J. D. Salinger

J. D. Salinger
Vida
Nacimientu	Nueva York[1], 1 de xineru de 1919[2]
Nacionalidá	Estaos Xuníos
Residencia	1133 Park Avenue ^(es)
Muerte	Cornish ^(es) , 27 de xineru de 2010[3] (91 años)
Sepultura	valor desconocíu[4]
Familia
Casáu con	Claire Douglas (1955 – 1967)
Fíos/es	Matt Salinger Margaret Salinger
Estudios
Estudios	Universidá de Columbia McBurney School ^(en) Valley Forge Military Academy and College ^(en) Escuela de Estudios Generales de la Universidad de Columbia ^(es) PS 6 ^(es)
Llingües falaes	inglés[5]
Oficiu	escritor, novelista
Trabayos destacaos	The Catcher in the Rye Nueve cuentos ^(es) Levantad, carpinteros, la viga del tejado y Seymour: una introducción ^(es) Franny y Zooey ^(es)
Serviciu militar
Cuerpu militar	Exércitu de los Estaos Xuníos
Lluchó en	Segunda Guerra Mundial
Creencies
Relixón	Zen xudaísmu
IMDb	nm0758409

Jerome David Salinger (1 de xineru de 1919, Nueva York – 27 de xineru de 2010, Cornish ^(es) )^[6] foi un escritor d'Estaos Xuníos conocíu principalmente pola so novela The Catcher in the Rye (The Catcher in the Rye n'inglés), que se convirtió nun clásicu de la lliteratura moderna d'Estaos Xuníos cuasi dende'l mesmu momentu de la so publicación, en 1951. L'autor finó a los 91 años por causes naturales.^[7]

Biografía

Infancia y mocedá (1919-1941)

1133 de Park Avenue.
Residencia familiar de Salinger ente 1932 y 1947.

Jerome David Salinger yera fíu de Solomon Salinger, direutor de J.S. Hoffman & Company, empresa que se dedicaba a la importación de carnes y quesos europeos.^[8] La familia de Solomon, d'ascendencia xudía, venía de Sudargas, un shtetl asitiáu na frontera polacu-lituana, entós perteneciente al Imperiu rusu. El padre de Solomon, Simon F. Salinger, casóse pocu dempués de la so llegada a Estaos Xuníos, en 1881, con Fannie Copland, tamién d'ascendencia lituana, en Wilkes-Barre, Pennsylvania.^[9] La madre de Salinger, Marie Jillich, nació n'Atlantic, Iowa, y yera de la mesma fía de George Lester Jillich, d'ascendencia alemana. La madre de Marie, Nellie, yera bien probablemente natural de Iowa a pesar de que Marie sostuvo darréu que yera d'orixe irlandés. El so padre morrió un añu enantes del so matrimoniu, que tuvo llugar en 1910, y al morrer tamién la so madre en 1919, el mesmu añu de la nacencia de Salinger, Marie acabó convirtiéndose al xudaísmu camudando'l so nome por Miriam.^[10]

Los Salinger tuvieron el so primer fíu, una neña llamada Doris, n'avientu de 1912 y, pocu dempués, debíu al ascensu de Solomon en Hoffman treslladóse a Nueva York.^[8] En 1919, cuando Salinger nació, la so familia yá tenía una posición acomodada y, a pesar de la gran depresión de 1929, treslladar en 1932 a un luxosu apartamentu de Park Avenue, en Manhattan.^[11] El so non bien brillosu espediente académicu fixo que los sos padres internar en 1934 na Academia Militar Valley Forge, Pennsylvania, onde se graduó en 1936.^[12] Na seronda d'esi mesmu añu matricular na Universidá de Nueva York pa estudiar arte y, tres un semestre ensin demasiao provechu, el so padre ufiertó-y viaxar a Europa p'aprender idiomes y empecipiase nel negociu de la importación. Nunos momentos d'estrema tensión n'Europa pasó casi un añu ente Austria y Polonia. En Viena vivió con una familia xudía, que bien probablemente nun sobrevivió al Holocaustu, y con que la so fía, a la cual dedicólu en 1947 el rellatu A girl I knew, caltuvo'l primer romance seriu del que se tengan noticies.^[13]

A la so vuelta, dempués d'una curtia estancia nel Ursinus College de Pennsylvania, inscribir nun cursu d'escritura de la Universidá de Columbia impartíu por Whit Burnett, editor de la revista lliteraria Story en que les sos páxines dar a conocer escritores como Tenesse Williams, Norman Mailer y Truman Capote. Burnett foi una influencia fundamental nos entamos de la carrera de Salinger y la so rellación siguió hasta muncho depués de qu'esti yá fuera un autor reconocíu.^[14]

