Internacional de Partíos Pirata | |
---|---|
organización política, organización no gubernamental internacional (es) y organización ensin ánimu de llucru | |
Llocalización | |
Sede | Xinebra |
Direición | Suiza |
Historia | |
Fundación | 18 abril 2010 |
Participación empresarial | |
Formáu por | Partido Pirata Europeo (es) |
Web oficial | |
Internacional de Partíos Pirata (Pirate Parties International) o PPInternational (PPI) ye la organización coordinadora del movimientu internacional de Partíos Pirates. Fundóse oficialmente'l 2010 mientres la conferencia del PPI en Bruxeles, Bélxica.[1]
Los estatutos del PPI[2] centren el so propósitu en:
Ayudar a crear, sofitar, promover y caltener la comunicación y la cooperación ente partíos pirata de tol mundu.
El PPI tamién tien oxetivu dar a conocer, espublizar y unificar el Movimientu Pirata por aciu la coordinación, intercambiu d'información, y ayudar na fundación de nuevos partíos pirata.
El PPI rexir por una xunta, dirixida por 2 co-presidentes.[3] La política, la gobernabilidad y les solicitúes d'ingresu son responsabilidá de l'Asamblea Xeneral de PPI que tien d'axuntase a lo menos una vegada al añu.[4]
Fecha d'eleición | Co-Chairman | Chief Administration Officer | Tesoreru | Miembros de la xunta |
---|---|---|---|---|
18 d'abril de 2010 | Grégory Engels, Jerry Weyer | Joachim Mönch | Nicolas Sahlqvist | Jakub Michálek, Bogomil Shopov, Aleksandar Blagojevic |
13 de marzu de 2011 | Samir Allioui, |
Lola Voronina | Patrick Mächler | |
15 d'abril, 2012[5] | Gregory Engels, Lola Voronina | Travis McCrea | Ed Geraghty | Jelena Jovanovic, Denis Simonet, Nuno Cardoso |
21 d'abril, 2013[6] | Gregory Engels, Vojtěch Pikal | Thomas Gaul | Marc Tholl | Denis Simonet, Azat Gabrakhmanov, Nunu Cardoso |
13 d'abril de 2014 | Maša Čorak, Koen de Voegt | Thomas Gaul | Sebastian Krone | Gregory Engels, Anders Kleppe, Stathis Leivaditis |
El primer Partíu Pirata foi'l Piratpartiet suecu, fundáu'l 1 de xineru de 2006. Presentar a les Eleiciones Xenerales d'esi mesmu añu llogrando'l 0,63 % de los votos. Nes eleiciones al Parllamentu Européu del 7 de xunu de 2009 el partíu pirata suecu llogró un eurodiputáu (7,1 % de los votos),[7] que darréu pasaron a ser dos.[8]
Fora de Suecia, los partíos pirata empecipiáronse nos 33 países y una comunidá autónoma (Catalunya),[9] inspiráu na iniciativa de Suecia. Cooperen al traviés de PPInternational.[10] En xunu de 2007 los distintos miembros de la internacional de partíos pirata axuntar en Viena, Austria, p'aldericar el futuru del movimientu. La conferencia llamóse "Política: ¿siguiente pasu? ¡Pirates a Bruxeles en 2009!".[11] L'eventu foi entamáu pola Academia de Belles Artes de Viena y los grupos activistes como monochrom y el tresformamientu de la llibertá.
En 2008, el Partíu Pirata d'Alemaña convertir nel segundu Partíu Pirata en participar nunos comicios, nes eleiciones estatales de Hesse, y recibió el 0,3 % de los votos válidos.[12] Nes eleiciones estatales de Hesse de 2009, recibió'l 0,5 %. Nes eleiciones europees de 2009, el Partíu Pirata d'Alemaña recibió'l 0,9 % de la votación de la población.[13] En xunu de 2009, el parllamentariu socialdemócrata alemán Jörg Tauss abandonó'l so partíu y ufiertó los sos servicios al Partíu Pirata d'Alemaña, colo que'l Partíu Pirata d'Alemaña tuvo'l so primer escañu nel parllamentu alemán (Bundestag). El 30 d'agostu de 2009, el Partíu Pirata d'Alemaña recibió 1,9 % de los votos nes eleiciones estatales de Saxonia. El mesmu día, el partíu recibió tamién nes eleiciones llocales de Münster y Aquisgrán, en cada casu un puestu nel conseyu de la ciudá.[14] En setiembre de 2011 nes eleiciones en Berlín el Partíu Pirata d'Alemaña llogró'l 8,9 % de los votos, consiguiendo 15 escaños na Cámara de Diputaos.[15] En 2012 el partíu llogró escaños n'otros trés parllamentos estatales: Renania del Norte-Westfalia (20 escaños, con un 7,8 %), Schleswig-Holstein (6 escaños. con un 8,2 %) y Sarre (4 escaños, con un 7,4 %). Sicasí nes eleiciones federales de 2013 el partíu llogró apenes el 2,2 %, ensin llograr escaños nel Bundestag. Dende entós tuvo llogrando magros resultaos nes eleiciones a les que se presentó. A pesar d'esto, nes eleiciones europees de 2014 (1,4 %) llogró un escañu nel Parllamentu Européu.