El 10 ye un númberu compuestu, que tien los siguientes factores propios: 1, 2 y 5. Como la suma de los sos factores ye 8 < 10, trátase d'un númberu defeutivu.
Cuntar por decenes, de diez en diez, ye unu de los métodos más antiguos na historia de la humanidá, pos munchos pueblos antiguos cuntaben utilizando los deos de los dos manes, colo que llegaben hasta diez y arrexuntaben los sos múltiplos; anque los primeros qu'utilizaron un sistema de cálculu complexu, desenvueltu en base diez, fueron los exipcios (ver: Matemátiques nel Antiguu Exiptu).
La filosofía pitagórica concebía'l diez como muestra de la perfeición y rellacionábenla col Ser cimeru. Ye conocíu que xuraben por tetractis (diez) como si fixérenlu polo más sagrao.
Esta magnitú contién tolos númberos polo tanto considérase como númberu completu. Nel cristianismu repítese nos siguientes temes: 10 mandamientos; ufiertar diezmos a Dios; 10 llámpares, 10 virxenes, 10 talentos (espresáu asina en delles paráboles).
El 10 considérase como un símbolu de la señal d'IO-Isis.
Nel alfabetu sagráu de los hebreos, la YOD val 10. La YOD ye la primer lletra que conforma'l nome de Dios: YHVH, YESHUA. Nel templu de Salomón había 10 cofaines, 10 meses y 10 candelabros.
El 10 ye un númberu habitual en puntuaciones, estableciendo una escala de notes dende'l 0 al 10, siendo esta postrera la más alta.