Isótopu | |
---|---|
metaclase de primer orde | |
nucleido (es) | |
Un isótopu d'un elementu dau ye cada especie atómica del mesmu con un pesu o masa atómica diferente. Los átomos de cada isótopu tienen el mesmu númberu atómicu o de protones (Z), pero distintu númberu másicu (A), lo qu'indica que'l númberu de neutrones ye diferente y carauterísticu pa cada isótopu.
La pallabra isótopu, del griegu nel mesmu sitiu, úsase pa indicar que tolos isótopos d'un mesmu elementu atópense nel mesmu sitiu de la tabla periódica.
Na nomenclatura científica los isótopos denótense pol nome del elementu correspondiente, siguíu pol númberu másicu y separtaos normalmente por un guión. Dalgunos isótopos poseyen nomes especiales. D'esta miente: hidróxenu-3 o tritiu, carbonu-12, carbonu-14, uraniu-238, etc. En forma simbólica'l númberu de nucleones añádese como superíndiz a la izquierda del símbolu químicu: ³H, 12C, 14C, 238U.
Nel llinguax común ye habitual utilizar la pallabra isótopu pa referise a cada especie carauterizada por un conxuntu dau de valores Z y A. Estrictamente, tala especie habría ser denomada nucleidu, y resérvase la pallabra isótopu pa los nucleidos que pertenecen a un mesmu elementu. Asina, los nucleidos carbonu-12 y carbonu-14 son isótopos del elementu carbonu.
Si la rellación ente'l númberu de protones y de neutrones nun ye l'afechisca pa obtener la estabilidá nuclear, l'isótopu ye radioactivu.
Na natura, por exemplu, el carbonu preséntase como una mecigaya de tres isótopos con númberos másicos de 12, 13 y 14: 12C, 13C y 14C. Les sos abondances pa cola cantidá global de carbonu son, respeutivamente: 98,89%, 1,11% y traces.
Los isótopos subdivídense n'isótopos estables (hai menos de 300) y non estables o radioactivos (hai al rodiu de 1.200). El conceutu d'estabilidá nun ye exautu, yá qu'esisten isótopos cuasi estables. La so estabilidá débese al fechu de que, magar que seyan rediactivos, tienen un tiempu de neutralización perllargu, inda comparáu cola edá de la Tierra.
Namái hai 21 elementos (por exemplu'l beriliu, flúor, sodiu) que tengan un solu isótopu natural. Los más de los elementos químicos poseyen más d'un isótopu.