suecia hasta xineru de 2008 (exhibíu na Biblioteca Nacional Checa), protexíu por una tapa de madera, foi espuestu coles mesmes qu'otros documentos rellacionaos cola Edá Media.[3]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ Bruce M. Metzger, Bart D. Ehrman, "The Text of the New Testament: Its Transmission, Corruption and Restoration", Oxford University Press (New York - Oxford, 2005), p. 103.
  2. ↑ Codex Gigas en The European Library. Ayalgues de la Biblioteca Nacional de Suecia.
  3. ↑ The history of Codex Gigas – Kungliga Biblioteket

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]