Lorenzo Bellini | |
---|---|
Vida | |
Nacimientu | Florencia, 3 de setiembre de 1643[1] |
Muerte | Florencia, 8 de xineru de 1704[1] (60 años) |
Estudios | |
Llingües falaes |
llatín[1] italianu[2] |
Oficiu | médicu, poeta, profesor universitariu, anatomista |
Emplegadores | Universidá de Pisa |
Miembru de |
Accademia della Crusca (es) Academia de la Arcadia (es) |
Lorenzo Bellini (3 de setiembre de 1643, Florencia – 8 de xineru de 1704, Florencia), médicu, anatomista y poeta italianu.
Con solu 20 años, cuando yá empezara los sos estudios sobre la estructura de los reñones y, nel so tratáu Exercitatio anatomica de structura usu renum (1662) describiera los conductos papilares (tamién conocíos como conductos de Bellini), foi nomáu profesor de medicina teorética na Universidá de Pisa, anque pocu dempués foi tresferíu a la cátedra d'anatomía. Permaneció trenta años en Pisa, siendo darréu llamáu pa dir a Florencia, onde'l gran duque Cosme III de Médici escoyer como'l so médicu personal. Convirtióse tamién en conseyeru del papa Clemente XI. Los sos trabayos arrexuntáronse y publicaron en Venecia en 1708.
Foi miembru de l'Academia de la Arcadia, col seudónimu de Ofelte Nedeo, y de l'Accademia della Crusca. Dalgunes de les sos composiciones poétiques atópase na coleición Rime degli Arcadi.