Coñá

Coñá
Nome	Coñá
Procedencia	Francia
Procedencia	Francia
Detalles
Colores	Ámbare (color)
Más información
	cognac.fr y cognac.fr…
	[editar datos en Wikidata]

La coñá^[1] (del francés cognac, y esti de la ciudá de Cognac) ye un tipu de brandy que s'ellabora a partir del vinu d'uva blanco de les cepes cultivaes pela redolada de la ciudá de Cognac, zona relativamente templada del departamentu francés de Charente. La caliar del suelu contribúi a la calidá de la coñá, debiendo'l so esquisitu sabor y arume a los métodos de destilación y maduración de polo menos dos años en cubes de carbayu. L'Armagnac, que se produz na rexón francesa d'Armagnac, ye una bébora similar al cognac. La ciudá de Cognac ye una de les trés rexones con denominación d'orixe européu pa ellaborar brandy. Les otres dos son Armagnac y Xerez de la Frontera.

Esiste unu tracamundiu estendíu n'España entre brandy y coñá. El brandy ye un tipu de bébora, ente que la coñá ye un tipu de brandy que vien de la rexón de Cognac, en Francia, que tien un procesu específicu tantu pa la so destilación (tien de ser destilado mínimu dos vegaes) como d'escoyeta d'uves destinaes a la so producción. Coñá, del francés Cognac, fai referencia a una denominación d'orixe rexistrada por Francia, como asocede ente'l cava y el xampán, y por cuenta d'eso les empreses españoles nun pueden emplegar estos nomes. A pesar de ser una diferencia bastante clara, ye habitual falar d'una coñá de Xerez" cuando en realidá quier falase d'un Brandy de Xerez. Coñá ye la pallabra habitual n'España pa referise a esti tipu de bébores dende 1780. Nun puede adoptar el nome xeográficu de Cognac o «Coñá» nengún deriváu de vinu español o francés que nun venga d'esa rexón del oeste de Francia, porque'l nome ta protexíu por una denominación d'orixe controlada (AOC).

Rexones de producción y definiciones llegales

La rexón de Cognac (que ye téunicamente una commune francesa nel département de Charente) ta estremada en seyes estayes de cultivu, tamién denominaes crus (en singular cru), que cubren por completu'l departamentu de Charente-Maritime, una gran parte del territoriu de Charente y unes cuantes zones de Deux-Sèvres y de la Dordogne. Los seis crus siguen ciertes denominaciones n'orde descendente na apreciación, según la zona de producción que-y da'l so nome: Grande Champagne, Petite Champagne, Borderies, Fins Bois, Bons Bois y Bois Ordinaires. Una coñá ellaborada pol primeru y segundu d'estos crus (con polo menos un 50% de la Grande Champagne) suel denominase "fine champagne" (El términu champagne provién etimolóxicamente d'un arcaísmu dau al suelu caliar, carauterística de dambes estayes).

Los aguardientes ellaboraos nestes estayes de Cognac tienen de cumplir unes regles y requisitos pa llograr la denominación de Cognac (bébora). Contrólase y regulase la producción, y si un aguardiente incumple la definición por fallu de dellos de los sos requisitos, la oficina francesa del BNIC (Bureau National Interprofessionel du Cognac) puede retirar la definición de cognac pa esa bébora. D'esta forma, el brandy producíu en cualesquier parte del mundu fora de Francia nun puede denominase llegalmente "cognac". Dalgunes de les regles pa llograr la definición son:

Tien de producise dafechu na rexón francesa autorizada pa la producción de la coñá (el departamentu de Charente-Maritime, gran parte del departamentu de Charente y delles estayes designaes de los departamentos de Deux-Sèvres y Dordogne) con un vinu procedente de delles variedaes d'uva.
Tien de producise per aciu d'una doble destilación n'alambiques de cobre de tipu Charentais (pot still n'inglés).
Tien de avieyase en barriles de carbayu, procesu que-y confier el color y arume carauterístico. Los barriles nun pueden contener una bébora que nun seya coñá.

Munchos de los productores de cognac de la rexón de Cognac y de la contorna planien dacuando visites a les instalaciones pa los ciudadanos de cognac que quieran conocer de cerca los pasos de la producción, promoviendo cates coleutives dedicaes puramente a los residentes de la rexón de cognac.

