Conca (accidente xeográficu)

Pa ver otros usos d'esti términu, Conca.
La Conca del Ríu Duero ye la más estensa de la Península Ibérica, nesti mapa namái apaez la parte española de la mesma.

Una conca ye una depresión na superficie de la tierra, un valle arrodiáu d'altores.

El términu conca hidrográfica tien un sentíu más ampliu, siendo una parte de la superficie terrestre que les sos agües flúin escontra un mesmu ríu o llagu.

La suma de les conques hidrográfiques de tolos ríos que desagüen nun mesmu mar constitúi la aguada de dichu mar. Y la suma de les conques hidrográfiques de tolos afluentes d'un ríu constitúi la conca de dichu ríu. Llámense divisories, (divisories d'agües o divisories d'aguaes), a les llinies de xebru que pueden trazase ente conques hidrográfiques o aguaes axacentes y suelen coincidir con crestes montascoses, nes que cada llau conduz les sos agües escontra calces, conques o mares distintos.

Na conceición moderna del manexu de polítiques territoriales, la conca hidrográfica ye considerada, cada vegada más, como la unidá natural pal usu racional de los recursos naturales polo xeneral y los recursos hídricos en particular. Puede citase como exemplu, l'artículu sobre la conca del Orinoco.

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]