Burnett aconseyó a Salinger qu'ufiertara los sos rellatos curtios a les «satinadas», revistes populares d'amplia distribución como Collier's, Esquire o The Saturday Evening Post. Asina lo fixo con unu d'ellos tituláu The young folks que foi refugáu, y que finalmente Burnett publicó en Story na primavera de 1940.^[15] Poco tiempu dempués una revista de la Universidá de Kansas publicó-y otru rellatu tituláu Go see Eddie, pero tanto coles revistes comerciales como con Story nun tuvo ésitu en posteriores intentos. Salinger decidió intentalo con hestories más convencionales; españara la Segunda Guerra Mundial y escribió The hang of it, glosando les virtúes de la vida militar. El rellatu apaeció non solo en Collier's sinón que tamién foi incluyíu darréu pol exércitu nuna coleición destinada a los soldaos unviaos al frente.^[16]

Nesti momentu la vida personal de Salinger taba centrada nel so romance con Oona O'Neill, fía del dramaturgu Eugene O'Neill que s'alloñaría de Salinger pa casase en 1943 con Charles Chaplin, y la so auténtica ambición yera apaecer na revista lliteraria norteamericana más prestixosa, The New Yorker, que terminó aceptando a finales de 1941 la publicación de Slight Rebellion Off Madison, rellatu nel que fai la so apaición Holden Caulfield, el futuru protagonista de The Catcher in the Rye. Sicasí la entrada d'Estaos Xuníos na guerra fadría que The New Yorker aplazara la publicación.^[17]

La Segunda Guerra Mundial (1942-1946)

El 7 d'avientu de 1941 Xapón atacó Pearl Harbor provocando la entrada d'Estaos Xuníos na Segunda Guerra Mundial. Salinger apuntar nel exércitu n'abril de 1942,^[18] y dempués de ser destináu a funciones que-y resultaron frustrantes, les sos previes conocencies de francés y alemán agregos a la so esperiencia europea fixeron que lo reclutara el serviciu de contraespionaxe militar. Recibió entrenamientu especializáu hasta que'l 24 de xineru de 1944 desembarcó en Liverpool coles tropes norteamericanes que darréu participaríen nel desembarcu de Normandía.^[19]

Salinger foi destináu al 12º Reximientu de la 4ª División d'Infantería, unidá na que permanecería mientres tola guerra, como axente d'intelixencia y grau de sarxentu del Estáu Mayor. En pasando por Londres tuvo recibiendo instrucción en Tiverton, llocalidá del condáu de Devon que más tarde recrearía nel so rellatu de 1950 Pa Esmé, con amor y sordidez.^[20] Tamién participaba n'exercicios de desembarcu anfibiu y tuvo presente na catástrofe en que terminó la Operación Tigre, cuando'l 28 d'abril metanes un simulacro d'invasión la flotilla participante foi atacada por torpederos alemanes con un balance de más de 700 víctimes.^[21]

El 6 de xunu de 1944, el día D, la unidá de Salinger tenía de desembarcar na sablera d'Utah cola primer folada a les 6:30 de la mañana, anque lo fixo unos minutos más tarde a más d'un quilómetru del oxetivu. Dempués participaría col so reximientu n'aiciones como la toma de Cherburgu, la de Saint-Lô, la de Mortain y, a finales d'agostu, na lliberación de París, formando parte de les primeres tropes norteamericanes qu'entraron na capital.^[22] Mientres la so estancia en París Salinger conoció a Ernest Hemingway, que trabayaba pa Collier's como corresponsal de guerra, y anque realmente nun apreciaba enforma la so obra, la rellación ente dambos caltúvose amistosa col pasu de los años.^[23] Darréu, mientres la primavera y l'iviernu, Salinger tomó parte en dos de les batalles más tarrecibles del frente occidental mientres la guerra: la del monte de Hürtgen y la de les Ardenas.^[24] Nel tramu final de la guerra Salinger, col 12º reximientu, participó na lliberación del complexu de campos de concentración de Dachau: tuvo de vese particularmente implicáu porque los oficiales de contraespionaxe como él teníen órdenes espreses d'inspeccionar los campos, entrugar a los prisioneros y redactar informes pal cuartel xeneral.^[25]

Al rematar la guerra Salinger nun foi llicenciáu, creóse un cuerpu de contraespionaxe como asistente del procesu de desnazificación al que foi adscritu y treslladóse a Weissenburg, cerca de Núremberg.^[26] Sicasí, les esperiencies de la guerra impactáren-y fondamente y, posiblemente afeutáu polo que güei se denomina estrés postraumático, finalmente solicitó voluntariamente tratamientu y foi ingresáu en xunetu nun hospital de Núremberg.^[27] Ye bien probable que tamién visitara Viena p'atopar a la familia cola que viviera va unos años solu p'afayar que toos, incluyida la fía de la que se namorara, morrieren en campos de concentración.^[28] La buelga emocional que-y dexaron estos fechos percibir en dalgunos de los sos rellatos, especialmente Un día perfectu pal pexe plátanu,^[29] sobre un exsoldado suicida, y tamién Pa Esmé, con amor y sordidez, narráu por un soldáu traumatizáu.^[30]

