Erin Gray

Erin Gray
Vida
Nacimientu Honolulu, 7 de xineru de 1950[1] (74 años)
Nacionalidá Bandera de Estaos Xuníos d'América Estaos Xuníos
Llingua materna inglés
Fíos/es 2
Estudios
Estudios Universidá de California en Los Angeles : matemátiques
Redwood High School (en) Traducir
Escuela Preparatoria Palisades Charter (es) Traducir
Llingües falaes inglés
ḥawaianu
Oficiu actriz, modelu, actriz de televisión, actriz de cine
IMDb nm0001292
eringray.com
Cambiar los datos en Wikidata
Erin Gray na convención Dragon*Con 2005.

Erin Gray (7 de xineru de 1950, Honolulu) ye una actriz d'Estaos Xuníos, conocida pol so papel como la coronel Wilma Deering na serie de televisión de ciencia ficción Buck Rogers nel sieglu XXV y como Kate Summers nel comedia de situación Cuyares de plata.

Primeros años

[editar | editar la fonte]

Gray ye fía de Diane y Daniel Gray.[2] A la edá d'ocho años, los sos padres dixebráronse[3] Gray camudar cola so madre dende Ḥawai a Palm Springs (California), onde vivió dellos años colos sos güelos. Col tiempu ella y la so madre treslladóse a Larkspur (California). Gray asistió a la escuela Redwood High School.[3] y depués ingresó y graduóse na Palisades Charter High School. Asistió de volao a la universidá na UCLA, centrándose en matemátiques,[3] pero ella dexó la escuela pa dedicase a la so carrera.

Carrera

[editar | editar la fonte]

En 1965, a los 15 años, Gray tuvo un alcuentru casual con Nina Blanchard, xefa d'una de les axencies de modelos de Hollywood (en Los Angeles), quien la convenció de siguir una carrera como modelu. En pocos años Gray trabayó como modelu en Nueva York. Mientres esi periodu, trabayó como vocera pa delles cuentes, incluyendo L'Oréal, Max Factor y Bloomingdale. En 1975, Gray yera una de les modelos de televisión más importante de la nación, ganando 100 000 dólares d'Estaos Xuníos al añu.[3]

Ella desenvolvió un interés na actuación, polo que se camudó a Los Angeles (California) pa siguir la so carrera en Hollywood[4][5][6] En 1967 ―a los 17 años d'edá― tuvo la so primer apaición en televisión como baillarina na serie de variedaes Malibú O. En 1978 ―pocu dempués de camudase a California―, llogró'l so primer papel protagonista na miniserie Nueche en Bizanciu. Tres les bones crítiques, en 1978, Gray llogró un contratu de siete años con Universal Studios, que la condució direutamente al papel como la coronel Wilma Deering nel llargumetraxe Buck Rogers nel sieglu 25, que s'estrenó en marzu de 1979 y meses dempués foi convertíu en serie de televisión.[7] La figura bien apurrida de Gray, exhibida nun afechu uniforme futurista d'una sola pieza, foi bien popular l'el públicu de la serie, formáu predominantemente por mozu. Gray comentó qu'ella yera consciente de la sensualidá del so uniforme, que yera tan fuerte que-y lo teníen que coser puestu. El so calter tenía un altu perfil dientro del show, namái superada por Gil Gerard nel papel principal, lo que representó'l primer exemplu d'un personaxe femenín fuerte nuna redolada de ciencia ficción. Por cuenta de esto Gray foi vista como un importante modelu pal públicu femenín. Una vegada díxo-y a un entrevistador:

Fui la primer muyer coronel. Gustábame ser esi tipu de modelu pa les telespectadores muyeres. ¡Una muyer puede ser coronel! ¡Una muyer puede tar a cargu! Nesa dómina yeren idees nueves.
Erin Gray[8]

Poco dempués de Buck Rogers, Gray apaeció na primer temporada de la serie d'aición Magnum, PI, nel episodiu «J. “Digger” Doyle», na qu'interpretaba a la esperta en seguridá Joy Digger Doyle. Entamárase que'l so papel fuera recurrente, ya inclusive podría aportar a un spin-off de la serie, pero eso nun se produció, y foi la única apaición del personaxe na serie.

En 1982 interpretó'l papel de Lilah na película del branu Six pack como la heroína de Kenny Rogers (1938-).

Nos años ochenta, Gray tuvo'l papel de Kate Summers na serie de televisión Silver spoons mientres dellos años.[7] Cuando esi show terminó, Gray siguió trabayando regularmente en cine y televisión. Apaeció nun episodiu de Superboy y en Murder, she wrote.

En 1993 tuvo un papel en Jason Goes to Hell: The Final Friday, la novena película de la franquicia Friday the 13th.

En 2005 apaeció na película Serena.

