La Calzada de Béjar | |
---|---|
Alministración | |
País | España |
Autonomía | Castiella y Lleón |
Provincia | provincia de Salamanca |
Partíu xudicial | Béjar |
Tipu d'entidá | conceyu d'España |
Alcalde de La Calzada de Béjar (es) | Antonio González Gil |
Nome oficial | Calzada de Béjar, La (es)[1] |
Códigu postal |
37714 |
Xeografía | |
Coordenaes | 40°24′42″N 5°49′02″W / 40.411666666667°N 5.8172222222222°O |
Superficie | 9.46 km² |
Altitú | 791 m[2] |
Llenda con | Aldeacipreste, Valdehijaderos, Valdefuentes de Sangusín, Navalmoral de Béxar y Béjar |
Demografía | |
Población |
88 hab. (2023) - 46 homes (2019) - 40 muyeres (2019) |
Porcentaxe | 0% de provincia de Salamanca |
Densidá | 9,3 hab/km² |
Más información | |
Estaya horaria | UTC+01:00 |
La Calzada de Béjar ye un conceyu y llocalidá española de la provincia de Salamanca, na comunidá autónoma de Castiella y Lleón. Intégrase dientro de la contorna de la Sierra de Béjar. Pertenez al partíu xudicial de Béjar.
El so términu municipal ta formáu por un solu nucleu de población, ocupa una superficie total de 9,46 km² y según los datos demográficos recoyíos nel padrón municipal ellaboráu pol INE nel añu 2017, cuenta con una población de 87 habitantes.
Gráfica d'evolución demográfica de La Calzada de Béjar ente 1900 y 2017 |
Fonte Institutu Nacional d'Estadística d'España - Ellaboración gráfica por Wikipedia. |
A la so muerte, Alfonsu VII de Lleón estableció la frontera asitiada al sur del conceyu de Salvatierra na calzada de Quinea o de la Plata. La Calzada de Béjar, entós a cencielles Calzada, al tar allugáu al oeste de la Vía de la Plata formaba parte del Reinu de Lleón y de la Diócesis de Coria, fechu que s'enllargó a lo menos hasta'l sieglu XIX, yá que apaez entá como llocalidá del obispáu cauriense nel Diccionariu de Madoz nel sieglu XIX. Entós la cai allugada al este de la Vía de la Plata denominábase Cases de la Calzada y, teóricamente dependía no eclesiástico de Plasencia anque al escarecer d'ilesia propia la so parroquia a tolos efeutos yera la de La Calzada, y por tanto la Diócesis de Coria.
D'esta miente, dende principios del sieglu XIII y mientres tola Edá Media, esti territoriu foi parte del conceyu de Montemayor del Río quedando en situación de frontera, y fora de la Comunidá de Villa y Tierra de Béjar. Darréu cola estructuración de la provincia de Salamanca en partíos xudiciales, La Calzada quedó dientro del partíu de Béjar, poniéndose-y l'apellíu 'de Béjar' a la llocalidá pa estremala d'otres llocalidaes como la Calzada de Don Diego.
Finalmente,na división de 1833 en que se crean les actuales provincies, La Calzada quedó integráu na provincia de Salamanca, dientro de la Rexón Lleonesa.[3]
Les fiestes patronales de La Calzada de Béjar son el 31 d'agostu, onde se celebra la fiesta de San Ramón Nonato.
La otra fiesta cola que cunta La Calzada de Béjar celebra'l 14 de setiembre, ye la fiesta del Cristu, na que pela tarde se fai un ofertorio y, cayida la nueche, los vecinos pasien al Cristu en procesión ufiertando cantaraes a les cases qu'asina lo deseyen.