Karl Friedrich Schinkel

Karl Friedrich Schinkel
Vida
Nacimientu	Neuruppin[1], 13 de marzu de 1781[2]
Nacionalidá	Reinu de Prusia
Muerte	Berlín[3], 9 d'ochobre de 1841[4] (60 años)
Sepultura	Dorotheenstadt Cemetery ^(en)
Familia
Padre	Cuno Christian Schinkel
Casáu con	Susanne Schinkel (1809 – )
Fíos/es	Elisabeth von Wolzogen ^(es)
Estudios
Estudios	Evangelisches Gymnasium zum Grauen Kloster ^(en) Academia d'Arquiteutura de Berlín (1799 -
Llingües falaes	alemán[5]
Alumnu de	Friedrich Gilly David Gilly
Profesor de	Friedrich Ludwig Persius ^(es) Ditlev Martens Adolf Lohse ^(es)
Oficiu	arquiteutu, pintor, urbanista, profesor universitariu, maestru d'obres, artista gráficu, dibuxante, diseñador, diseñador de moblame
Trabayos destacaos	Palacio de Glienicke ^(es) iglesia Nazaret ^(es) Elisabethkirche ^(en) Schlossbrücke ^(en) Palacio de Charlottenhof ^(es) Cruz de Hierro ^(es) Neuer Pavillon ^(en) Konzerthaus Berlin ^(es)
Premios	ver Orde de l'Águila Colorada de tercer clas  (1821) Commander of the Order of the Redeemer  (1836) Orde de l'Águila Colorada de segunda clas  (1836) Orden del Halcón blanco  (6 xunu 1838) [6] Knight Officer of the Order of the Polar Star  (1839) comendador de la Orden de Dannebrog  (1840)
Influyencies	David Gilly
Miembru de	Instituto Arqueológico Alemán ^(es) Academia de San Lucas ^(es) Academia Nacional de Dibujo de Estados Unidos ^(es) Real Institutu d'Arquiteutos Británicos Academia de Belles Artes de Viena Academia Imperial de Artes ^(es) Real Academia Sueca de Bellas Artes ^(es) Academia de las Artes de Prusia ^(es) Academia de Bellas Artes ^(es)
Movimientu	neogriego ^(es)

Karl Friedrich Schinkel (13 de marzu de 1781, Neuruppin – 9 d'ochobre de 1841, Berlín) foi un arquiteutu y pintor alemán. Schinkel foi'l más destacáu arquiteutu del neoclasicismu n'Alemaña,^[7] siendo unu de los artífices de la ciudá de Berlín nel so periodu prusianu.^[8] Como xefe del departamentu d'obres del Estáu prusianu y arquiteutu de la familia real, diseñó la mayoría de los edificios importantes de la dómina en Berlín.^[9] Les sos obres y proyeutos exercieron una notable influencia en numberosos arquiteutos del movimientu modernu.^[7]

Biografía

Marie Schinkel, dibuxada pol so padre Friedrich Schinkel.

Nació en 1781 en Neuruppin (Brandeburgu), el so padre yera superintendente militar en Margraviato de Brandeburgu y morrió en 1841, tres una gran quema qu'afaró la ciudá y que quemó la casa familiar. La so madre, decidida a apurrir una bona educación a los sos fíos, treslladóse a Berlín en 1794, asistiendo nesta ciudá al Institutu d'enseñanza media "Zum Grauen Kloster". Mientres la Esposición de l'Academia en 1796, conoció una esquisa pa un monumentu de Federico'l Grande, realizáu pol arquiteutu Friedrich Gilly, tres el que decidió convertise n'arquiteutu. N'abandonando l'Institutu, convertir en pupilu del arquiteutu David Gilly, padre de Friedrich Gilly, que fundara una academia privada d'arquiteutura, ellí trabó íntima amistá cola familia Gilly.^[10]

Nel añu 1799 incorporar a la Escuela Xeneral de Construcción, que constituyía l'Academia d'arquiteutura, que fuera apocayá creada, un añu dempués en 1800 finen la so madre y el so amigu Friedrich Gilly, Schinkel dedicar a executar los proyeutos del so profesor y amigu.

Al llograr la mayoría d'edá, en 1803, entamó un viaxe per Europa, nel que percorrió Bohemia, Austria, Italia y Francia,^[10] mientres esti viaxe desenvolvería la so actividá como dibuxante y empecipiaría la so actividá como pintor. Al tornar a Berlín, en 1805, empezó a trabayar como pintor.

En 1810, mientres una esposición d'arte en Berlín vio'l cuadru Monxu nel mar» (Der Mönch am Meer) de Caspar David Friedrich y pensó qu'él, como pintor, nunca algamaría a realizar una obra maestra asemeyada, polo cual decidió tornar a l'arquiteutura.

Tres la derrota de Napoleón Bonaparte, Schinkel foi supervisor del departamentu d'obres públiques,^[7] onde yera responsable non yá de la reforma de la,ciudá de Berlín, inda provinciana, pa convertila na capital de Prusia, sinón tamién de supervisar los proyeutos nos territorios onde'l reinu espandiérase: Renania y Königsberg (anguaño Kaliningráu).

En 1839, Schinkel sufrió los primeros síntomes de paralises y al añu siguiente careció un accidente cerebrovascular y empecipió una perda de conocencia casi permanente.^[11] Morrió'l 9 d'ochobre de 1841 y los sos restos tán soterraos en campusantu Dorotheenstädtischen Friedhof de la capital alemana.^[12]

Obra

El «Altes Museum» en Berlín.

Ver tamién: Obres de Friedrich Schinkel

Pasó por dellos estilos y pola etapa romántica. Na so etapa más granible volver escontra l'arte griego en llugar del estilu imperial romanu pa estremase del estilu al que yeren gustantes los recién ocupantes franceses. Ye de notar que foi un notable defensor del estilu Neogriegu.

Berlín

Academia d'arquiteutura de Berlín.

Los sos edificios más famosos alcuéntrase en Berlín y contorna, como'l Neue Wache (1816–1818), el Schauspielhaus (1819–1821) (anguaño'l Konzerthaus Berlin), el Gendarmenmarkt, que reemplazó a un anterior teatru que foi destruyíu pol fueu en 1817, y el Altes Museum (ver semeya) na Isla de los Museos (1823–1830), qu'influyiría darréu n'otros arquiteutos, como Robert Smirke, James Gandon o William Wilkins. Más tarde, Schinkel mover del clasicismu p'abrazar el neogóticu col so ilesia de Friedrichswerder (1824–1831).

El so edificiu más innovador foi la Bauakademie (Academia d'arquiteutura de Berlín), (1832–1836), qu'evitó les convenciones historicistes y que paez señalar el camín a una llinia d'arquiteutura "moderna" que namái aportaría a prominente n'Alemaña a empiezos del sieglu XX.

Obra non construyida

Schinkel ye muncho más conocíu polos sos trabayos teóricos y los sos dibuxos d'arquiteutura que pola so relativamente escasa obra, yá que bien pocos de los sos bocetos aportaron a construyíos. Seique los sos méritos apreciar n'el so diseños ensin executar pa la tresformamientu de l'Acrópolis d'Atenes nun palaciu pal nuevu Reinu de Grecia o pol nunca realizáu palaciu de Orianda na península de Crimea. Estos y otros diseños fueron arrexuntaos nel so «Sammlung architektonischer Entwürfe (Coleición de proyeutos arquiteutónicos)» (1820-1837).

Diseñu

Schinkel diseñó la medaya de Prusia y darréu d'Alemaña, la famosa Cruz de Fierro. Tamién exerció l'oficiu d'escenógrafu d'obres de teatru o ópera, realizando un recordáu palaciu neoegipcio pa la Reina de la Nueche nuna producción de La flauta máxica en 1815.^[7]

Ver tamién

• Remodelación de Berlín
• Obres de Friedrich Schinkel
• Jean Nicolas Louis Durand
• Leo Von Klenze
• Haussmann

Referencies

1. Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 11 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
2. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
3. Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 31 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
4. Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 26 abril 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
5. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
6. Afirmao en: Q41773274. Data d'espublización: 1840.
7. «Biografía de Karl Friedrich Schinkel» (castellanu). epdlp. Consultáu'l 9 de setiembre de 2010.
8. «Edificio construyíos pol arquiteutu alemán Friedrich Schinkel» (castellanu). Centru Alemán d'Información. Consultáu'l 9 de setiembre de 2010.
9. «Arquiteutura n'Alemaña: del Absolutismu a l'ascensión prusiana» (castellanu). Deutsche Welle 08.06.2007. Consultáu'l 6 de payares de 2007.
10. «Karl Friedrich Schinkel» (castellanu). H Kliczkowski. Consultáu'l 9 de setiembre de 2010.
11. . Solo arquiteutura. Consultáu'l 9 de setiembre de 2010.
12. «Dorotheenstädtischer und Französischer Friedhof» (alemán). Berlin Tourismus. Consultáu'l 9 de setiembre de 2010.

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Karl Friedrich Schinkel.
• Estensa coleición de dibuxos orixinales de les sos obres arquiteutóniques.
• Amigos de Schinkel (n'inglés).