Karl Theodor Wilhelm Weierstraß (escritu Weierstrass cuando nun ta disponible'l calter "ß") (Ostenfelde, 31 d'ochobre de 1815~Berlín, 19 de febreru de 1897) foi un matemáticu alemán que se suel citar como'l padre del analís modernu».[11] Ente los sos llogros más destacaos figuren la definición de la continuidá d'una función, demostrando'l teorema del valor mediu; y el teorema de Bolzano-Weierstrass usáu darréu pa estudiar les propiedaes de funciones continues n'intervalos zarraos.
Weierstrass nació en Ostenfelde, Ennigerloh, provincia de Westfalia. Yera fíu de Wilhelm Weierstrass, un funcionariu del gobiernu, y de Theodora Vonderforst. El so interés poles matemátiques empezó cuando yera estudiante na escuela Theodoriamun en Paderborn. Foi unviáu a la Universidá de Bonn pa preparar pa consiguir un puestu de funcionariu estatal. Los sos estudios taben centraos en derechu, economía y finances, polo qu'entraron en conflictu col so deséu d'estudiar matemátiques. Resolvió esti conflictu emprestando poca atención a la so carrera universitaria, estudiando matemátiques en priváu. Finalmente dexó la universidá ensin titulase. Dempués de qu'estudiara matemátiques na Academia de Münster y de que'l so padre consiguiéra-y un puestu como profesor nuna escuela de Münster, foi certificáu como profesor nesa ciudá. Mientres el so periodu d'estudiu, Weierstrass asistió a les conferencies de Christoph Gudermann ya interesóse poles funciones elíptiques.
En 1843 impartió clase n'Alemaña y nel oeste de Prusia, y dende 1848 enseñó nel Lyceo Hosianum en Braunsberg.
A partir de 1850 Weierstrass sufrió un llargu periodu d'enfermedá, pero pudo publicar documentos que lu llevaron a la fama y la distinción. La Universidá de Königsberg apurrió-y un títulu de doctor honorariu'l 31 de marzu de 1854. En 1856 consiguió una plaza nel Gewerbeinstitut, la que más tarde se convertiría na Universidá Téunica de Berlín. En 1864 pasó a ser profesor de la Universidá Friedrich-Wilhelms en Berlín, institución que más tarde se tresformó na Universidá Humboldt de Berlín. Los postreros 3 años de la so vida pasar ensin poder movese, y terminó morriendo en Berlín de neumonia.
Amás de les sos prolífiques investigaciones cabo señalar que foi profesor de cátedra na Universidá de Berlín, na que tuvo ente los sos discípulos a Georg Cantor, Ferdinand Georg Frobenius, Wilhelm Killing, Leo Königsberger, Carl Runge, Sofia Kovalévskaya y Edmund Husserl.
Weierstraß dio les definiciones de continuidá, llende d'una función llende y derivada d'una función, que se siguen usando anguaño. Esto dexó-y encetar un conxuntu de teoremas que taben entós ensin demostrar de forma rigorosa, como'l teorema del valor mediu, el teorema de Bolzano-Weierstrass y el teorema de Heine-Borel.
Tamién realizó apurras en converxencia de series, en teoría de funciones periódiques, funciones elíptiques, converxencia de productos infinitos, cálculu de variaciones, analís complexu, etc.
Amás de los distintos conceutos matemáticos que lleven el so nome, tiense que: