Marie-Antoine Carême | |
---|---|
Vida | |
Nacimientu | París[1], 8 de xunu de 1784[1] |
Nacionalidá | Francia [1] |
Muerte | rue Saint-Roch (en) [2], 12 de xineru de 1833[1] (48 años) |
Sepultura | Cementerio de Montmartre (es) [3] |
Estudios | |
Llingües falaes | francés[1] |
Alumnu de | François André Laguépière (es) |
Oficiu | chef, escritor culinario (es) , dibuxante, ilustrador, grabador, pasteleru, confiteru, diseñador |
Marie Antoine Carême (8 de xunu de 1784, París – 12 de xineru de 1833, rue Saint-Roch (en) ) foi un gastrónomu, cocineru y arquiteutu francés. Conocíu por haber sío'l primera estudiosu européu de les mueyos na cocina francesa na so obra L'art de la cuisine française (5 volumes, 1833–34)..
Carême nació nuna numberosa y probe familia, d'alredor de venticinco hermano. El so padre, estibador nel ríu Sena en París, decidió abandonalo a la edá de diez años, esplicándo-y la difícil situación de la familia y animándolo a salir alantre. Mientres esi día'l pequeñu Antoine analayó peles cais hasta dar cola tabierna «La Fricasé de Lapin», na cual el dueñu se apiadó d'él y ufiertó-y ser ayudante de cocina.
A la edá de 16 años, en 1799, abandonó la tabierna y entró a trabayar en «Chez Bailly», que'l so propietariu, del mesmu nome, yera un importante pasteleru de París.
Al ver l'entusiasmu de Carême pola cocina, Bailly dio-y la oportunidá de que, nos ratos que tuviera llibres, dirixir a la Biblioteca Nacional a aprender más, non solu sobre cocina, sinón tamién d'arquiteutura. El mozu Carême aprendió a lleer nel so esfuerciu por entender los llibros. Adulces foise afayando otru gran talentu del pasteleru: el so arte de dibuxar. Y treslladó, asina, los sos dibuxos d'arquiteutura a los sos pasteles d'azucre, dexando a toos ablucaos coles sos invenciones. «Chez Bailly» adquirió gran fama gracies a ello, apaeciendo pidíos de tol mundu polos sos estelantes trabayos. Foi cocineru de Napoleón I, desenvolvió los fiambres y les presentaciones de meses de buffet.
En 1815 trabayó pal zar Alexandru I de Rusia, y en 1816 pal futuru rei d'Inglaterra, Xurde IV. En 1821 foi contratáu pol príncipe Esterhazy, embaxador austriacu en París, a que'l so serviciu permaneció hasta 1823, fecha na que pasó a trabayar pal barón Rothschild y la so familia, hasta 1829, cuando se retiró y dio per terminada la so carrera, dedicándose de llenu a la so obra lliteraria.
Morrió na so casa de París, na Rue Neuve Saint Roche a la edá de 48 años, por cuenta de la inhalación mientres munchos años de los gases tóxicos del carbón de lleña nel que cocinaba.[4] Recuérdase-y como'l fundador del conceutu de cocina alta y ta soterráu nel campusantu de Montmartre en París
<ref>
ye inválida; el nome «d0bf194ebe64d01d7f2d6f469caa232598a00ccf» ta definíu delles vegaes con distintu conteníu