Tipu | llei |
---|---|
Estáu | Antigua Roma |
Tema | penalización de la homosexualidad (es) |
Lex Scantinia ye una antigua llei romana que foi promulgada nel 149 e. C. mientres la República romana. Debe'l so nome al edil Scantinius Capitolinus que vivió escontra'l 225 e. C. Esta llei regulaba'l comportamientu sexual, incluyía la pederastia, el adulteriu y la práctica pasiva de la homosexualidá, llegando a axustar la pena de muerte pa los varones llibres qu'asumieren esti papel nes práutiques homosexuales.
Anque esisten quien alieguen que yá antes de la Lex Scantinia esistíen esti tipu de lleis en Roma, perdiéronse les pruebes direutes de la esistencia de diches lleis.[1][2][3][4][5][6][7]
Toles lleis romanes que regulaben el comportamientu sexual, incluyida la Lex Scantinia, namái yeren aplicables a los ciudadanos nacíos llibres. Los esclavos yeren consideraos res, o coses, y podíen ser utilizaos llibremente pa cualquier actividá anque fuera illegal, inclusive, les rellaciones sexuales tanto heterosexuales como homosexuales podíen nun ser practicaes pa llograr prestar sexual sinón que se consideraba que podíen ser aplicaes como castigu escontra esclavos que fixeren daqué malu, equivalente a un castigu corporal como los azotes.[8]
Esiste dalgún tracamundiu na lliteratura sobre'l so nome, porque se creía que la Lex Scantinia alude a un conceyal llamáu Scantinius Capitolinus quien fora sentenciáu pel añu 225 e. C. por cargos por contactos sexuales col rapazu Marcus Claudius Marcellus. Scantinius sería acusáu por el padre de Marcellus. Sicasí, la llei foi propuesta más tarde, nel 149 e. C. y probablemente el so nome referir a un tribunu tamién llamáu Scantinius.
Dellos historiadores modernos suponen qu'estos dos homes fueron el mesmu y que la Lex Scantinia foi aprobada con anterioridá al 225 e. C. por que Scantinius Capitolinus pudiera ser sentenciáu, yá que tamién suponen que nun esistiríen otres lleis similares en Roma antes de la Lex Scantinia. Sicasí, les fontes antigües contradicen estos dos camientos, anque verdaderamente yera inusual na práctica llexislativa romana que se nomara una llei por daquién distintu al ponente o al llexislador.
Nun se conocen los términos exactos de la llei, pero paez que llexislaba contra ciertes formes de contautu sexual, como l'abusu de menores y bien probablemente contra aquellos casos nos qu'un ciudadanu exercía un papel pasivu na práctica del sexu añal. Polo qu'en realidá nun prohibía toles práutiques homosexuales, nun faciendo nenguna restricción llegal al usu sexual de los esclavos varones per parte del so dueñu, nin aquellos casos nos que l'home llibre exerciera'l papel activu. La llei castigaba al culpable dende con una multa hasta cola pena de muerte.
Nel 50 e. C., siendo pretor, Marcu Livio Drusu Claudiano presidió un tribunal que trató un casu que violaba la Lex Scantinia. Esto confirma que la Lex Scantinia inda taba vixente un sieglu dempués de ser promulgada.
Nel 17 e. C. la Lex Scantinia foi sustituyida pola Lex Iulia de adulteris coercendis promulgada pol emperador Augustu que prohibió l'adulteriu en toles sos formes. Un cambéu posterior mientres el sieglu III de Julius Paulus de la Lex Iulia incluyó la Sententiae que reintroduce y endurez el castigu cola pena de muerte pal comportamientu homosexual. La Sententiae foi lo suficientemente relevante como por que fuera considerada una parte integral y xenuina de la Lex Iulia a partir de la so promulgación o a lo menos dende'l reináu del emperador Xustinianu I que foi emponderáu pola so influencia nes bones costumes romanes por escorrer les actividaes homosexuales.[9]
D'esta forma la Lex Scantinia nun ye solo la primer llei romana documentada que regulaba'l comportamientu sexual sinón tamién la primera d'una llinia ininterrumpida de regulaciones llegales romanes sobre comportamientu sexual que se siguiría cola Lex Iulia y la Sententiae hasta la llexislación de Xustinianu I.
Sobre la Lex Scantinia y otres lleis romanes primitives que regulaben el comportamientu sexual, especialmente'l comportamientu ente persones del mesmu sexu: