Islla de Santa Isabel | |
---|---|
Situación | |
Reinos | Islles Salomón |
Provincia (es) | Isabel (es) |
Tipu | islla |
Parte de | Islles Salomón |
Asitiáu en | Océanu Pacíficu |
Coordenaes | 8°00′S 159°01′E / 8°S 159.02°E |
Datos | |
Superficie | 3665 km² |
Población | 26 158 |
Llonxitú | 200 km |
La islla de Santa Isabel ye la de mayor llargor de les Islles Salomón, asitiaes n'Oceanía, y la so estensión de 2.999 km² fai que sía la de mayor estensión de la provincia d'Isabel. La islla ta asitiada ente la provincia de Choiseul al oeste, de Malaita al este, l'océanu Pacíficu al norte y l'estrechu de Nueva Xeorxa al sur.[1][2]
Los españoles fueron los primeros europeos en llegar a la islla (llamada entós "Santa Isabel de la Estrella"). En 1568 algamó la islla la espedición de Pedro Sarmiento de Gamboa, Pedro de Ortega y Álvaro de Mendaña; establecióse como puntu de partida para'l descubrimientu d'otres munches islles de la zona.
El puntu más eleváu de la islla ye'l Monte Sasari con un altor de 1.220 m. s. n. m. El ríu más importante de la islla ye'l Marutho, que naz nel Sasari y desagua al océanu en Hofi.
El centru alministrativu de la islla ye Buala, ciudá qu'alluga l'aeropuertu de la islla. Otru centru de población importante ye Samasodu.