Flacourtia indica | ||
---|---|---|
Clasificación científica | ||
Reinu: | Plantae | |
(ensin clasif.): | Eudicots | |
(ensin clasif.): | Rosids | |
Orde: | Malpighiales | |
Familia: | Salicaceae | |
Xéneru: | Flacourtia | |
Especie: |
F. indica (Burm.f.) Merr. | |
Consultes | ||
Royal Botanic Gardens, Kew | Royal Botanic Gardens, Kew | |
World Flora Online | World Flora online | |
[editar datos en Wikidata] |
Flacourtia indica, ye una especie d'arbustu o árbol que s'atopa en munchos llugares templaos d'África y Asia.
Trátase d'un tupiu arbustu o árbol con un tueru espinosu y cañes. En forma d'arbustu crez hasta los 7,6 m y como un árbol qu'algama un altor máximu d'unos 15 m. Les cañes laxas tienen les fueyes ovalaes. Les granes son esvalixaes poles aves.[1]
El frutu ye una drupa bien carnosa con 6 a 10 granes. La magaya ye de color mariellu o blancu y dulce, con un sabor acedo. Cómese cruda o como auria o mermelada . Puede ser lleldada pa faer vinu.[2]
Les fueyes y los raigaños utilizar na medicina a base de yerbes pal tratamientu de mordedura de culiebra. La corteza créese que ye eficaz pa l'artritis. La mayoría de les partes de la planta usar pa la tos, neumonía ya infeición bacteriana del gargüelu. Tamién s'utilizó pa la foria.
L'árbol ye plantáu como un sebe vivu. La madera utilizar pa lleña y pequeñes ferramientes de madera como manijas d'aráu.[2]
La planta ye conocida como una especie invasora introducida en delles árees. Cultivóse en Florida nos Estaos Xuníos y güei preséntase como una meruxa en delles partes del estáu.[3]
Flacourtia indica describióse por (Burm.f.) Merr. y espublizóse en An Interpretation of Rumphius's Herbarium Amboinense 377. 1917.[4]
Flacourtia: nome xenéricu que fur dau n'honor d'Étienne de Flacourt (1607–1660), que foi gobernador de Madagascar.
indica: epítetu xeográficu qu'alude a la so llocalización nel Océanu Índicu.
Wikispecies tien un artículu sobre Flacourtia indica. |