El 18 d'ochobre de 1945 Salinger casóse en Pappenheim con Sylvia Louise Welter, una oftalmóloga alemana cola que s'instaló en Gunzenhausen, un pueblu asitiáu a unos 45 km de Núremberg. Por cuenta de les normes de non confraternización que prohibíen esti tipu d'uniones a los soldaos d'Estaos Xuníos, Salinger tuvo qu'asonsañar que yera francesa y apurri-y documentación falsa.^[31] El trabayu de Salinger pa contraespionaxe terminó n'abril de 1946 y, acompañáu de Sylvia, embarcóse de vuelta a Estaos Xuníos el 28 d'abril dende'l puertu de Brest. Llegaron a Nueva York el 10 de mayu ya instaláronse na casa familiar de Salinger en Park Avenue. Sicasí'l matrimoniu duró pocu, en xunetu Sylvia tornó a Europa y nun tardaron en divorciase.^[32]

L'ésitu lliterariu (1946-1966)

The Catcher in the Rye, conocida en castellán como El cazador ocultu en 1961 y como The Catcher in the Rye en 1978, foi la so única novela y al empar, la so obra más famosa. Foi publicada en 1951 y fíxose bien popular ente los críticos y nuevos: una novela en cierta midida icónica. La hestoria narrar, en primer persona, Holden Caulfield, un adolescente rebalbu, inadautáu y neñón, pero de gran comprendoria. Dicir de la novela que ye la única que supo captar lo que ye l'adolescencia con toles sos contradicciones; la fórmula del calter del desnortiáu protagonista ufiertar la so propia hermana, Phoebe, cuando-y diz que, cenciellamente, nun sabe lo que quier. Ye, per otru llau, una novela que foi curiosamente citada como favorita por dalgunos asesinos en serie y otros inadautaos.^[33]

Darréu, Salinger publicó les coleiciones de rellatos Nine Stories (Nueve cuentos) en 1953 (onde s'inclúin los dos aludíos); Franny y Zooey, en 1961; y en 1963 una coleición de noveles curties Raise High the Roof Beam, Carpenters and Seymour: An introduction (Llevantái, carpinteros, la viga del teyáu y Seymour: una introducción), protagonizaos pola disfuncional familia Glass. Les mentes axiloses y poderoses d'homes venaos y la capacidá redentora que los neños tienen nes vides d'estos ye una de les temes principales de les obres de Salinger.

En 1955 cásase con Claire Douglas, unión que concluyó tamién en divorciu en 1967, cuando s'acentuó la reclusión del escritor nel so mundu priváu y el so interés pol budismu zen.

Dempués de llograr la fama y la notoriedá con The Catcher in the Rye, Salinger convertir nun eremita, estremándose del mundu esterior y protexendo al máximu la so privacidá. Camudar de Nueva York a Cornish (New Hampshire), onde siguió escribiendo hestories que nunca publicó.

Aislamientu y años finales (1967-2010)

Salinger intentó por tolos medios escapar de la esposición al públicu y de l'atención del mesmu (él mesmu declaró: «los sentimientos d'anonimatu y escuridá d'un escritor constitúin la segunda propiedá más pervalible que-y ye concedida»). Sicasí, viose obligáu a lluchar de cutio contra tola atención ensin deseyar que recibía, como figura de cultu que aportó a en vida. Cuando supo de la intención del escritor británicu Ian Hamilton de publicar J. D. Salinger: A writing life, una biografía qu'incluyía cartes que Salinger escribiera a amigos y a otros escritores, Salinger interpunxo una demanda pa detener la publicación del llibru. El llibru apaeció finalmente colos conteníos de les cartes parafrasiaos. El xuez determinó qu'anque ye posible que una persona sía'l propietariu d'una carta físicamente, lo que ta escritu nella pertenez al autor.

Unu de los resultaos non intencionales d'esti xuiciu foi que munchos de los detalles de la vida privada de Salinger, incluyendo'l fechu d'escribir dos noveles y munchos rellatos que nun fueren publicaos, salieron a la lluz público al traviés de les trescripciones del xulgáu.

Salinger apaez como personaxe na novela Shoeless Joe de W. P. Kinsella, na que s'inspiró la película Field of dreams. Na película'l personaxe tien el nome camudáu y ye convertíu en ficción. Estudió a lo llargo de tola so vida'l hinduismu Advaita Vedanta. Esti fechu foi descritu estensamente por Sam P. Ranchean nel so llibru An adventure in Vedanta: J. D. Salinger's the Glass Family (1990). La rellación d'un añu que caltuvo en 1972 cola aspirante a escritora Joyce Maynard, de dieciocho años, foi tamién causa de discutiniu cuando ella puyó les cartes que Salinger escribiéralu. Caltuvo, igualmente, más de venti rellaciones con aspirantes femenines a escritores, siempres bien nueves.

