Fiordu de Solway

Fiordu de Solway
Solway Firth
Llocalización alministrativa
División bandiera Escocia
Bandera de Inglaterra Inglaterra (Noroeste d'Inglaterra)
Subdivisión Condaos de Cumbria y de Dumfries and Galloway
Xeografía
Mar Mar d'Irlanda
Islla(s) Islla de Gran Bretaña
Islles interiores Hestan y Rough
Accidentes
 • Cabos St Bees Head y Puexu de Galloway (Mull of Galloway)
Superficie -
Otros datos
Mapamapes

El fiordu de Solway (n'inglés, Solway Firth) ye un fiordu que delimita la frontera ente Inglaterra y Escocia, ente los condaos de Cumbria y de Dumfries and Galloway. El fiordu entiende una parte del mar d'Irlanda.

Xeografía

[editar | editar la fonte]
L'estuariu del ríu Nith, al fondu del fiordu.

Esti fiordu estender dende una llinia que xune St Bees Head, xusto al sur de Whitehaven, en Cumbria, hasta'l Puexu de Galloway (Mull of Galloway), nel estremu occidental de Dumfries y Galloway. La islla de Man tamién ta mui cerca de la entrada del fiordu.

La mariña del fiordu, carauterizáu per llombes de pequeña altitú y pequeños montes, ta consideráu como la mariña más pintoresca de les islles britániques, siendo declaráu como «Area of Outstanding Natural Beauty» (traducíu, Área de Guapura Natural Destacada) en 1964.

Trátase principalmente d'una zona rural, onde les pesquerías y l'agricultura de monte (según dellos cultivos) siguen desempeñando una parte importante na economía llocal, anque'l turismu va n'aumentu.

En 2007 empecipióse la construcción del parque eólicu marín Robin Rigg, con 60 aeroxeneradores qu'apurren una potencia de 180 MW.

Nel fiordu de Solway hanse filmado películes como The Wicker Man d'Edward Woodward, rodada en Kirkcudbright.

Historia

[editar | editar la fonte]
Na parte inferior de la imaxe ve'l Muriu d'Adriano, que diba dende'l fiordu de Solway a la mariña oriental d'Escocia.

Los primeros rexistros de la historia de la zona (incluyendo la llanura de Solway) referir a la colonización romana d'esa parte de Britannia. Nel añu 122 l'emperador Adriano ordenó construyir el muriu d'Adriano, coneutando la llanura de Solway cola mariña oriental de Britannia.

La denominación «Solway» ye d'orixe anglosaxón y anicióse nel sieglu XIII pol nome d'un vau nes llamuergues en Eskmouth. «Sol» ye la pallabra de folla, y «wæth» fai referencia a un vau. Los trés vaos na zona nesi momentu yeren el Annan o Bowness Wath; el Dornock Wath (una vegada llamáu'l Sandywathe); y el principal, el Solewath, o Solewath, o Sulewad.

Ente 1869 y 1921, l'estuariu foi cruciáu pola Solway Junction Railway nun viaductu de fierro de 1.780 m (Edgar y Sinton, 1990). La llinia foi construyida pa tresportar el mineral de fierro dende la zona de Whitehaven a Lanarkshire y foi financiáu y operáu pola Caledonian Railway d'Escocia. El ferrocarril nun foi un ésitu financieru. Dempués de que'l ferrocarril dexó de funcionar, la ponte convertir nun popular senderu pa los residentes d'Escocia («ensuga» en domingu) pa viaxar a Inglaterra, onde disponíen de bébores alcohóliques. El viaductu foi baltáu ente 1931 y 1933.

Parque eólicu marín de Robin Rigg.

Referencies

[editar | editar la fonte]

La Wikipedia inglesa cita como referencia:

  • Edgar, S. and Sinton, J.M., (1990), The Solway Junction Railway, Locomotion Papers Non. 176, The Oakwood Press, ISBN 0-85361-395-8
  • Neilsen, George (1899), «Annals of Solway — Until A.D. 1307», en Forbes, Peter, Transactions of the Glasgow Archaeological Society, New

Series, III, Glasgow: James Maclehose & Sons, pp. 245–308  (available at books.google.com)