Igualitarismu

Logo de igualitarismu

L'igualitarismu ye un conxuntu de teoríes de tipu éticu y políticu que consideren que la igualdá ye meyor o xusta.

Nun sentíu éticu'l igualitarismu o igualdá referir a imparcialidá y non discriminación, a considerar los intereses de toos per igual.

Nun sentíu políticu, el igualitarismu ye una doctrina que sostién que tolos seres humanos tienen de ser trataos como iguales socialmente —igualdad ante la llei, igualdá d'oportunidaes y igualdá de resultaos— colos mesmos derechos políticos, económicos, sociales y civiles.[1] Xeneralmente, aplicar a la igualdá que se celebra en virtú de la llei y la sociedá nel so conxuntu. Difier l'algame o l'ámbitu d'esta igualdá dependiendo del puntu de vista a ser tratáu, polo que ye un conceutu revesosu.

Fundamentos del igualitarismu

[editar | editar la fonte]

Nun sentíu axolóxicu el igualitarismu considera qu'aumentar la igualdá social y económica por aciu la redistribución de bienes y de la renta ameyora les sociedaes y aumenta el valor del estáu del mundu.

El igualitarismu beneficiaría non solamente a los sectores más desfavorecidos, sinón tamién a los más ricos, una y bones los problemes sociales y sanitarios repercuten en toos.[2]

Argumentos favorables

[editar | editar la fonte]

El igualitarismu consiste en considerar a cada ser humanu como igual, ensin importar el so raza, relixón, sexu, orientación sexual, etc. Nesi sentíu, el igualitarismu significa reconocer les diferencies qu'esisten nel otru ensin discriminalo por elles. Poro, cada ser humanu tien de tener los mesmos derechos na sociedá.

Les distinciones namái tienen de basase na utilidá social (Declaración de los Derechos del Home y del Ciudadanu). Asina, por casu, un minoría d'edá menor d'edá nun tener el derechu al sufraxu.

Para Karl Popper, "el igualitarismu quier que tolos ciudadanos sían trataos imparcialmente, ensin que se tenga en cuenta la so nacencia, les sos rellaciones o la so fortuna. N'otres pallabres, nun reconoz nengún privilexu como natural."[3] Nesi contestu, el igualitarismu ye una doctrina que considera que les persones son iguales por naturaleza y lleva a tratales a toos como iguales (lo que nun significa "igualmente" yá que dacuando la igualdá rique da-y a dalgunos más de dalgún recursu qu'a otros).

Animalismu

[editar | editar la fonte]

Otra de les ampliaciones del igualitarismu ye aquella que reclamen los defensores de los derechos de los animales ya incluyiría el refugu a la discriminación especista. Nesti sentíu, Peter Singer defendió'l 'Principiu d'Igual Considerancia d'Intereses', según el cual "intereses iguales tienen de ser consideraos por igual", independientemente del sexu, raza, especie, etc. de quien seya l'interés. De la mesma, el profesor de la Universidá de Santiago de Compostela Oscar Horta defendió l'aplicación non solo del Principiu de Considerancia d'Intereses, sinón tamién del principiu de xusticia distributiva igualitarista al conxuntu de los animales sintientes.[4]

Crítiques

[editar | editar la fonte]

Pa los sos detractores, el igualitarismu ye filosóficamente'l refugu de l'alteridad, pos la busca del Unu o de la Unidá niega la complexidá y les contradicciones inherentes a la vida. Pa ellos, el igualitarismu ye un atentáu a la llibertá que torga a la persona surdir y amenorgar a una masa que va al alcuentru de les sos aspiraciones naturales d'excelencia, de lo que paez individualismu. Asina, ven nel igualitarismu una fonte de nivelación pol factor común más pequeñu que califiquen de "mediocracia".[5] Sicasí, la nivelación nun s'amenorga al factor común más pequeñu, sinón a la media.

Una sociedá que cumple col oxetivu meritocrático d'igualdá d'oportunidaes podría siguir siendo una redolada contraria p'aquellos qu'escarecen de les capacidaes físiques o mentales pa competir. Argumentóse que les polítiques que van más allá de los ideales meritocráticos son ineficaces.[6] Anque la igualdá d'oportunidaes ye necesaria pa falar de méritu, pos si daquién compite económicamente contra otros partiendo con una ventaya económica entós el méritu vese amenorgáu o anuláu por dicha ventaya.

Presentáronse otros puntos de vista anti-igualitaries, ente otros nel alderique sobre la distribución de los ingresos. Otra manera, John Rawls argumentó que'l bienestar d'una sociedá depende del bienestar de la peor situación individual porque la sociedá ye tantu meyor si ameyora'l bienestar de los demás.[7] Tamién el filósofu Friedrich Nietzsche foi contrariu al igualitarismu, tantu del igualitarismu implícitu nel puntu de vista cristianu, como al igualitarismu defendíu pol movimientu socialista cada vez más puxante a partir de la segunda metá del sieglu XIX, alegando que s'impulsa por aciu estes doctrines un deber impersonal onde se dexa de llau'l desenvolvimientu del propiu pensamientu.

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ The American Heritage. «Egalitarianism».
  2. ↑ Wilkinson, Richard; Pickett, Kate Desigualdad. Un analís de la tristura coleutiva. Tuner Noema, páx. 197. ISBN 978-84-7506-918-0. Consultáu'l 24 de payares de 2016.
  3. ↑ Karl Popper, La sociedá abierta y los sos enemigos.
  4. ↑ Horta, Oscar (2016) «Egalitarianism and Animals», Between the Species, 19, 2016, 108-144, vease tamién Ética Animal (2016) «Igualitarismu».
  5. ↑ En redol al conceutu de desigualdá de rentes y patrimonios en Mises y Hayek, por Alberto Benegas Lynch (h).
  6. ↑ John Schar (1967) Equality of Opportunity--and Beyond.
  7. ↑ Joseph E. Stiglitz (2000) Frontiers of Development Economics: The Future in Perspective.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]