Hylocichla mustelina

Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu.

Hylocichla mustelina
Estáu de caltenimientu
Esmolición menor (LC)
Esmolición menor (IUCN 3.1)
Clasificación científica
Reinu: Animalia
Filu: Chordata
Clas: Aves
Orde: Passeriformes
Familia: Turdidae
Xéneru: Hylocichla
Baird, 1864
Especie: H. mustelina
(Gmelin, 1789)
Distribución
Sinonimia
Catharus mustelinus
Consultes
[editar datos en Wikidata]

Hylocichla mustelina, tamién conocíu como malvís enllordiáu (Chile), malvís de monte (Colombia), malvís del monte (Costa Rica), tordu pezu (Cuba), malvís migratoriu pezu (República dominicana), zorzalito maculado (Méxicu) o malvís grande (Nicaragua),[1] ye una especie d'ave paseriforme de la familia Turdidae nativa d'América del Norte. Ta estrechamente venceyáu a otros tordos tales como'l raitán americanu y distribúyese estensamente al traviés de Norteamérica, envierna n'América Central y el sur de Méxicu. El malvís maculado ye'l páxaru oficial del distritu de Columbia.[2]

El malvís maculado ye medianu, les sos partes cimeros son marrón y les inferiores en blancu con marrón abigarradas. El varón y la fema son similares n'aspeutu. El machu tien unu de los trinos más formosos ente los páxaros de Norteamérica.

El malvís maculado ye omnívoru, y aliméntase preferentemente d'invertebraos y canesbes del suelu, pero tamién de frutes. Nel branu, aliméntase de cutio d'inseutos pa cubrir les sos necesidaes metabóliques diaries. Ye solitariu, pero dacuando forma bandaes d'especies mistes. El malvís maculado defende un territoriu que toma en tamañu unos 800 a 8.000 metros cuadraos. El malvís maculado ye monógamu, y el so periodu de reproducción empecipiar na primavera; cerca del 50 per cientu de toles pareyes apariaes pueden producir dos puestes, variando en tamañu de 2 a 4 pitucos.[3]

Taxonomía

[editar | editar la fonte]

Hylocichla mustelina describióse pol naturalista alemán Johann Friedrich Gmelin en 1789 como únicu miembru del xéneru Hylocichla. El so nome xenéricu ye una traducción direuta del so nome común, derivada de les pallabres griegues hyle/ύλη (“arboláu”) y cichle/κιχλη (“tordu” o “tordella”).[4] El nome específicu vien del llatín mustela (“papalba”).[5] Ta estrechamente venceyáu a los otros tordos americanos típicos del xéneru Catharus, y ye dacuando fundíu con esi xéneru.[6] Consideróse cercanu a les especies migratories de llarga distancia d'esi xéneru, a diferencia de los tordos ruiseñores xeneralmente residentes, pero esto paez ser erróneu.[7] El malvís maculado paez tar estrechamente venceyáu a los tordos grandes del xéneru Turdus, tales como'l raitán americanu.

Descripción

[editar | editar la fonte]
En Central Park, Nueva York

El malvís maculado adultu mide de 19 a 21 cm de llargu, pesa de 40 a 50 g, y tien una valumbu de 30 a 40 cm.[8] La esperanza de vida máxima rexistrada nun ambiente montés ye de 8 años y 11 meses.[9] El color de la corona, la nuca, y del llombu posterior ye canela-marrón, ente que la parte posterior de les ales y la cola ye de color marrón más opacu. El pechu y el banduyu son blancos con grandes manches de color marrón escuru nel pechu y les bandes. Tien aniellos oculares blancos y pates rosadas.[10] Otros tordos parduzos tienen manches más finos nel pechu. L'ave xuvenil tien una apariencia asemeyada al adultu, pero tien manches adicionales nel llombu, el pescuezu y les cubiertes de les ales. El machu y la fema son similares en tamañu y plumaxe.[9]

Vocalización

[editar | editar la fonte]

Notóse que'l malvís maculado tien unu de los cantares d'aves más guapos de Norteamérica.[11] El naturalista americanu Henry David Thoreau escribió:

Siempres qu'un home oyer él ye nuevu, y la naturaleza esta na so primavera; uquier que lo oya, ye un nuevu mundu y un país llibre, y les puertes del cielu nun se cierren contra él.

Ente que nun esisten indicaciones de que la fema cante, el machu tien un cantar único que contién trés partes. El primer componente ye de cutiu inaudible nun siendo que el oyente tea cerca, y consiste en dos a seis notes curties, graves, como bup, bup, bup. La parte media ye una fuerte espresión de cutiu descrita como ee-oh-lay, y la tercer parte ye una frase ventriloquia, paecida a un trino de pares non harmónicos de notes daes rápido y simultáneamente.

El machu puede cantar dos notes al empar, lo que da al so cantar una calidá etérea, aflautada.[12] Cada ave tien el so propiu repertoriu basáu en combinaciones de variaciones de los trés pieces. De cutiu, los cantares repitir n'orde. La frase bup, bup, bup delles vegaes tamién s'utiliza como llamada, que tiende a ser más ruidosa y repitida con mayor frecuencia cuando l'ave ta solmenáu.[3] El malvís maculado tamién utiliza un tut, tut pa señalar el so baturiciu. El cantar del vuelu nocherniegu ye un enfáticu runfíu, heeh.

Distribución y hábitat

[editar | editar la fonte]

El so área de distribución inclúi Canadá, Estaos Xuníos, Cuba, Méxicu, Guatemala, Belize, El Salvador, Hondures, Nicaragua, Costa Rica, Panamá y Colombia.[13] La zona de cría del malvís maculado estiéndese de Manitoba, Ontario y Nueva Escocia en Canadá meridional a la Florida septentrional, y de la mariña atlántica al ríu Missouri y les Grandes Llanures del este. Nel iviernu migra a Méxicu meridional y América Central hasta Panamá y Colombia, principalmente nes tierres baxes a lo llargo de les mariñes del Atlánticu y el Pacíficu.[11] Llega xeneralmente na mariña del Golfu de los Estaos Xuníos mientres la primer selmana d'abril. Polo xeneral, la migración empieza a mediaos d'agostu y sigue hasta mediaos de setiembre. La migración trescurre na nueche,[9] dexando qu'atopen la so direición poles estrelles y que s'empobinen detectando'l campu magnético de la tierra.[14]

El so hábitat natural inclúi monte templáu y monte húmedu tropical y subtropical.[13] Prefier montes caducifolios y mistos pa criar. Prefier los montes mésicos de tierres altes con una capa arbustiva medianamente trupa. Robert I. Bertín (1977) afayó que'l malvís maculado favorez les zones con agua corriente, tierra húmeda y una cubierta de sotobosque altu.[9] L'hábitat de reproducción xeneralmente inclúi árboles más altos que 16 metros, un suelu de monte bastante abiertu con foyarasca, nel cual el mugor del sustratu tien más importancia que la cubierta del dosel o bien l'accesu a agua corriente. El malvís maculado puede criar en cachos d'hábitat tan pequeños como 0,4 hectárees, pero cuerre'l riesgu d'una mayor depredación y parasitismu de niales.[9] La zona de cría del malvís maculado amplióse escontra'l norte, moviendo al zorzalito acoloratáu y al malvís ermitañu en delles zones. Apocayá, como resultáu de la fragmentación de montes, foi espuestu cada vegada más al parasitismu de niales del tordu cabecicafé, según la perda d'hábitat na zona d'envernía.

Estáu de caltenimientu

[editar | editar la fonte]

El malvís maculado convirtióse nun símbolu de la declinación de les aves paseriformes neotropicales del este de Norteamérica, en menguando un 43% dende 1966.[8] Xunto con munches otres especies, el malvís maculado enfrentar a amenaces tantu na so zona de cría n'América del Norte, como na so zona d'envernía n'América Central. La fragmentación de los montes norteamericanos dio llugar a la depredación creciente de los niales y al creciente parasitismu per parte del tordu cabecicafé, amenorgando perceptiblemente el so ésitu reproductivu. Un estudiu realizáu pol Llaboratoriu d'Ornitoloxía de Cornell foi'l primer analís a gran escala que venceyó l'agua acedo al amenorgamientu del malvís maculado.[15] La destrucción continua del monte primariu n'América Central esanició bona parte de les sos hábitats d'iviernu, forzando probablemente a les aves d'escoyer hábitats secundarios onde les tases de mortalidá suelen ser más altes. A pesar d'esto, el malvís maculado inda se considera una especie so esmolición menor.[13]

Comportamientu

[editar | editar la fonte]

