Eduardo Cáceres Lehnhoff | |||
---|---|---|---|
1r xunetu 1970 - 1r xunetu 1974 | |||
Vida | |||
Nacimientu | 1906 | ||
Nacionalidá | Arxentina | ||
Muerte | Ciudá de Guatemala, 31 de xineru de 1980 (73/74 años) | ||
Causa de la muerte | homicidiu | ||
Estudios | |||
Estudios | Universidá de San Carlos de Guatemala | ||
Llingües falaes | castellanu | ||
Oficiu | políticu | ||
Llugares de trabayu | Buenos Aires | ||
Eduardo Cáceres Lehnhoff (1906 – 31 de xineru de 1980, Ciudá de Guatemala) foi un connotado abogáu guatemalianu, miembru activu del Club Rotario de Guatemala, sociu fundador de la Universidá Rafael Landívar y Vicepresidente de Guatemala de 1970 a 1974, xunto al presidente xeneral Carlos Arana Osorio. Morrió trágicamente mientres la Quema de la embaxada d'España en Guatemala el 31 de xineru de 1980.[1]
Nació en 1906 y yera fíu d'Eduardo Cáceres y López y María Cristina Lehnhoff Aguado.[2] Estudió na Escuela Preparatoria[Nota 1] y depués, a partir de 1920, nel Institutu Nacional Central pa Varones, onde participó viviegamente les actividaes qu'asocedieron a principios d'esi añu en contra del gobiernu del llicenciáu Manuel Estrada Cabrera.[1]
En terminando'l bachilleratu estudió na facultá de Derechu de la Universidá Nacional.[Nota 2][3] Coles mesmes que recibía clases, yera caderalgu nel Institutu Priváu y Escuela Preparatoria Lliga, nel Institutu Modelu, nel Colexu El Deber, nel colexu Santa Teresita y na Escuela Normal de Comerciu.[1] Casóse con Mercedes García-Salas Monroy.[2]
En xunu de 1944 foi parte de los 311 ciudadanos que roblaron un memorial solicitando al presidente Jorge Ubico Castañeda la reinstauración de les garantíes constitucionales en Guatemala; esti documentu foi un factor importante nos movimientos populares que concluyeron col arrenunciu d'Ubico Castañeda el 1 de xunetu de 1944. Tres la cayida del réxime revolucionariu de Jacobo Árbenz en 1954, Lehnoff foi parte de l'Asamblea Nacional Constituyente qu'emitió la Constitución política de 1956, y na que se-y dexó a la Ilesia Católica recuperar la capacidá de tener bienes.[4]
En 1961 formó parte del grupu de filántropos ya intelectuales que fundó la Universidá Rafael Landívar[3] y foi un miembru activu del Club Rotario de Guatemala, onde foi Gobernador del Distritu 424, asistiendo a asamblees mundiales rotarias y fomentando la creación de clubes en Guatemala, tal que el Club Rotario Guatemala Sur en 1967.[5]
El xueves 31 de xineru de 1980 axuntar na sede diplomática española Cáceres Lehnhoff, l'ex-canciller guatemalianu Adolfo Molina Orantes y el xurista Mario Aguirre Godoy col embaxador d'entós, Máximo Cajal por una celebración próxima del Institutu de Cultura Hispánica.[6] Mientres esa xunta, les instalaciones de la misión diplomática fueron tomaes por llabradores provenientes d'El Quiché y estudiantes universitarios que los asesoraben. Tanto los ocupantes como los llabradores morrieron trágicamente cuando s'amburó'l cuartu onde s'abellugara mientres l'asaltu de la sede diplomática que llevó a cabu la policía.[Nota 3][1]
|