Conductor llétricu

Conductor llétricu
conductor (es) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata

Un conductor llétricu ye un material qu'ufierta poca resistencia al movimientu de la carga llétrica.

Descripción

[editar | editar la fonte]

Son materiales que la so resistencia al pasu de la lletricidá ye bien baxa. Los meyores conductores llétricos son metales, como'l cobre, l'oru, el fierro, la plata y el aluminiu, y los sos aleaciones, anque esisten otros materiales non metálicos que tamién tienen la propiedá de conducir la lletricidá, como'l grafitu o les disoluciones y soluciones salines (por casu, l'agua del mar) o cualquier material n'estáu de plasma.

Pal tresporte d'enerxía llétrica, según pa cualquier instalación d'usu domésticu o industrial, el meyor conductor ye'l cobre (en forma de cables d'unu o dellos hilo). Anque la plata ye'l meyor conductor, pero por cuenta del so preciu eleváu nun s'usa con tanta frecuencia. Tamién puede usase el aluminiu, metal que magar tien una conductividá llétrica del orde del 60% de la del cobre, ye sicasí un material trés vegaes más llixeru, polo que'l so emplegu ta más indicáu en llinies aérees que na tresmisión d'enerxía llétrica nes redes d'alta tensión.[1] A diferencia de lo que muncha xente cree, l'oru ye llevemente peor conductor que'l cobre; sicasí, utilizar en bornes de bateríes y conectores llétricos por cuenta del so durabilidá y “resistencia” a la escomiu.

La conductividá llétrica del cobre puru foi adoptada pola Comisión Electrotécnica Internacional en 1913 como la referencia estándar pa esta magnitú, estableciendo'l International Annealed Copper Standard (Estándar Internacional del Cobre Recocido) o IACS. Según esta definición, la conductividá del cobre recocido midida a 20 °C ye igual a 58.0 MS/m.[2] A esti valor ye a lo que se llama 100% IACS y la conductividá del restu de los materiales esprésase como un ciertu porcentaxe de IACS. La mayoría de los metales tienen valores de conductividá inferiores a 100% IACS pero esisten esceiciones como la plata o los cobres especiales de bien alta conductividá designaos C-103 y C-110.[3]

Conductores Compuestos

[editar | editar la fonte]

Un material conductor qu'axunta les ventayes del aluminiu y del cobre, resultáu d'una variante del trefilado, ta compuestu d'aluminiu na mayor parte del volume, pero con una delgada capa de cobre por fuera. N'edificios grandes, convien realizar l'alimentación llétrico con barres y non con cables demasiaos gruesos y difíciles de remanar.

Funciones

[editar | editar la fonte]

Aplicaciones de los conductores:

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. Giordano, José Luis El conductor llétricu (Llei d'Ohm) Profísica. Chile [13-5-2008]
  2. «Norma ASTM Y1004-02». ANSI. Consultáu'l 4 de mayu de 2008.
  3. «Appendix 4 - Types of Copper» (inglés). Mega kbytes on Copper. Copper Development Association. Archiváu dende l'orixinal, el 7 d'avientu de 2007.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]