El Maíllo | |
---|---|
Alministración | |
País | España |
Autonomía | Castiella y Lleón |
Provincia | provincia de Salamanca |
Partíu xudicial | Ciudad Rodrigo |
Tipu d'entidá | conceyu d'España |
Alcalde de El Maíllo (es) | Nicanor Criado Hernández |
Nome oficial | Maíllo, El (es)[1] |
Códigu postal |
37621 |
Xeografía | |
Coordenaes | 40°33′58″N 6°10′51″W / 40.566111111111°N 6.1808333333333°O |
Superficie | 46.27 km² |
Altitú | 987 m[2] |
Llenda con | Puebla de Yeltes, El Cabaco, Monsagro, Serradilla del Arroyo, Tenebrón, Morasverdes y Aldehuela de Yeltes |
Demografía | |
Población |
290 hab. (2023) - 146 homes (2019) - 114 muyeres (2019) |
Porcentaxe | 0% de provincia de Salamanca |
Densidá | 6,27 hab/km² |
Más información | |
Estaya horaria | UTC+01:00 |
El Maíllo ye un conceyu y llocalidá española de la provincia de Salamanca, na comunidá autónoma de Castiella y Lleón. Intégrase dientro de la contorna de la Sierra de Francia. Pertenez al partíu xudicial de Ciudad Rodrigo y a la Mancomunidá Les Deveses.[3]
El so términu municipal ta formáu por un solu nucleu de población, ocupa una superficie total de 46,27 km² y según los datos demográficos recoyíos nel padrón municipal ellaboráu pol INE nel añu 2017, cuenta con una población de 279 habitantes.
Fundáu polos reis lleoneses na Edá Media, El Maíllo perteneció nel Antiguu Réxime al Partíu de Ciudad Rodrigo y dientro d'ésti a la subdivisión de Campu de Yeltes, de la cual yera'l so estremu suroriental, denominándose entós Mayllo.[4] De la mesma anguaño eclesiásticamente ye l'estremu suroriental del Arciprestalgu del Yeltes, dientro de la diócesis de Ciudad Rodrigo, a la cual pasó a pertenecer tres la fundación d'esti obispáu por Fernandu II de Lleón nel sieglu XII. Los datos históricos d'El Maíllo anteriores a la Guerra Civil de 1936 son escasos yá qu'en dicha década sufrió'l quema de los archivos municipales, sicasí constátase que cola creación de les actuales provincies en 1833, El Maíllo quedó encuadrada na provincia de Salamanca, dientro de la Rexón Lleonesa.[5]
El Maíllo ta asitiáu na Sierra de Francia. Les sos amplies zones verdes y bayura d'agua conviértenlo nuna redolada natural ricu en flora y fauna. Tien senderos que percuerren montes de pinu, carbayu y encina.
Gráfica d'evolución demográfica d'El Maíllo ente 1900 y 2017 |
Fonte Institutu Nacional d'Estadística d'España - Ellaboración gráfica por Wikipedia. |
El productu ibéricu ye protagonista na gastronomía d'El Maillo. El platu típicu son les sos famoses "Pataques Meneás", que los sos ingredientes principales son pataques, tocín de gochu, pimentón y lloréu. Unu de los sos platos más interesaos ye "El Llimón", compuestu por llimón, naranxes, sardines en llata, chorizu y ayu. Un amiestu tan inverosímil como deliciosa. El "llimón" tamién lleva güevos cocíos y con una de les yemes cocíes poner nel morteru con vinu y machúcase y échase-y como mueyu; les sardines son opcionales.