Kyu (級) ye un términu xaponés utilizáu sobre too nes artes marciales, pero tamién n’otres práutiques tradicionales xaponeses como l'ikebana (arreglos florales), el xuegu del go o la ceremonia del té, pa indicar les estremaes etapes de la progresión d'un principiante hasta algamar un grau Dan. Este sistema úsase tamién anguaño n’otres artes marciales asiátiques, como les vietnamites o les coreanes.
Anque’l sistema de graduación “dan” ye asemeyáu en toles actividaes u s’aplica, el sistema de graos “kyu” varia enforma d'una actividá a otra. Los kyus clasifíquense n’orde inversu de mayor a menor númberu, siendo’l primer kyu la etapa cimera enantes del primer dan, anque’l númberu de graos pue ser diferente d'unes artes o estilos a otros. Nel xuegu del “go”, por casu”, hai más de trenta niveles kyu, mientres que nes artes marciales vienen siendo tradicionalmente seis.
La concesión de los graos kyu ye de cutiu responsabilidá única del profesor, sin tener qu'intervenir una autoridá superior como asocede colos esámenes de dan.
Los koryu más tradicionales, arriendes del sistema de kyu y de dan, tienen una xerarquización de responsabilidá: okuiri, mokuroku, shomokuroku, etc. hasta menkyo kaiden (gran maestru); o bien d'enseñanza: hanchi, shihan, kyoshi, renshi etc. Sicasí toos entamen pelos kyus.
N’aikido dalgunos maestros venceyen l'algame del hakama al d'un kyu concretu, davezu’l 3ᵘ, el 2ᵘ o’l 1ᵘ. Pero nun hai una regla xeneral, colo qu'esta eleición queda a los deleres de cada profesor. Créyese que pa llevar hakama hai que tener facilidá de movese tanto de pie como de rodiyes, lo que pue facer d'esta prenda un entueyu pa qu'un primerizu faiga los empiezos.
En delles artes marciales, como’l yudu o’l kárate, la mayor parte de los dojos simbolicen visualmente la progresión de los graos kyu pola color del cintu (obi) del traxe (keikogi, dogi, judogi, karategi, etc.). Davezu d'esta miente: blanco (6ᵘ kyu), amariello (5ᵘ kyu), naranxa (4ᵘ kyu), verde (3ᵉʳ kyu), azul (2ᵘ kyu), y marrón (1ᵉʳ kyu).