Franz Blücher (24 de marzu de 1896, Essen – 26 de marzu de 1959, Bad Godesberg), foi un políticu alemán y miembru del Parllamentu alemán (Bundestag) na posguerra. Exerció como'l primera Vicecanciller alemán dempués de la fundación de la República Federal Alemana (RFA).
Blücher nació en Essen, provincia del Rin, entós dientro del Imperiu Alemán. Participó na Primer Guerra Mundial.
Dempués de la Segunda Guerra Mundial, Blücher foi unu de los fundadores del Partíu Democráticu Lliberal (FDP) y exerció como'l so presidente na zona d'ocupación británica (1946-1949) y como'l so Presidente Federal (1949-1954).
Ente 1949 y 1957 foi miembru del gabinete del canciller Konrad Adenauer. Como representante del segundu mayor partíu de gobiernu, ocupó'l cargu de Vicecanciller d'Alemaña y tamién ocupó'l de Ministru d'Asuntos del Plan Marshall, qu'en 1953 pasó a llamase Ministru de Cooperación Económica. En 1956, xunto con otros quince ministros y parllamentarios, formó'l Freie Volkspartei (FVP), qu'a principios de 1957 fundir col Partíu Alemán (DP).
Franz Blücher morrió'l 26 de marzu de 1959 en Bad Godesberg, Renania del Norte-Westfalia.
Blücher recibió un doctoráu honorariu pola Universidá de Berlín (1954) y la Universidá del Punjab en Lahore (1957). En 1954 foi gallardoniáu cola Gran Cruz de la Orde del Méritu de la República Federal d'Alemaña y la Gran Cruz de la Orde de Jorge I. En 1955, recibió la Gran Cruz de la Orde al Méritu de la República Italiana.
En 1956, Blücher recibió la Gran Condecoración d'Honor n'Oru de Servicios a la República d'Austria.[3]