Erica tetralix gorbiza de llamarga | ||
---|---|---|
Clasificación científica | ||
Reinu: | Plantae | |
División: | Magnoliophyta | |
Clas: | Magnoliopsida | |
Orde: | Ericales | |
Familia: | Ericaceae | |
Subfamilia: | Ericoideae | |
Tribu: | Ericeae | |
Xéneru: | Erica | |
Especie: |
Erica tetralix L. | |
Distribución | ||
Consultes | ||
Royal Botanic Gardens, Kew | Royal Botanic Gardens, Kew | |
World Flora Online | World Flora online | |
[editar datos en Wikidata] |
La gorbiza de llamarga[1] (Erica tetralix) ye una especie de planta del xéneru Erica o uz, que se describe como un subarbustu perenne con pequeñes flores rosaes, acampanaes, en recímanos compactos que s'inclinen a la fin del so floriamientu, y fueyes nes volutes de cuatro (d'ende'l so nome científicu).
Ye una planta perenne, un subarbusto con pequeñes flores cayíes en forma de campana de color rosa que nacen en recímanos compactos nos estremos de los sos tarmos, y fueyes en verticilos de cuatro (d'ende'l nome). Les flores apaecen pel branu y seronda. La distinción ente Y. tetralix y la especie rellacionada Erica cinerea ye que les fueyes lliniales suelen ser glandulares y en verticilos de cuatro, ente qu'en Y. cinerea son glabres y atópense en verticilos de trés. En comparanza, les fueyes de Calluna vulgaris son muncho más pequeñes y tener n'opuestos y decusaos pares.[2] Les pegañoses glándules adesives nes fueyes, sépalos los y otres partes de la planta provocaron que Charles Darwin suxiriera qu'esta especie podría ser una planta protocarnívora, pero poca o nenguna investigación fíxose nesti sentíu.[3]
La so habitat natural alcuéntrase nes árees húmedes d'Europa, principalmente na franxa atlántica occidental, dende la zona sur de Portugal al centru de Noruega, y tamién en ciertes rexones pantanoses, alloñaes de la mariña, d'Europa Central.
Nos banzaos, gorbizales húmedos y montes húmedos de coníferes, la Erica tetralix puede convertise na flora dominante. Foi introducida en partes d'América del Norte y otres partes d'Europa como Austria y Suiza.
Les flores apaecen ente xunu y ochobre, y estrémase d'otros miembros europeos del xéneru Erica pola ausencia d'anteres protuberantes. Les diferencies ente Y. tetralix y el xéneru rellacionáu Calluna son les fueyes, que son pequeñes y tienen el marxe serrucháu en Calluna, ente que Erica, na cual les fueyes son lliniares, tener enteru.
Nel cultivu, al igual qu'otros uzes, Y. tetralix rique un suelu bien drenáu, a plenu sol con tierra aceda, yá que ye un calcifuga. Numberosos cultivares fueron desenvueltos pal usu del xardín, de los cualos Y. tetralix f. alba 'Alba Mollis'[4] (una variedá de flores blanques) ganó'l premiu Award of Garden Merit de la Royal Horticultural Society.
Erica tetralix describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 1: 353. 1753.[5]
Númberu de cromosomes de Erica arborea (Fam. Ericaceae) y táxones infraespecíficos: 2n=24[6]
Erica: nome xenéricu que remanez del griegu antiguu ereíkē (eríkē); llatinizáu erice, -ye f. y erica = "uz" polo xeneral, tantu del xéneru Erica L. como la Calluna vulgaris (L.) Hull, llamada brecina.[7]
tetralix: epítetu que significa "nome griegu pa la salú".[8]
Wikispecies tien un artículu sobre Erica tetralix. |