Eduardo Cáceres Lehnhoff

Eduardo Cáceres Lehnhoff
Vicepresidente de Guatemala

1r xunetu 1970 - 1r xunetu 1974
Vida
Nacimientu 1906
Nacionalidá Bandera d'Arxentina Arxentina
Muerte Ciudá de Guatemala, 31 de xineru de 1980 (73/74 años)
Causa de la muerte homicidiu
Estudios
Estudios Universidá de San Carlos de Guatemala
Llingües falaes castellanu
Oficiu políticu
Llugares de trabayu Buenos Aires
Cambiar los datos en Wikidata

Eduardo Cáceres Lehnhoff (1906 – 31 de xineru de 1980, Ciudá de Guatemala) foi un connotado abogáu guatemalianu, miembru activu del Club Rotario de Guatemala, sociu fundador de la Universidá Rafael Landívar y Vicepresidente de Guatemala de 1970 a 1974, xunto al presidente xeneral Carlos Arana Osorio. Morrió trágicamente mientres la Quema de la embaxada d'España en Guatemala el 31 de xineru de 1980.[1]

Biografía

[editar | editar la fonte]

Nació en 1906 y yera fíu d'Eduardo Cáceres y López y María Cristina Lehnhoff Aguado.[2] Estudió na Escuela Preparatoria[Nota 1] y depués, a partir de 1920, nel Institutu Nacional Central pa Varones, onde participó viviegamente les actividaes qu'asocedieron a principios d'esi añu en contra del gobiernu del llicenciáu Manuel Estrada Cabrera.[1]

En terminando'l bachilleratu estudió na facultá de Derechu de la Universidá Nacional.[Nota 2][3] Coles mesmes que recibía clases, yera caderalgu nel Institutu Priváu y Escuela Preparatoria Lliga, nel Institutu Modelu, nel Colexu El Deber, nel colexu Santa Teresita y na Escuela Normal de Comerciu.[1] Casóse con Mercedes García-Salas Monroy.[2]

En xunu de 1944 foi parte de los 311 ciudadanos que roblaron un memorial solicitando al presidente Jorge Ubico Castañeda la reinstauración de les garantíes constitucionales en Guatemala; esti documentu foi un factor importante nos movimientos populares que concluyeron col arrenunciu d'Ubico Castañeda el 1 de xunetu de 1944. Tres la cayida del réxime revolucionariu de Jacobo Árbenz en 1954, Lehnoff foi parte de l'Asamblea Nacional Constituyente qu'emitió la Constitución política de 1956, y na que se-y dexó a la Ilesia Católica recuperar la capacidá de tener bienes.[4]

En 1961 formó parte del grupu de filántropos ya intelectuales que fundó la Universidá Rafael Landívar[3] y foi un miembru activu del Club Rotario de Guatemala, onde foi Gobernador del Distritu 424, asistiendo a asamblees mundiales rotarias y fomentando la creación de clubes en Guatemala, tal que el Club Rotario Guatemala Sur en 1967.[5]

Muerte

[editar | editar la fonte]
Artículu principal: Matanza de la embaxada española en Guatemala

El xueves 31 de xineru de 1980 axuntar na sede diplomática española Cáceres Lehnhoff, l'ex-canciller guatemalianu Adolfo Molina Orantes y el xurista Mario Aguirre Godoy col embaxador d'entós, Máximo Cajal por una celebración próxima del Institutu de Cultura Hispánica.[6] Mientres esa xunta, les instalaciones de la misión diplomática fueron tomaes por llabradores provenientes d'El Quiché y estudiantes universitarios que los asesoraben. Tanto los ocupantes como los llabradores morrieron trágicamente cuando s'amburó'l cuartu onde s'abellugara mientres l'asaltu de la sede diplomática que llevó a cabu la policía.[Nota 3][1]


Documental fílmico Nin unu vivu
Guatemala 31 de xineru de 1980:

Seiciones Descripción
Nin unu vivu: Traxedia na Embaxada d'España en Guatemala Documental sobre los fechos socedíos el 31 de xineru de 1980 na Embaxada d'España en Guatemala. Presenta entevistes colos principales participantes, ente sobrevivientes y periodistes que cubrieron los fechos.

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Notes y referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ Colexu priváu fundáu pola profesora María Teresa Llardén de Molina.
  2. ↑ Nome que tuvo la Universidá de San Carlos ente 1875 y 1918, y ente 1928 y 1944.
  3. ↑ Namái salváronse Mario Aguirre Godoy (quien fuxó xusto a tiempu), l'embaxador Cajal (gravemente mancáu con quemadures nos brazos) y el llabrador Gregorio Yujá Xona, pero esti postreru foi secuestráu del hospital en que taba y asesináu esa mesma nueche.

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «Semblanza del Llicenciáu Eduardo Cáceres Lehnhoff». Google books. Consultáu'l 19 d'agostu de 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 Geni, s.f..
  3. ↑ 3,0 3,1 Universidad Rafael Landívar, s.f..
  4. ↑ Asamblea Nacional Constituyente, 1956, p. 62.
  5. ↑ Rotarios de Guatemala, s.f..
  6. ↑ «xornada-la impunidá permanente-en-guatemala Jornada de la impunidá permanente en Guatemala». Fundación abogacía española. Consultáu'l 20 d'agostu de 2014.

Bibliografía

[editar | editar la fonte]