Frenoloxía

Diagrama frenológico del siglo XIX.

La frenoloxía (del griegu: φρήν, fren, "mente"; y λόγος, logos, "conocencia") ye una teoría obsoleta na que s'afirmaba que ye posible determinar el calter y los rasgos de la personalidá, asina como les tendencies criminales, basándose na forma de la tiesta. Desendolcada alredor del 1800 pol neuroanatomista alemán Franz Joseph Gall y popular enforma demientres el sieglu XIX, anguaño ta considerada una seudociencia. Tien, sicasí, dalgún méritu como protociencia pola so contribución a la ciencia médica cola so idea de que'l cerebru ye'l muérganu de la mente, y de que delles áreas agospien funciones específicamente allugaes.

Los sos principios afitaben que'l cerebru ye'l muérganu de la mente, y que la mente pertien un conxuntu de facultaes mentales; cauna representada particularmente por una parte estremada o "muérganu" del cerebru. Estes árees yeren consideraes proporcionales a les propensiones individuales de la persona y de les sos facultaes mentales. Les diferencies ente les árees taríen espeyaes na forma esterior del craniu.

La frenoloxía, ocupada de la personalidá y el calter, ye estremada de la craniometría (l'estudiu del pesu, tamañu y forma del craniu), asina como de la fisionomía (estudiu de los rasgos faciales). D'otra banda, toes estes disciplines aseguren predicir conductes o capacidá inteleutual. Na so dómina foron prauticaes intensamente nel campu de l'antropoloxía/etnografía y delles vegaes emplegaes pa xustificar "científicamente" el racismu. Anque dellos principios de la frenoloxía anguaño tán perafitaos, la premisa básica de que la personalidá ta determinada pola forma del craniu ye considerada falsa por cásique tol mundu científicu.

Disciplines venceyaes

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]