Fuercia | |
---|---|
cantidá derivada del Sistema Internacional de Cantidaes, magnitud física vectorial (es) y cantidá física | |
Una fuercia[1] (davezu simbolizada con F) ye una aición qu'anicia una perturbación na cantidá de movimientu o direición d'un cuerpu. El conceutu de fuercia descríbese na segunda Llei de Newton.
La unidá del SI pa la fuercia ye'l Newton (N), qu'equival a kg·m·s−2
Según la tercera llei de Newton, a cada fuercia correspuende-y otra d'idéntica magnitú y en sen opuestu. Esta llei conozse como llei d'aición-reaición.
Estes dos afirmaciones resúmense na Llei Fundamental de la Dinámica o Segunda Llei de Newton:
au representa la fuercia qu'autúa sobro'l cuerpu, la so masa y la so aceleración. Midíes sobro un sistema inercial de referencia.
La fuercia, neto que l'aceleración, ye una magnitud vectorial, y represéntase matemáticamente per aciu d'un vector.
La fuercia de la Segunda Llei de Newton ye, poro, una suma vectorial.
A la fuercia resultante de la suma vectoria de toles fuercies qu'autuen sobro un cuerpu denómase-y fuercia neta. D'esta miente la segunda Llei de Newton podríemos espresala asina:
Un cuerpu en movimientu, y sobro'l que nun autúa nenguna fuercia neta, siguirá moviéndose en llinia reuta y a velocidá constante indefinidamente.
Definir la fuercia a partir de la masa y l'aceleración, magnitúes nes que intervienen masa, llonxitú y tiempu, fai que seya una magnitú derivada. Esti fechu atiende a les evidencies que caltién la fisica d'anguaño, espresáu nel conceutu de Fuercies Fundamentales y vese espeyáu nel Sistema Internacional d'Unidaes.