Duat
La Duat (tamién llamada Amenti o Necher-Jertet) yera'l inframundu de la mitoloxía exipcia, el llugar onde se celebraba'l xuiciu d'Osiris, y onde l'espíritu del difuntu tenía d'analayar, sorteando malinos seres y otros peligros, según nárrase nel Llibru de los Muertos, y pasar por una serie de "puertes" en distintes etapes del viaxe, descrites nel Llibru de les Puertes.
Un Mundu celestial: "Dat"
[editar | editar la fonte]Los Testos de les Pirámides, grabaos mientres l'Imperiu Antiguu, denominar Dat y amuésase como un mundu celeste asitiáu sobre la Tierra. Enriba de la Dat atopábase'l reinu celeste de Ra, al que solamente'l faraón fináu podría aportar.
La Dat taba rexida por Horus, el dios ferre de naturaleza celestial. Anubis ye la divinidá que preside los espíritus de los homes, denominaos "Occidentales" nos Testos de les Pirámides, que tres la so muerte diríen a esti cielu inferior. Nél taben aquellos espíritus qu'inda nun yeren absolutamente puros. Yera'l llugar onde asitiaben la constelación d'Orión.
Los Testos de les pirámides amuesen la creencia de que los mundos celestiales yeren inmenses mases d'agua nes qu'habría diversos llugares de purificación; más lloñe taría'l reinu celeste de Ra y más distante inda, les inescrutables fondures del Nun.
Cambéu de creencies. El Cielu nel inframundu: "Duat"
[editar | editar la fonte]Cuando les creencies evolucionaron, Osiris pasó a ser el señor de la Duat y ye, nesa dómina, cuando s'asitiaría esta rexón nel inframundu, un cielu inferior, asitiáu so la Tierra.
Nel Imperiu Nuevu yá se pensaba que la Duat yera'l inframundu, asitiáu debaxo de la tierra, por onde'l dios solar Ra viaxaba del oeste al este mientres la nueche. Los antiguos exipcios estremaben acaldía en venticuatro hores, dolce nel periodu de lluz solar, nes que Ra derrompía'l cielu na so barca diurna, y otros dolce nocherniegues, referentes al mundu del Más allá, cuando'l dios sol Ra, na so barca nocherniega, travesaba les rexones escures de la Duat, y onde lluchaba diariamente contra Apep.
Yera tamién el llugar onde diben los espíritus de los exipcios dempués de muerte. La estructura del Duat y los peligros qu'acesmaben a los espíritus de los muertos describir en testos tales como'l Llibru de les puertes y el Llibru de los muertos.
Al ser la Duat un mundu complexu, llaráu de llugares enigmáticos y xenios dañibles o benéficos, a partir del Imperiu Nuevu compúnxose un testu llamáu “Llibru del Amduat” onde s'esponía la so xeografía y los sos seres pa emplegalo a manera de guía.
| duat (dwȝt) en xeroglíficu | ||||||||||||||
|
Ver tamién
[editar | editar la fonte]Referencies
[editar | editar la fonte]- Elisa Castel (1999) Exiptu: signos y símbolos de lo sagrao, Aldebarán. ISBN 84-88676-76-X
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Duat.- Exiptu: Signos y símbolos de lo sagrao. Egiptologia.com
- Los Testos de les Pirámides, Egiptologia.org
- Bonanno, Mariano (2 de setiembre de 2014). La Duat como espaciu d'una dialéutica de la rexeneración. Definiciones avera del venceyu Ra-Osiris nos Testos del Amduat. In-habitación y resignificación del espaciu funerariu. páxs. 496. http://sedici.unlp.edu.ar/handle/10915/39679. Consultáu'l 10 de setiembre de 2014.
