Barón Justus von Liebig (12 de mayu de 1803, Darmstadt – 18 d'abril de 1873, Munich) foi un químicu alemán, consideráu unu de los pioneros nel estudiu de la química orgánica.[9]
La vocación de von Liebig manifestóse yá na so adolescencia; foi espulsáu del Gymnasium (institutu d'educación secundaria) por españar un esplosivu con reactivos llograos del negociu paternu. Más tarde foi aprendiz de farmacéuticu en Heppenheim.
Von Liebig estudió na Universidá de Bonn con Karl Wilhelm Gottlob Kastner, a quien siguió a la Universidá de Erlangen pa doctorase en 1822. Depués recibió una beca del gobiernu d'Hesse pa estudiar en París. Por cuenta de la influencia d'Alexander von Humboldt pudo trabayar nel llaboratoriu priváu de Joseph-Louis Gay-Lussac.
En 1824 foi nomáu profesor de la Universidá de Giessen. Recibió la Medaya Copley en 1840 y el títulu de barón en 1845. Tamién enseñó na Universidá de Múnich dende 1852 hasta 1873. En 1865 fundó la Compañía Liebig d'Estractu de Carne, aplicando un procedimientu de la so invención pa preparar estractos cárnicos.
Liebig ameyoró l'analís orgánicu y afayó que les plantes alimenten gracies al nitróxenu y al dióxidu de carbonu del aire (cola contribución de microbios que realicen les conversiones a compuestos del nitróxenu) y de los minerales del suelu. Unu de los sos llogros más renombraos foi la invención del fertilizante a base de nitróxenu (descritu na so publicación de 1840, Química orgánica y la so aplicación a l'agricultura y a la fisioloxía). Tamién formuló la Llei del Mínimu, qu'indica que'l desenvolvimientu d'una planta vese llindáu pol mineral esencial relativamente más escasu, visualizada como'l barril de Liebig. Esti conceutu ye una versión cualitativa de los principios utilizaos pa determinar l'aplicación de fertilizantes na agricultura moderna.
Foi unu de los primeros químicos en dar una organización moderna a la so llaboratoriu. Col nome de condensador Liebig conocer al dispositivu de condensación del vapor que diseñó pal so trabayu. Coles mesmes llevó a cabo investigaciones importantes sobre l'ácidu úrico y l'aceite d'almendres amargoses en collaboración col químicu alemán Friedrich Woehler.
Unu de los sos inventos más famosos foi l'estractu de carne. Gracies a les xestiones del inxenieru Georg Giebert, sería fabricáu pola Liebig Extract of Meat Company, con planta industrial en Fray Bentos, Uruguái, y vendióse en tol mundu.[10]
La Universidá de Giessen llámase oficialmente Justus-Liebig-Universität Giessen nel so homenaxe.
Nel campu de l'astronomía, dedicáronse-y los elementos siguientes: