Hot dog

Hot dog
Nome Hot dog
Procedencia Bandera d'Alemaña Frankfurt, Alemaña.
Distribución Mundial
Procedencia Estaos Xuníos y Alemaña
Detalles
Ingredientes Salchicha
panes
condimentos.
Nutrientes Grases, proteínes.
Más información
Caráuter unicode 🌭
[editar datos en Wikidata]

El hot dog (del inglés: perrín caliente) ye un alimentu en forma de bocáu que se xenera cola combinación d'una salchicha del tipu salchicha de Frankfurt (frankfurter), o vienesa (wiener) fervida, o frita, sirvida nun pan con forma allargada que suel acompañase con dalgún arreglo como mueyu de tomate y mostaza.

El tipu de salchicha emplegáu na ellaboración del alimentu puede diferir según los gustos de la rexón y de los ingredientes disponibles. ' .

El perrín caliente foi importáu d'Alemaña y popularizáu n'Estaos Xuníos, onde se convirtió nun alimentu caleyero pa la clase trabayadora.[1][2][3] Particularmente conectáu cola ciudá de Nueva York y fuertemente conectáu cola cultura del béisbol norteamericanu, dende la so llegada al continente americanu remaneció como una importante pieza na cultura rexonal de munches otres partes como lo ye nos estaos de Baxa California Sur y Sonora en Méxicu. Espublizóse descomanadamente en tol mundu dende los principios del sieglu XX, aportando a un alimentu que puede atopase en cualesquier parte.

Historia

[editar | editar la fonte]
L'analoxía ente'l perru (dachshund) y la salchicha fixo posible la denominación "hot dog".[3]
Concesión pa vender perrinos calientes, puede reparase como los denominaben al empiezu red hot.

Los perrinos calientes ellaborar en diverses partes d'Europa primero que los inmigrantes europeos (n'especial d'orixe alemán) llevar a Estaos Xuníos y convirtiérase nuna comida caleyera bien popular ente la clase media. En Nueva York abrióse pasu na primer década del sieglu XIX gracies a la contribución de dellos carniceros europeos que se dedicaron a 'retrucar' la salchicha nel nuevu continente. Al paecer, el carniceru alemán Charles Feltman foi'l primeru en vender perrinos calientes nunos carríns nes sableres de Coney Island (Cerca de Nueva York) en 1867.[1] L'ésitu de ventes que tuvo fixo que'l so carrín cobrara un mayor tamañu y que finalmente s'incorporaren diversos camareros nél.

Foi Nathan Handwerker y d'orixe polacu, quien fixo famosu l'alimentu compitiendo en precios con C. Feltman. Emplegáu de Feltman nos sos oríxenes, l'home de negocios aforró'l dineru abondo p'abrir la so propia tienda de perrinos calientes al otru llau de la cai. Nathan punxo grandes lletreros anunciando los sos productos, a metá de preciu que los de Feltman. Fixo que s'abrir una cadena de stands de venta denominada «Nathan's Famous». El negociu espolletó y cuando na década de 1920 la estación de metro de Stillwell Avenue inauguróse xusto enfrente, Nathan beneficiar del so allugamientu, ganando una popularidá que finalmente dexó fora del negociu a Feltman na década de 1950. Anguaño'l Nathan's sigue tando en Coney Island, na esquina de Stillwell con Surf Ave, anque'l so imperiu espandióse considerablemente, y cada 4 de xunetu patrocina un concursu de consumu de perrinos calientes. Nathan foi'l creador de la moda de puestos de perrinos nes cais de Nueva York. L'empresariu d'orixe alemán Chris von der Ahe foi unu de los promotores de la venta de perrinos nos partíos de béisbol.

Los perrinos calientes estender n'EE.XX. por cuenta de la venta típica nos campu de béisbol según n'otros campos de deportes onde se rexuntaben grandes cantidaes de persones. El vendedor Harry Mozley Stevens (1855-1934) perdía dineru con un concesionariu de xelaos y por eso abrió unu de bocaos y tentempiés, yá popularizara la salchicha nos partíos de béisbol apostaos en Nueva York. L'inmigrante alemán Oscar Mayer instalar en Chicago y empieza a vender la primer marca comercial de salchiches.[1] En Santa Anita, un llugar de Los Angeles, dos hermanos Dick y Mac McDonald abren un carrín de venta de perrinos calientes, la so venta foi tan esitosa que col dineru llográu dedicar a construyir la cadena de comida rápida: McDonald's.[4]