En 2010, Erin Gray y Gil Gerard tornaron a Buck Rogers faciendo'l papel de los padres de los personaxes nel episodiu piloto de la serie d'internet Buck Rogers.[9]

Gray tamién trabayó en comerciales,[10] ente ellos unu en 2010 p'alimentos pa perros Pup-Peroni.[11]

Gray tamién trabaya como axente de casting [12][10] La so axencia, Heroes for Hire, especializar en contratar pa películes de ciencia ficción y estrelles de fantasía en presentaciones personales, charres y eventos de caridá.[13][7] Gray tamién enseña taichi.[10][14][15]

En 1998, Gray escribió'l llibru Act right: a manual for the on-camera actor (‘actúa bien, un manual pal actor ante les cámares’) con Mara Purl, que contién conseyos p'actores principiantes de cine y televisión.[16] En 2002 publicóse una edición revisada. [17]

Gray actuó na película Dreams awake (2011) cola coestrella de Alien Nation, Gary Graham. Tamién interpreta'l papel de Madaline Twain na webserie The Guild.

Vida personal

[editar | editar la fonte]
L'actriz Erin Gray na Big Apple Convention (en Manhattan), el 17 d'ochobre de 2009. Fotografía de Luigi Novi.
L'actriz Erin Gray na Big Apple Convention (en Manhattan), el 1 d'ochobre de 2010. Fotografía de Luigi Novi.

Erin Gray casóse dos veces. Conoció al so primer maríu, Ken Schwartz, mientres asistíen xuntos a la escuela secundaria.[3] A pesar de qu'él se convirtió nun esitosu executivu de bienes raíz, cuando la carrera de Gray como actriz aportó a tan importante, Schwarts decidió convertise na so manager.[3] El matrimoniu duró dende 1968 hasta 1990.

En 1991, Gray casóse con Richard Hissong. La so fía Samantha interpreta a Maddy, la novia de Buck Rogers, nel episodiu piloto de les series de videos d'internet Buck Rogers, de James Cawley.[18]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ Afirmao en: Internet Movie Database. Identificador IMDb: nm0001292. Data de consulta: 17 ochobre 2015. Llingua de la obra o nome: inglés.
  2. ↑ Ficha de Erin Gray, en Film Reference; consultáu'l 6 de setiembre de 2010.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 «Buck Rogers wouldn't dare tell Erin Gray what she's heard for 14 years from Ken Schwartz: “Go fly a kite”» (‘Buck Rogers nun s'atreviera a dici-y a Erin Gray lo que Ken Schwartz díxo-y mientres 14 años: ve a volar un barrilete/cometa’) artículu de Jim Calio na revista People del 7 de xunetu de 1980.
  4. ↑ «Erin Gray Biography», nel sitiu web Quotes Quotations. Consultáu'l 10 d'ochobre de 2011.
  5. ↑ «Erin Gray - Buck Rogers in the 25th Century», artículu nel sitiu web Web Archive del 24 d'ochobre de 2009. Consultáu'l 10 d'ochobre de 2011.
  6. ↑ «Scifi TV talent profile - Erin Gray, actor», artículu de Helen-Ángela Lee en Bella Online.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 «Conventions: another day at the office for celebs», artículu de Suzanne Kelly nel sitiu web CNN, del 6 de setiembre de 2010. Consultáu'l 6 de setiembre de 2010.
  8. ↑ «Erin Gray», en Filmbug. Consultáu'l 6 de setiembre de 2010.
  9. ↑ Press Republican del 9 payares de 2009.
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 «Erin Gray interview with Movie Mikes» Archiváu 2010-12-10 en Wayback Machine, 10 d'ochobre de 2010.
  11. ↑ «Is that really Erin Gray of 'Silver Spoons' in a Pup-Peroni commercial?», artículu de Joel Keller en TV Squad, del 7 de setiembre de 2010.
  12. ↑ «Erin Gray to bring a sci-fi star lineup to Hayden Black’s The Cabonauts on Dailymotion», artículu en Business Wire, del 10 de xunu de 2009.
  13. ↑ Heroes for Hire Archiváu 2018-10-04 en Wayback Machine, sitiu oficial. Consultáu'l 10 d'ochobre de 2010
  14. ↑ «Interview: Erin Gray», entrevista de Martin Anderson nel sitiu web The Dean of Geek, del 8 de xineru de 2008.
  15. ↑ «Biography page», nel sitiu web de Erin Gray. Consultáu'l 6 de setiembre de 2010.
  16. ↑ Erin Gray, y Mara Purl: Act right: a manual for the on-camera actor. Haven Books, 1998. ISBN 0-9659480-0-5.
  17. ↑ Erin Gray, y Mara Purl: Act right: a manual for the on-camera actor. Haven Books, edición espandida, 2002. ISBN 1-58436-000-3.
  18. ↑ «Buck Rogers returns» Archiváu 2012-09-02 en Wayback Machine, artículu de Lohr McKinstry en Press Republican del 9 de payares de 2009.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]