El malvís maculado ye sobremanera una ave solitariu, pero pel hibiernu forma de xemes en cuando bandaes d'especies d'aves mistes. El so territoriu de cría estiéndese de 800 a 8.000 metros cuadraos, y utilízase p'añerar, colectar materiales pa la construcción del nial, y pa buscar alimentu.[9] Dellos tordos tamién defenden el so territoriu de forraxe mientres l'iviernu. Les interacciones territoriales establécense xeneralmente ensin contautu físicu, pero n'alcuentros d'alta intensidá o en defensa del nial, reparáronse interacciones físiques col picu y los pies. El comportamientu de defensa en respuesta a depredadores del nial inclúin movimientos rápidos d'ales y de la cola, y el llevantamientu de la cresta, dacuando rematando en somorguiaes y ataques.[9]

Esta especie tamién exhibe un comportamientu conocíu como "anting" (formiguéu) o "bañu de formigues". Anting asocede cuando un páxaru cueye una sola formiga o grupu de formigues y estregar nes sos plumes. El propósitu d'esti comportamientu ye desconocíu, pero piénsase que los páxaros pueden ser capaces d'adquirir secreciones defensives de les formigues usaes posiblemente pa dalgún propósitu melecinal, o qu'a cencielles sirve pa complementar l'aceite de acicalamiento propiu de les aves.[8]

Alimentación

[editar | editar la fonte]

La mayor parte de la dieta omnívora del malvís maculado compónse d'invertebraos y canesbes del suelu, pero tamién come frutes a finales del branu, na seronda y l'iviernu. Dacuando aliméntase d'inseutos arbóreos, cascoxos y pequeñes sacaveres. Les aves xuveniles son alimentaos con inseutos y un pocu de fruta.[8] Dempués de la dómina de cría, y enantes de la migración, el malvís maculado camuda'l so consumu d'inseutos al de frutes con altos niveles de lípidos. Nel branu, el baxu consumu de frutes y les baxes reserves de lípidu riquen que l'ave aliméntese de cutio d'inseutos pa cubrir les sos necesidaes metabóliques.

El malvís maculado busca alimento principalmente nel pisu del monte, tirando fueyes col so picu pa revelar inseutos. Puede ser reparada saltando na foyarasca y na tierra semi-esnuda debaxo del dosel del monte. Les frutes inxérense enteres.[9]

Depredación

[editar | editar la fonte]

Los güevos y los pitucos son vulnerables a dellos depredadores incluyendo les esguil, mapaches, glayos azules, cuervos americanos, víbores ratoneres, tordos cabecicafé, zanates nortizos, esguiles voladores, esguiles de les Carolines, papalbes, mures de pates blanques, gatos domésticos, uxos cornudos y esparveros chicos. Los adultos son prindaos sobremanera polos halcón y uxos.[9]

Reproducción

[editar | editar la fonte]

El malvís maculado ye monógamu. Les pareyes reproductores formar a mediaos d'abril hasta principios de mayu y polo xeneral caltener mientres tola temporada de cría. La mayoría de les aves formen una nueva pareya cada añu, y nun se reparó la vixilancia de la fema, nin les cópules extra-pareya nesta especie.[9]

Dellos machos lleguen a les zones de cría dellos díes enantes de les primeres femes, ente qu'otros machos lleguen coles mesmes que les femes, estableciendo territorios que varien en tamañu de 0,08 hasta 0,8 hectárees.[3] La fema típicamente realiza vuelos circulares silenciosos a 1-1.8 m de la tierra, escorrida pol machu. Xeneralmente hai seis o más vuelos socesivos. Los pares pósense xuntos y alimentar mutuamente ente vuelos.[8] El machu empieza a cantar a l'amanecida y al anochecer a los pocos díes de llegar a la parte de cría. A principios de la temporada de cría, el machu canta dende perchas altes asitiaes nos árboles más altos, pero a midida que avanza la temporada, los sos cantares vuélvense más curties y menos ellaboraes dende perchas menos altes. El primer cantar del día empieza xustu enantes del amanecer y ye la más intensa. El machu puede cantar tol día, pero escúchase sobremanera al anochecer. La temporada de los cantares termina polo xeneral a finales de xunetu.[9]

Añerando en Pennsylvania, E.E.X.X.