L'orixe del términu hot dog débese, supuestamente, al humorista gráficu Tad Dorgan (1877-1929), qu'escribía y faía tires de dibuxos nel New York Evening Journal. Dorgan asistía a un partíu de béisbol nel estadiu de Polo Grounds en 1901 de los New York Giants. Él oyó como Harry Stevens vendía les salchiches diciendo: "They're red hot! Get your dachshund sausages while they're red hot!" («Tán en caldia, adquiera los sos dachshund (perru salchicha) mientres tán en caldia»).[3] Finalmente esta analoxía inspiró a Tad Dorgan a representalo asina nes sos tires risibles: un "dachshund" nun pan", lo que dio la idea de hot dog (perru caliente). Sicasí, dellos investigadores discrepen d'esta hestoria y esponen distintos argumentos alrodiu de la so veracidá.[5] En realidá, el primer usu rexistráu del términu ye del Yale Record d'ochobre de 1895.[6]

Preparación

[editar | editar la fonte]
Los puristes nieguen cualquier tratamientu que nun sía cocíu n'agua o al vapor.

La preparación del perrín caliente ye bien simple y ye esta razón pola qu'abondó en llugares de gran asistencia, por cuenta de que nun ye necesariu una gran instalación pa poder sirvilos. Esti tipu d'alimentu puede atopase en feries, fiestes, circos, etc. La facilidá de preparación fai que se englobe dientro de la categoría de platu preparáu. Anguaño esisten electrodomésticos capaces d'ellaborar de forma específica perrinos calientes de forma casera.

La salchicha

[editar | editar la fonte]
Ver tamién: Salchicha

La salchicha emplegada nel perrín caliente pue ser de diverses formes, la más habitual ye la salchicha de Frankfurt, d'unos 15 cm., cocida n'agua o al vapor, o escaldiada. La cocción del perrín caliente tradicional nos Estaos Xuníos faise siempres con agua ferviendo o al vapor, nin fritu nin con cualesquier otru tipu de téunica,[3] La opción de tostar o faer a la barbacoa la salchicha considerar polos puristes como un "agraviu". El conteníu y forma de la salchicha ta suxeta a variaciones rexonales, comerciales ya inclusive culturales (relixón, creencies, etc.). La salchicha suel dir cubierta de tripa natural, pero en dellos casos esta tripa nun ta incluyida en ficies de que tenga unes testures más curioses pal so consumu. Por casu, n'EE.XX. la mayoría de les salchiches escarecen de piel por cuenta de que son más económiques. Por regla xeneral les salchiches tán feches con una piel ellaborada con coláxenu.

La salchicha ta ellaborada de carne de gochu picada a la que suel añader un porcentaxe de grasa, conservadores y saborizantes diversos. Al procesu denominar na industria alimentaria reestructuración. Por regla xeneral la carne de la salchicha ta emulsificada, lo que quier dicir que llogró homogeneizar el so conteníu de grases.[7] Les salchiches pa la ellaboración de perrinos calientes suel tar en delles ocasiones afumaes. Dacuando empléguense conservadores como los nitritos (y nitratos) al envís d'apurrir un color más coloráu a la salchicha, siendo esti color más apetecedor al consumidor.[8] Dacuando lléguense a ellaborar con otres carnes como pue ser Pavu_domésticu#Valores_nutricionales_de_la carne_de pavu pavu (Salchicha de pavu), pollu o dalgún sucedaneu de carne pa los vexetarianos. El conteníu cárnico de les salchiches puede ser bien diversu, les orixinales son de carne de gochu, pero hai d'aves: pollu,[9] pavu, etc. o un amiestu d'ellos. Anguaño les salchiches comercializar en paquetes de plásticu envasadas al vaciu, polo xeneral, paquetes de 10 unidaes, magar tamién esisten presentaciones de 20 unidaes.

En dellos casos pueden usase salchiches de 20 cm de llargor y llixeramente más grueses pa ellaborar esti tipu de bocaos de mayor tamañu, casu de los completos chilenos o perros calientes Jumbo venezolanos.

El pan

[editar | editar la fonte]
Ver tamién: Pan

El pan suel ser de forma allargada por que pueda allugar a la salchicha (parcial o totalmente). La misión del pan ye la d'apurrir un puntu de sofitu al perrín caliente y que pueda ser sirvida la salchicha ensin la necesidá d'emplegar un platu. N'Estaos Xuníos denominar hot dog bun. Por regla xeneral esti tipu de pan puede atopase comercializáu en supermercaos, o a cencielles en panaderíes. La principal carauterística del pan ye la esponjosidad de la so masa interior. Davezu suelse sirvir caliente, o acabante faer. El pan suel ser dispuestu de dos formes posibles:

  • Pan abierto. Suel ser una especie de barra a la que se-y abrió una corte llateral y sobre el que se pon finalmente la salchicha. Similar a un bocáu. Por regla xeneral esti pan suelse calecer a la parrilla (barbacoa) o siendo primíu sobre una sartén o placa bien caliente. La versión casera d'esti perrín caliente suel ser bien paecida a la d'un simple bocáu, emplegando un pan menos esponxoso.
  • Pan con furu. En dellos casos, gracies a un pinchu caliente ábrese-y un orifico llonxitudinal al pan por que pueda allugar la salchicha dientro d'él. La ellaboración fai que'l pan se caliente y quede llixeramente turráu y crujiente na so parte interior.

