Irving Fisher | |||
---|---|---|---|
| |||
Vida | |||
Nacimientu | Saugerties (es) , 27 de febreru de 1867[1] | ||
Nacionalidá | Estaos Xuníos | ||
Muerte | Nueva York[2], 29 d'abril de 1947[2] (80 años) | ||
Sepultura | Evergreen Cemetery (en) [3] | ||
Estudios | |||
Estudios | Yale | ||
Nivel d'estudios | Philosophiæ doctor | ||
Direutor de tesis |
Josiah Willard Gibbs William Graham Sumner | ||
Llingües falaes | inglés[1] | ||
Alumnu de | Josiah Willard Gibbs | ||
Oficiu | economista, estadísticu, inventor | ||
Emplegadores | Yale | ||
Trabayos destacaos | teoría cuantitativa del dinero (es) | ||
Premios | |||
Miembru de |
Academia de les Artes y les Ciencies d'Estaos Xuníos Academia Nacional de los Linces (es) Institute of Mathematical Statistics (en) Econometric Society (es) | ||
Creencies | |||
Relixón | ateísmu | ||
Irving Fisher (27 de febreru de 1867, Saugerties (es) – 29 d'abril de 1947, Nueva York) foi un economista d'Estaos Xuníos que contribuyó a esparder les idees económiques neoclásiques nos Estaos Xuníos.
Dellos conceptos tomen el so nome, como la ecuación de Fisher, la hipótesis de Fisher, la tasa de Fisher y el teorema de separabilidá de Fisher.
Magar Fisher foi un gran economista teóricu, non siempre foi igualmente bonu nel so analis de la realidá económica, y como especulador bursátil fue catastróficu. Na seronda de 1929 declaró públicamente que les cotizaciones yá algamaren el so nivel de máxima estabilidá; basándose nesa presuposición perdió, amás de la so reputación como economista, lo más del so patrimoniu familiar.
La so primera contribución teórica a la economía alcuéntrase na so tesis doctoral de 1892, "Mathematical Investigations in the Theory fo Value and Prices", que contién una completa esposición de la teoría del equilibriu económicu xeneral de Léon Walras, magar, y esto ye lo ablucante, nel prefaciu declaró que nun conocía la obra de Walras. Los sos principales puntos de referencia hai que guetalos en Jevons, Auspitz y Lieben.
Pol so estraordinariu conocimientu matemáticu (el gran físicu de la termodinámica Gibbs foi'l so mentor), Fisher dio formulaciones mui modernes pa la so dómina: foi l'inventor de los índices económicos y un pioneru de la econometría.
Los sos intereses n'economía foron mui similares a los d'otru gran economista d'Estaos Xuníos de la mesma dómina John Bates Clark (1847-1938). De toes formes, los sos planteamientos foron estremaos, Fisher taba menos preocupáu pola gueta d'un fundamentu éticu del mercáu y más pol valir de les hipótesis y la correición de los razonamientos.
La ecuación de Fisher, en matemátiques financieres, calcula les rellaciones ente les tases d'interés reales y nominales, considerando la inflación. Ye usada pa calcular la tasa interna de retornu d'una inversión.
Si el la tasa d'interés real; la tasa d'interés nominal; y la tasa d'inflación, la ecuación de ye:
Téunicamente ye una aproximación, pero puede representase como la igualdá:
Puede usase pa prever ex-ante (con anterioridá) o nel analis con posterioridá ex-post, por exemplu pa determinar el verdaderu poder alquisitivu d'un créditu:
La hipótesis de Fisher considera que la tasa d'interés real ye independiente de les medíes monetaries y nun ta determinada pola tasa nominal.[6]
Fisher postula que l'oxetivu del empresariu ye masimizar la so "tasa de rendimientu sobre costes" y p'algamar, por tanto, el mayor valor presente de la so inversión. Como tasa de Fisher ye tasa de rendimientu qu'iguala en valor presente tolos costes con tolos ingresos, lo qu'equival a la tasa interna de retornu[8] o la tasa de rendimientu qu'iguala los valores presentes de les corrientes n'efectivu de tolos proyeutos que se tan considerando.[9]
El teorema de la separabilidá establez qu'una firma puede asegurase de que los sos propietarios algamen la so posición óptima en términos d'oportunidaes del mercáu, financiando la so inversión con una determinada proporción de créditu y fondos propios obtenidos internamente.
Nel tarrén políticu, Fisher foi partidariu de la euxenesia, acérrimu defensor del prohibicionismo y escritor mui versátil.
Magar depués de la so muerte la obra de Fisher foi oxetu de gran almiración,[10] Fisher foi mui criticáu en vida. Joseph Schumpeter llegaría a dicir póstumamente "probablemente dellos historiadores futuros considerarán a Fisher como'l más grande economista científicu norteamericanu qu'hubo hasta'l día de güei".[11]