Polo xeneral, ye la fema quien escueye'l llugar del nial y quien lo constrúi. Sicasí, esisten indicaciones de que'l machu puede influyir nel allugamientu del nial por posase cantando cerca del llugar escoyíu. Sicasí, la fema decide si desea aceptar o refugar l'allugamientu del nial suxeríu pol machu.[16] El nial suel asitiase nun parche trupu de la vexetación nun árbol o arbustu qu'apurre'l tapecimientu y la solombra riquida. Polo xeneral ye construyida nuna caña encruciada horizontal, con yerbes muertes, tarmos y fueyes, col interior forráu de folla. El nial nun se reutiliza. Xeneralmente, inténtense dos críes, anque trés a cuatro niaraes separaes puedan ser construyíes primero que una pareya tenga ésitu. Dos a cuatro güevos de color azul claro pónense a razón d'unu per día.[17] Los güevos son guaraos solamente pola fema mientres 11 a 14 díes, cola media siendo 13 díes. Como tolos paseriformes, los pitucos son altriciales al eclosionar los güevos, casi desnudos colos güeyos zarraos.[18] La fema guara a los pitucos mientres los primeros cuatro díes dempués de la nacencia. Dambos padres alimenten los pitucos y quiten los sacos fecales del nial. Los pitucos abandonen el nial a 12-15 díes dempués de la eclosión, pero los padres siguen alimentándolos hasta que se vuelven independientes y salen del territoriu de los padres a una edá de 21-31 díes.

El malvís maculado mozu puede empezar a reproducise'l branu próximu. La mayoría de les femes ponen los sos primeros güevos a mediaos de mayu, pero les femes más vieyes pueden empezar a poner más puestu. Pareyes polo xeneral traten de criar una segunda niarada, a más tardar a finales de xunetu, col postreru de los pitucos abandonando'l nial a mediaos d'agostu.[9] Alredor de la metá de tolos pares llogren realizar una segunda cría.[3]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes avibase
  2. ↑ 50 States. «50 States». Consultáu'l 17 de xunu de 2007.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Cornell Laboratory of Ornithology. «Wood Thrush». Consultáu'l 17 de xunu de 2007.
  4. ↑ Liddell, Henry George y Robert Scott (1980). A Greek-English Lexicon (Abridged Edition). United Kingdom: Oxford University Press. ISBN 0-19-910207-4.
  5. ↑ Simpson, D.P. (1979). Cassell's Latin Dictionary, 5ª, Londres: Cassell Ltd., páx. 883. ISBN 0-304-52257-0.
  6. ↑ University of New Mexico. «Auk». Archiváu dende l'orixinal, el 2008-05-05. Consultáu'l 17 de xunu de 2007.
  7. ↑ Winker, K.; Pruett, C. L. (2006). «Seasonal Migration, Speciation, and Morphological Convergence in the Genus Catharus (Turdidae)». The Auk 123 (1052). doi:10.1642/0004-8038(2006)123[1052:SMSAMC]2.0.CO;2. ISSN 0004-8038. 
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 Cornell Laboratory of Ornithology All About Birds. «Wood Thrush». Consultáu'l 17 de xunu de 2007.
  9. ↑ 9,00 9,01 9,02 9,03 9,04 9,05 9,06 9,07 9,08 9,09 9,10 9,11 University of Michigan Museum of Zoology. «Wood Thrush». Consultáu'l 17 de xunu de 2007.
  10. ↑ Skutch, Alexander Frank (1989). A Guide to the Birds of Costa Rica. Ithaca: Comstock. ISBN 0-8014-9600-4.
  11. ↑ 11,0 11,1 Bull J, Farrand, J Jr (1987). Audubon Society Field Guide to North American Birds:Eastern Region. New York: Alfred A. Knopf, páx. 666–667. ISBN 0-394-41405-5.
  12. ↑ Weidensaul, Scott (2007). Of a Feather: A Brief History of American Birding. New York: Harcourt, Inc, páx. 237. ISBN 978-0-15-101247-3.
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes Birdlife
  14. ↑ Lazar, Dan. «The Mysteries of Migration - Transmutation or Long-Distance Travelers?». Archiváu dende l'orixinal, el 15 de marzu de 2007. Consultáu'l 26 de xunu de 2007.
  15. ↑ Miyoko Chu, Stefan Hames.. «Wood Thrush Tornes Linked to Acid Rain». Consultáu'l 17 de xunu de 2007.
  16. ↑ Hervey Brackbill. «Nesting Behavior of the Wood Thrush». Archiváu dende l'orixinal, el 2008-08-30. Consultáu'l 17 de mayu de 2007.
  17. ↑ Sibley, D. A.. «Wood Thrush». Consultáu'l 17 de mayu de 2007.
  18. ↑ Ehrlich, Paul R.; David S. Dobkin; y Darryl Wheye. «Precocial and Atricial». Consultáu'l 6 de mayu de 2007.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]