Procesu de producción

La coñá ta ellaborada a partir del aguardiente que se produz de la doble destilación de los vinos producíos na rexón. El vinu suel ser bien seco (pocu conteníu d'azucres), ácidu, non necesariamente destináu a beber, pero con propiedaes escelentes pal destiláu. Puede ellaborase'l vinu d'una llista escoyida con procuru d'uves. El vinu pasa per un procesu de doble destilación n'alambiques de cobre de tipu charentais o à repasse (denominaos n'inglés pot still). El diseñu y les dimensiones de los alambiques tán llegalmente controlaos. Tres les dos destilaciones, llógrase un aguardiente incoloro con un conteníu alcohólico d'aproximao un 70% d'alcohol.

La coñá namái puede vendese al públicu y denomináu realmente 'Cognac', cuando pasó polo menos dos años aneyando en barriques de carbayu, cuntaos siempres a partir del final del periodu de destilación (1 d'abril hasta'l siguiente añu tres la so recueya). Mientres l'avieyamientu, el porcentaxe d'alcohol (y agua) nel aguardiente mengua por causa de la evaporación que dexen les parés de les barriques de carbayu. Esta fase denómase "part des anges", o parte de los ánxeles, una espresión que s'emplega igualmente na producción de güisqui escocés. L'alcohol evaporao favorez l'apaición d'un fungu negru, Torula o Baudoinia compniacensis, que crez nes parés de los barriles y suel frenar la evaporación, sellando los poros de les parés de los barriles d'avieyamientu. El productu final ye unu amiestu con 40% d'alcohol. Los productores de delles marques suelen añader pequeñes proporciones de carambelu pa colorear llixeramente les coñás, a lo menos nuna cantidá que nun afecte al sabor final de la bébora.

Una parte de la aguardiente producío na rexón úsase pa la ellaboración d'otra bébora llamada Pineau des Charentes, entemeciéndolo con mostiu d'uva. La coñá entra tamién na composición del Grand Marnier.

Tribes de coñá

La coñá nun sigue avieyando una vegada embotellao. Cuando la coñá ye la resultancia d'un ensamblaxe, la edá qu'apaez na etiqueta ye la edá del aguardiente más nuevo que s'inclúi. Por ello, un cognac de 10 años puede contener tamién cognacs de 15 o 20 años.

Les denominaciones oficiales de la coñá según el so tiempu de crianza son les siguientes:

VS (Very Special) o ✯✯✯ (3 estrelles): coñás que'l so aguardiente más nuevo tien polo menos dos años de aneyamientu en barriques.
VSOP (Very Cimeru Old Pale) o Réserve: coñás que'l so aguardiente más nuevo tien polo menos cuatro años de aneyamientu en barriques.
Napoléon, XO o Hors d'âge, tamién en delles botelles tien la lleenda VSOPXO (very special superior old pale xtra old): coñás que la so aguardiente más nuevo tien polo menos seyes años de aneyamientu en barriques.^[2]

Marques de coñá

A. E. Dor
Bache-Gabrielsen
Braastad
Brillet
Camus
Chateau Beaulon
Chateau Montifaud
Chateau des Plassons
Courvoisier
Delamain
Duquai Cognac
Francet
François Voyer
Frapin
Gaston de Casteljac
Gautier
Grönstedts
Guerbé
Hennessy
Hine
Jaques Delorme
Jean Fillioux
Kelt
Landy
Larsen
Lautrec (cognac)
Leopold Gourmel
Louis Royer
Maison Surrenne
Maison de Saint-Jacques
Maxime Trijol
Martell
Meukow
Moyet
Otard
Paul Giraud
Paul Monier
Pierre de Segonzac
Pierre Ferrand
Planat
Prince Hubert de Polignac
Prunier
Ragnaud-Sabourin
Rémy Martin
Tesseron

Ver tamién

Grand Marnier
Brandy
Armagnac

Referencies

↑ Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: coñá
↑ «Bureau National Interprofessionnel du Cognac - Designaciones referentes al envejecimiento». Archiváu dende l'orixinal, el 2009-08-16.

Enllaces esternos

[1] Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: coñá

[2] «Bureau National Interprofessionnel du Cognac - Designaciones referentes al envejecimiento». Archiváu dende l'orixinal, el 2009-08-16.

[1]

[2]