Essen | |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
Alministración | |||||
País | Alemaña | ||||
Estáu federáu | Renania del Norte-Westfalia | ||||
Government region of North Rhine-Westphalia (en) | Rexón de Düsseldorf | ||||
Tipu d'entidá | ciudá universitaria | ||||
Cabezaleru/a del gobiernu | Thomas Kufen | ||||
Nome oficial | Essen (de) | ||||
Nome llocal | Essen (de) | ||||
Códigu postal |
45127–45359 | ||||
Xeografía | |||||
Coordenaes | 51°27′03″N 7°00′47″E / 51.4508°N 7.0131°E | ||||
Superficie | 210.34 km² | ||||
Altitú | 116 m | ||||
Llenda con | |||||
Demografía | |||||
Población |
586 608 hab. (31 avientu 2023) - 283 169 homes (30 setiembre 2021) - 299 246 muyeres (30 setiembre 2021) | ||||
Porcentaxe | 100% de Rexón de Düsseldorf | ||||
Densidá | 2788,86 hab/km² | ||||
Más información | |||||
Prefixu telefónicu |
201 y 2054 | ||||
Estaya horaria |
Hora central europea UTC+01:00 (horariu estándar) UTC+02:00 (horariu de branu) | ||||
Llocalidaes hermaniaes | Sunderland, Tampere, Grenoble, Nizhni Nóvgorod, Tel Aviv y Zabrze | ||||
essen.de | |||||
Essen ye una ciudá de Renania del Norte-Westfalia, asitiada nel corazón de la rexón industrial de la cuenca del ríu Ruhr. Delles ciudaes vecines son Duisburgu, Gelsenkirchen y Bochum. El so alcalde ye Thomas Kufen d'Unión Demócrata Christiana (CDU). La ciudá foi premiada col títulu Capital Verde Europea 2017.
Contrariu a la creencia popular, el nome de Essen nun se refier a la comida (essen, n'alemán, ye tamién el verbu «comer»), sinón que paez tener el so orixe na antigua pallabra Asnithi, que podía referise a una rexón al este o a una rexón onde había munchos fresnos (Eschen).
Esisten restos arqueolóxicos que se remonten 280 000 e.C. (Vogelheimer Klinge, na contorna de Vogelheim); otros restos tienen ente 120 000 y 10 000 años d'antigüedá.
Essen yera un llugar onde s'asitiaron diversos pueblos xermánicos. El castiellu Alteburg al sur de Essen remontar a los celtes y el Herrenburg al sieglu VIII.
Essen fundóse sobre'l 845 como un monesteriu pa muyeres. Foi unu de los monesterios más importantes del sieglu X. Dempués del fin de la dinastía Ottoniana, Essen perdió la so importancia y permaneció como un pueblu dedicáu a l'agricultura hasta'l sieglu XIX. Fueron les mines de carbón y de fierro les que causaron la crecedera de la ciudá y de tola área del Ruhr.
La familia Krupp ye de Essen; establecieron una industria pa producir aceru en Essen en 1811. Foi mientres décades la ciudá minera más grande d'Europa gracies al imperiu de la industria d'armamentos de la familia Krupp.
La industria pesao del carbón sumió. Como alcordanza de la so importancia, Essen caltién numberosos llugares de la historia industrial, tales como Zeche Zollverein), que foi inscritu pola Unesco na llista de sitios Patrimoniu de la Humanidá en 2001.[1] La ciudá anovóse, desenvolviendo otres actividaes. Nes temes culturales, se encuentrane museos importantes, tales como'l qu'alluga la coleición d'arte (Muséu Folkwang (Museum Folkwang). El 11 d'abril de 2006 "Essen pol Ruhrgebiet" foi declaráu Capital Europea de la Cultura pal 2010.
Patrimoniu de la Humanidá — UNESCO | |
---|---|
Vista del pozu 12 de la mina de carbón de Zollverein. | |
Llugar | Alemaña |
Criterios | Natural: ii, iii |
Referencia | 975 |
Inscripción | 2001 (XXV Sesión) |
Área | Europa y América del Norte |
Coordenaes | Non |
Essen foi mientres décades la ciudá minera más grande d'Europa.
A partir de los años 60 Essen evolucionó pasu ente pasu, abandonando la so economía centrada na industria minero pa convertise na actualidá nuna ciudá que basa la so economía nel sector de servicios. Ello ye que la ciudá de Essen- según polo xeneral les ciudaes del "Ruhrgebiet" o valle del Ruhr- dexaron de ser ciudaes mineres contaminaes ya industriales de principios del sieglu XX pa convertise en llugares onde la cultura y la ecoloxía tán siendo llevaos a un nivel de postindustrialismo. Frutu d'esta reconversión, Essen foi escoyida como la ciudá europea de la cultura 2010.
La ciudá de Essen alluga añalmente la mayor feria internacional del sector de los xuegos de mesa: la Internationale Spieltage.[2]
La rexón esperimentó un descensu nel so númberu d'habitantes por cuenta de la desindustrialización. Amás yá nun exerz l'atracción de los años 50 y 60, cuando llegaben obreros de toes partes d'Alemaña y del sur d'Europa. Nun momentu llegó a concentrar bona parte de la inmigración turca n'Alemaña.
Predecesor: Vilnius Linz |
Capital Europea de la Cultura al pie de Pecs y Istambul 2010 |
Socesor: Turku Tallin |