Por regla xeneral el pan emplegáu suel tener un conteníu d'agua cimero, por que la so masa sía nidia. En delles ocasiones empleguen panes especiales como l'inglés muffin, o nun tacu mexicanu, en Francia emplégase una baguette. Dacuando en llugar d'emplegar un pan, la salchicha anubrir d'una masa ellaborada de pan de maíz y tuéstase dando llugar al perrín de maíz. Una de les disposiciones más orixinales de pan ye'l denomináu pigs in blankets.

El pan emplegáu polo xeneral tien 15 cm de llargor, entá cuando esiste una variante de 22 cm que se-y conoz como pan de completu. En dellos casos, a falta del mesmu empleguen otru tipu de panes.

Los condimentos

[editar | editar la fonte]

Los condimentos que s'añader al perrín caliente pasen polos clásicos habituales ketchup, mayonesa (mayonesa) y mueyu mostaza (unu de los más populares).[10] Anque ye frecuente añader dellos encurtidos: rodajas de pepinillos. En delles ocasiones añader cebolla frita (apurre sabor y testures llixeramente crujientes), o quesu mariello casi fundíu. La popularidá de los aderezos fai qu'esistan diverses variedaes rexonales, por casu los perrinos calientes neoyorquinos lleven sauerkraut y mostaza marrón. Dalgunos de los condimentos marquen "hot dogs" como'l famosu Coney Island hot dog bien popular en Mediu Oeste d'Estaos Xuníos y que va arregláu con un mueyu denomináu "Coney sauce" (por regla xeneral un mueyu de xudíes ensin chile) y qu'en dellos casos faise acompañar de poutine (amiestu de quesu fundíu y pataques frites). Dalgunes de los condimentos formen parte d'amiestos de diversos ingredientes que los sos dueños guarden con secretu.[3] En dellos países empleguen mueyos típiques de la gastronomía paisana, n'otros países suel usase tomate natural picáu en cuadrinos pequeños en llugar d'emplegar el ketchup. En Méxicu ye común sirvilos con jitomate picáu, cebolla picada y chile jalapeño en trocitos. En Sonora, Méxicu, amiéstense-y frijoles enteros y la salchicha endolcar con tocín, amás puédense-y amestar: chorizu, cebolla frita, fungos, grillos fritos, quesu de nachos, aguacate, chiles de too tipu, doble o triple salchicha, etc. Pela so parte, en Chile ye bien común añader palta (aguacate).

Llugares de venta

[editar | editar la fonte]
Carrín pa expendio caleyeru de panchos en Chamical, Arxentina.

Los perrinos calientes empezar a vender al públicu en carrinos portátiles con capacidá de caltener calientes les salchiches mientres tiempu, los primeros carrinos fueron caleyeros y con posterioridá treslladar a sitios d'alta congregación como yeren los estadios de béisbol n'EE.XX. Ye frecuente nel mundu anglosaxón que se vienda nos denominaos greasy spoons. Adulces la idea de venta en stands de perrinos calientes caleyeros instalóse en ciertes árees urbanes del mundu, llegando a esistir cais famoses pola so venta.

Anguaño tán surdiendo locales fixos de venta de perrinos calientes de manera similar a les famoses franquicies de venta de hamburgueses. La ventaya d'estos locales anicia na so mayor comodidá al momentu de consumilos, amás de tener meyores condiciones hixéniques.

Nutrición y salú

[editar | editar la fonte]
La "halfsmoke" de Nueva York tien una gran cantidá de mueyu.

Dende'l puntu de vista nutritivu los perrinos calientes son una fonte de proteínes debíu al conteníu cárnico de les salchiches. El conteníu calórico de les hot dog puede variar dependiendo de los acompañamientos, pero un perrín simple d'unos 100 gramos puede contener unos 240 kCal.[11][12] Esto ye, la ingesta averada de seis perrito podría cubrir les necesidaes calóriques diaries d'un adultu mediu (Que ronda ente les 1500 kCal y les 2000 kCal).[13] El conteníu calórico depende del tipu de carne emplegáu, por casu: les salchiches ellaboraes con carne de pavu suelen ser menos calóriques (amenorgando'l so conteníu a la metá).[14] El conteníu de grases suel rondar ente'l 30% y el 40% del pesu de la salchicha, los ellaboradores suelen incluyir grandes cantidaes de grasa por cuenta del so baxu costu y a la so capacidá de potenciar sabores.

