Lophira alata | ||
---|---|---|
Estáu de caltenimientu | ||
Vulnerable (IUCN) | ||
Clasificación científica | ||
Reinu: | Plantae | |
Subreinu: | Tracheobionta | |
División: | Magnoliophyta | |
Clas: | Magnoliopsida | |
Orde: | Malpighiales | |
Familia: | Ochnaceae | |
Subfamilia: | Ochnoideae | |
Tribu: | Ochneae | |
Xéneru: | Lophira | |
Especie: |
Lophira alata Banks ex C.F.Gaertn. | |
Consultes | ||
Royal Botanic Gardens, Kew | Royal Botanic Gardens, Kew | |
World Flora Online | World Flora online | |
[editar datos en Wikidata] |
Lophira alata o metel ye una especie d'arbustu perteneciente a la familia Ochnaceae.
Ye orixinariu de Camerún, la El Congu, la República Democrática d'El Congu, Costa de Marfil, Guinea Ecuatorial, Gabón, Ghana, Liberia, Nixeria, Sierra Lleona, Sudán y Uganda.
Ye un arbustu d'hasta 3 metros d'altor. Les fueyes d'ovalaes y llanceolaes, con llongures peciolos. Les flores son grandes, blanques con forma de trompeta y bien golioses. El frutu ye una cápsula que contién numberoses granes.
Distribución: arbustu de cultivu, orixinariu d'África tropical. En Guinea Ecuatorial alcuéntrase en zones onde'l clima ye frescu, como por casu les zones altes de Bioko. Nestes zones puede nacer inclusive de forma bonal.
Plantar pa delimitar les güertes o finques. Los alcaloides que tien esta planta confiéren-y efeutos narcóticos, allucinantes y antidepresivos.[1]
El so hábitat natural son los montes húmedos tropicales o subtropicales de tierres baxes. Ta amenazáu pola perda d'hábitat. En Ghana, ye conocíu pol nome llocal de Kaku. Llámase madera de fierro coloráu.
Ye desaxeradamente fuerte y dura, y utilízase para travieses de ferrocarril, pontes y puertes d'escluses.
Los habitantes locales utilicen l'arume de la corteza como un tratamientu pal dolor de cabeza. Les fueyes de la planta ufierta dos nuevos biflavonoides, L lophirone y M lophirone, la luteolina conocida y la lithospermoside. Dambos biflavonoides llograr en pequeñes cantidaes, y les sos estructures amuesen cierta diversidá nos biflavonoides, nueves y inusuales.[2] Coles mesmes, dos tetrámeros chalcona fueron aisllaos como los inhibidores del virus de Epstein-Barr (VEB). Unu d'ellos foi identificáu como lophirachalcone. L'otru, de nome alatachalcone, yera nuevu, y la estructura foi determinada poles propiedaes espectrales.[3]
Lophira alata describióse por Banks ex C.F.Gaertn. y espublizóse en Supplementum Carpologiae 52, pl. 188. 1805.[4]
Wikispecies tien un artículu sobre Lophira alata. |