En 2000, la so fía, Margaret Salinger, publicó El guardián de los suaños. Nel so llibru de “confesiones”, la señorita Salinger afirma que'l so padre bebía'l so propia orina, sufría glosolalia, escasamente tenía rellaciones sexuales cola so madre, tener como una prisionera virtual” y negábase a dexa-y ver a los sos parientes y amigos.

En 2002, publicáronse más d'ochenta cartes a Salinger escrites por escritores, críticos y almiradores, sol títulu: Letters to J. D. Salinger (ed. Chris Kubica).

Salinger ye'l padre del actor Matt Salinger.

Finó de muerte natural el 27 de xineru de 2010.

Otros datos

La película Finding Forrester, protagonizada por Sean Connery ta inspirada en Salinger. Amás, foi notable la influencia exercida n'escritores como Lemony Snicket y la so Lemony Snicket's a Series of Unfortunate Events, habiendo numberoses alusiones a él nos llibros.

Salinger influyó sobre una xeneración entera d'escritores, ente los que se cunten señaladamente John Updike, Harold Brodkey y Philip Roth.

En 2008 el cantante Axl Rose (Guns N' Roses) inspirar en The Catcher in the Rye pa da-y forma y nome a un de los cantares del álbum Chinese Democracy.^{[ensin referencies]} L'asesín de John Lennon, Mark David Chapman, tenía un exemplar de "The Catcher in the Rye". Un amigu encamentó-y el llibru y la hestoria llueu tuvo un gran importancia personal pa él, hasta l'estremu que declaró que deseyaba modelar la so vida a imaxe de la del protagonista, Holden Caulfield.^{[ensin referencies]}

Obres

• The Catcher in the Rye (1951)
• Nueve cuentos (1953)
• Franny y Zooey (1961)
• Llevantái, carpinteros, la viga del teyáu y Seymour: una introducción (1963)

Ver tamién

• Salinger, documental biográficu sobre J. D. Salinger.

Referencies

1. Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 11 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
2. Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 9 abril 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
3. Charles McGrath (29 xineru 2010). «J. D. Salinger, Literary Recluse, Dies at 91» (inglés). Consultáu'l 13 marzu 2021.
4. Afirmao en: Find a Grave. Data de consulta: 19 agostu 2024. Llingua de la obra o nome: inglés.
5. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
6. Cf. Charles McGrath, «J. D. Salinger, Literary Recluse, Dies at 91 », en nytimes.com, consultáu'l 12-2-2010, Dave Itzkoff, «J.D. Salinger, 91, Is Dead», en artsbeat.blogs.nytimes.com, consultáu'l 28-1-2010 y «Author J.D. Salinger dies at 91», en reuters.com, consultáu del 28-1-2010.
7. Fina J.D. Salinger, l'autor de 'The Catcher in the Rye'
8. Slawenski, 2010, p. 16.
9. Slawenski, 2010, páxs. 11-12.
10. Slawenski, 2010, páxs. 14-15.
11. Slawenski, 2010, páxs. 20-21.
12. Slawenski 2010, pp. 24-29
13. Slawenski, 2010, páxs. 30-32.
14. Slawenski 2010, p. 39
15. Slawenski 2010, pp. 43-45
16. Slawenski 2010, pp. 50-53
17. Slawenski 2010, pp. 57-60
18. Slawenski 2010, pp. 66
19. Slawenski 2010, p. 104
20. Slawenski 2010, p. 105
21. Slawenski 2010, pp. 111-112
22. Slawenski 2010, pp. 119-134
23. Slawenski 2010, pp. 132-134
24. Slawenski 2010, pp. 141-158
25. Slawenski 2010, pp. 172-175
26. Slawenski 2010, pp. 175-176
27. Slawenski 2010, p. 177
28. Slawenski 2010, p. 185
29. Slawenski 2010, p. 212
30. Slawenski 2010, p. 242
31. Slawenski 2010, pp. 184-186
32. Slawenski 2010, p. 189
33. «The Catcher in the Rye. Curtia introducción.» (castellanu). Consultáu'l 16 de payares de 2014.

Bibliografía

• Slawenski, Kenneth (2010). J.D. Salinger. Una vida oculta. Círculu de Llectores. ISBN 978-84-672-4135-8.

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre J. D. Salinger.
• «J. D. Salinger», Times Topics de The New York Times.
• Slawenski, Kenneth. «Dead Caulfields. Web dedicada a la vida y obra de J.D. Salinger» (inglés).