Corcorax melanorhamphos

Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu.

Corcorax melanorhamphos
Estáu de caltenimientu
Esmolición menor (LC)
Esmolición menor (IUCN 3.1)
Clasificación científica
Reinu: Animalia
Filu: Chordata
Clas: Aves
Orde: Passeriformes
Familia: Corcoracidae
Xéneru: Corcorax
Lesson, 1831
Especie: C. melanorhamphos
(Vieillot, 1817)
Consultes
[editar datos en Wikidata]

'''Corcorax melanorhamphos[1] ye una especie d'ave na familia Corcoracidae. Ye una de solu dos miembros que sobreviven na familia Corcoracidae n'Australia, y ye l'únicu miembru del xéneru Corcorax. Ye nativa deI sur y este d'Australia y ye un exemplu d'evolución converxente una y bones esta lejanamente emparentáu coles choves europees a les cualos paezse.

Taxonomía

[editar | editar la fonte]

El corvino negru o chova d'ales blanques describióse orixinalmente pol naturalista francés Louis Jean Pierre Vieillot en 1817 cola denominación Coracia melanorhamphos,[2] otros nomes que se-y asignaron son Pyrrhocorax leucopterus pol zoólogu holandés Coenraad Jacob Temminck en 1820,[3] y Corcorax australis pol naturalista francés René-Primevère Lesson en 1830.[4] enantes del nome actual propuestu por Gregory Mathews en 1912.[5] El epiteto especifico deriva de les pallabres en griegu antiguu melano- 'negru' y rhamphos 'picok'.[6]

Alcuéntrase na familia de los constructores de niales de folla o Corcoracidae, qu'en llibros antiguos escríbese como Grallinidae primero que se reasitiara'l xéneru Grallina na familia Monarchidae.[7] Ye una de les úniques dos especies qu'esisten xunto col corvino apóstol (Struthidea cinerea), que tienen apariencies distintes pero presenten similaridades tocantes al so comportamientu.[7] La familia de los constructores de niales de folla Corcoracidae na actualidá alcuéntrase allugada nel grupu 'Core corvine', qu'agospia a los cuervos, paniegues, aves del paraísu, coles d'abanicu, monarques atrapamoscas, y drongos.[8]

Descripción

[editar | editar la fonte]
Aterrizando nuna caña nel Brisbane Ranges National Park, Australia.

Los corvinos negros son fácilmente reconocible anque de cutiu confundir con "cuervos". Ye una ave grande y negro, que mide unos 45 cm de llargu, siendo apenes más pequeña qu'un cuervu o daqué más grande qu'una pega australiana; pero tien güeyos coloraos y un picu más finu y llevemente curváu escontra baxo, similar al de la chova europea. Cuando l'ave alcuéntrase escitada los sos güeyos encher y el color tórnase más brillosu. Cuando vuela ye fácil reparar los grandes manches blanques que tien nes ales.[9]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ Bernis, F; De Juana, E; Del Hoyo, J; Fernández-Cruz, M; Ferrer, X; Sáez-Royuela, R; Sargatal, J. «Nombres en castellano de las aves del mundo recomendados por la Sociedad Española de Ornitología (Decimocuarta parte: Orden Passeriformes, Familias Malaconotidae a Passeridae)». Ardeola. Handbook of the Birds of the World (Madrid: SEO/BirdLife) 57 (1):  páxs. 199-205. ISSN 0570-7358. https://www.seo.org/wp-content/uploads/tmp/docs/vol_57_1.pdf.  Consultáu el .
  2. ↑ Vieillot LP (1817). Nouveau Dictionnaire d'Histoire Naturelle applicquée aux Arts, principalement a l'Agriculture et a l'Économie rurale et domestique par une Société de Naturalistes et d'Agriculteurs. Paris: Déterville Vol. 11.
  3. ↑ Temminck, C.J. (1820). Manuel d'ornithologie; ou, Tableau systematique des oiseaux qui se trouvent en Europe, précéde d'une analyse du système général d'ornithologie, et suivi d'une table alphabétique des espèces. Paris: Gabriel Dufour Vol. 1 2nd Edn
  4. ↑ Lesson RP (1830). Traité d'Ornithologie, ou Tableau Méthodique des ordres, sous-ordres, familles, tribus, genres, sous-genres et races d'oiseaux. Paris: F.G. Levrault Vol. 5.
  5. ↑ Mathews, G.M. (1912). A Reference-List to the Birds of Australia. Novit. Zool. 18: 171-455 [446]
  6. ↑ Liddell, Henry George and Robert Scott (1980). A Greek-English Lexicon (Abridged Edition). United Kingdom: Oxford University Press. ISBN 0-19-910207-4.
  7. ↑ 7,0 7,1 Christidis L, Boles WE (2008). Systematics and Taxonomy of Australian Birds. Canberra: CSIRO Publishing, páx. 200. ISBN 978-0-643-06511-6.
  8. ↑ Cracraft J, Barker FK, Braun M, Harshman J, Dyke GJ, Feinstein J, Stanley S, Cibois A, Schikler P, Beresford P, García-Moreno J, Sorenson MD, Yuri T, Mindell DP (2004). «Phylogenetic relationships among modern birds (Neornithes): toward an avian tree of life», Cracraft J, Donoghue MJ: Assembling the tree of life. New York: Oxford Univ. Press, páx. 468–89. ISBN 0-19-517234-5.
  9. ↑ Wade P. (ed.) (1977). Every Australian Bird Illustrated. Rigby, páx. 287. ISBN 0-7270-0009-8.

David Attenborough, The Life of Birds, Episode 9, 35 mins ff.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]