L'elementu más débil nel caltenimientu de los perrinos calientes ye la salchicha. Tien de tenese muncho procuru col caltenimientu de les salchiches de los perrinos calientes, nunca tener les salchiches na nevera más tiempu del indicáu nos sos recipientes. Una vegada abiertes nun caltener el paquete de salchiches más d'una selmana. nel casu de ser conxelaes nun tengan de pasar de par de meses nel conxelador antes de ser sirvíes pal so consumu. Nunca dexar una salchicha a una temperatura de 30 °C espuesta al aire por más d'una hora. L'empléu de nitritos nel caltenimientu de salchiches vieno denominar un síntoma como "dolor de cabeza del hot dog" debíu al escesu de nitritos cuando se peracaben una serie de perrinos calientes.[15]

Les persones con alerxa a la soya, la lactosa (intolerancia a la lactosa), etc, tendríen de ser cuidadosos y mirar el conteníu de les salchiches.[9] Les salchiches cocinaes tienen de ser calecíes n'agua ferviendo, o a lo menos qu'algamen l'intervalu que va dende los 70-77 °C mientres siquier dos minutos pa menguar la posibilidá de contraer la listeriosis, enfermedá que xenera una bacteria capaz de sobrevivir a les baxes temperatures de la nevera y qu'afecta de forma bien seria a neños y a muyeres embarazaes (puede tresmitir la enfermedá al fetu).[16] De la mesma forma'l conteníu de sales ye tan eleváu que resulta desaconsejable el so consumu en persones con elevada tensión arterial.

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Andrew F. Smith (2006). Encyclopedia of junk food and fast food, 1ª (n'inglés), Greenwood Press. ISBN 0313335273.
  2. ↑ David Hogan (1997). Selling 'em by the Sack: White Castle and the Creation of American Food, 1ª (n'inglés), Nueva York: NYU Press. ISBN 0814735665.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 (2007) The Great American Hot Dog Book, 1ª (n'inglés), Nueva York: Gibbs Smith. ISBN 1423600223.
  4. ↑ Philip Langdon (1986). Orange Roofs, Golden Arches, 1ª (n'inglés), Nueva York: Knopf. ISBN 0394741293.
  5. ↑ Gerald Cohen, (2003) Dictionary of 1913 Baseball and Other Lingo
  6. ↑ Quinion, Michael (n'inglés) «hot dog.» World Wide Words. Consultáu'l 8 de febreru de 2015.
  7. ↑ Denis Kelly, Denis Kelly (2000),Bruce Aidells's complete sausage book, Ten Speed Press, 1ª, ISBN 1-58008-159-2
  8. ↑ Miller, Dennis D., María Cristina tr Sangines Franchini, María rev Cuadonga Torre Marina, (1999), Química d'Alimentos: Manual de Llaboratoriu
  9. ↑ 9,0 9,1 Mark Bricklin, (1994),«Prevention Magacín's Nutrition Advisor: The Ultimate Guide to the Health-Boosting and Health-Harming Factors in Your Diet», Rodale Books, ISBN 0-87596-225-4
  10. ↑ National Sausage and Hot Dog Council - 2005
  11. ↑ Paul Insel , R Elaine Turner, (2009), «Discovering Nutrition», Jones & Bartlett Publishers, 3ª ed., ISBN 0-7637-5873-6
  12. ↑ Patricia A. Deuster, Anita Singh, Pierre, A. Pelletier, (1994), «The Navy Seal Nutrition Guide», Diane Pub. co., ISBN 0-7881-2990-2
  13. ↑ "Dietary Guidelines for Americans", 2005;001-000-04719-1; US Government Printing Office: Washington, DC, 05.
  14. ↑ Staci Nix, Sue Rodwell Williams, (2004), «Williams' basic nutrition & diet therapy», Mosby, 14 ed. páx. A-56, ISBN 0-323-02602-8
  15. ↑ Lancet. (1972),«"Hot-dog" headache: individual susceptibility to nitrite».Dec 2;2(7788):1162-3
  16. ↑ Elliot T. Ryser, Elmer H. Marth, (1999), «Listeria, listeriosis, and food safety», CRC, 2ª, ISBN 0-8247-0235-2

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]