Eucalyptus staigeriana | ||
---|---|---|
Clasificación científica | ||
Reinu: | Plantae | |
División: | Magnoliophyta | |
Clas: | Magnoliopsida | |
Subclas: | Rosidae | |
Orde: | Myrtales | |
Familia: | Myrtaceae | |
Subfamilia: | Myrtoideae | |
Tribu: | Eucalypteae | |
Xéneru: | Eucalyptus | |
Especie: |
Eucalyptus staigeriana F.Muell. ex Bailey | |
Consultes | ||
Royal Botanic Gardens, Kew | Royal Botanic Gardens, Kew | |
World Flora Online | World Flora online | |
[editar datos en Wikidata] |
Eucalyptus staigeriana, Corteza de fierro de llimón, ye un árbol esclerófilu pequeñu que crez naturalmente en sitios puros nes llombes de la rexón de la Península del Cabu York, Norte de Queensland, Australia. El complexu aceite esencial se destila de les fueyes y ye usáu como saborizante y en aromaterapia. La fueya tamién ye usada como especie ya ingrediente herbal pa tes.
Les fueyes de Y. staigeriana producen 2.9-3.4% d'aceite esencial del pesu en frescu. Este contién una gran variedá de componentes, incluyendo geranial, metil geranato, geranil acetato, limoneno, felandreno, neral, terpinoleno y geraniol. Úsase como fueya de lloréu pa sazonar la comida, y tamién s'usa en confitería y tes. Tien un sabor paecíu al llimón, con un toque de romeru.
Hasta apocayá Brasil yera l'únicu productor d'aceite de Y.staigeriana, produciendo hasta 60 tonelaes pa.[1] Y. staigeriana foi cultiváu en plantíos a pequeña escala en Queensland y Nueva Gales del Sur dende los 1990s, con propósitos qu'inclúin l'usu de la fueya como especie.
Eucalyptus staigeriana describióse por F.Muell. ex Bailey y espublizóse en A Synopsis of the Queensland Flora 176. 1883.[2]
Eucalyptus: nome xenéricu que provién del griegu antiguu: eû = "bien, xustamente" y kalyptós = "cubiertu, qu'anubre". En Eucalyptus L'Hér., los pétalos, soldaos ente sigo y dacuando tamién colos sépalos los, formen parte del opérculu, perfectamente afechu al hipanto, que s'esprende a la del floriamientu.[3]
staigeriana: epítetu
Wikispecies tien un artículu sobre Eucalyptus staigeriana. |