Kárate | ||
---|---|---|
[editar datos en Wikidata] |
El kárate[1] (空手道, karatedo) ye un arte marcial d'ataque y de defensa, d'orixe xaponés, que consiste en concentrar tola fuercia del cuerpu nun llugar determináu. Asina, ye un arte de defensa personal con un aspeutu espiritual dominante.
El kárate desendolcóse na islla d'Okinawa, u los ocupantes xaponeses torgaren l'usu d'armes, y depués Gichin Funakoshi Sensei introdúxolu en Xapón. Dende la so creación, l'oxetivu d'esti arte ye consiguir que'l karateca (el que prautica'l kárate) pueda causar un dañu definitivu al adversariu con un solu golpe.
El kárate (kara: vacíu y te: mano) o karate-do (el camín de la mano vacía) ye una disciplina que se prautica coles manes vacíes y el cuerpu desarmáu. Los brazos y les piernes entrénense pa que tengan la mesma axilidá y potencia qu'un arma real. Pero sobre too, trátase d'entrenar el cuerpu y l'espíritu por tal de consiguir un dominiu total de la situación y poder asina enfrentase al oponente cola educación y la cortesía acionaes.
La esencia de toa téunica utilizada nel kárate concéntrase nel kime. Trátase d'un ataque esplosivu qu'acompaña cualesquier ataque (puñetazu, patada o una parada). Si una téunica nun ye acompañada del kime, nun pue considerase kárate auténticu.
Como deporte de competición, el kárate divídese en dos modalidaes: